Music Credo webzine

tekst: Dennis van der Maden
foto: Marc de Jong

Dordrecht is vrijdag 25 november het strijdtoneel van metalheads en hardrockers. Voor Bibelot vormt zich een rij voor een avond vol headbangen. Buiten klinkt de muziek van de eerste band van het voorprogramma al. De Italiaanse band Kaledon komt overal bovenuit met hun ruige power metal. Ze worden opgevolgd door hun landgenoten van The Dogma.

In Italie al jarenlang een grote metal sensatie, nu krijgen ze de kans hun internationalebekendheid te vergroten door regelmatig bij optredens van Lordi het voorprogramma te verzorgen. Het publiek van Bibelot rockt en springt mee op de heavy metal. Onder staande ovatie brengt The Dogma een ode uit aan de in mei overleden metal legende Ronnie James Dio. Een goed optreden met een kippenvelmoment in het stevige voorprogramma van een ruige band.

De crew is lang bezig met het opmaken van het podium. Er wordt veel zorg  besteed aan het decor. Het geeft een beetje een kerkhof- of mortuariumachtige sfeer. Meteen is duidelijk dat er veel aandacht besteed is aan dit optreden. Zonder dat de band nog maar te zien is, voelt het direct goed. Een gigantisch drumstel dat er waanzinnig uitziet staat klaar om gebruikt te worden door het nieuwe bandlid Otus. Bloedkleurige verf over de zijkanten van de tom-toms, een afgehakt hoofd op de basdrum inclusief bloedsporen op het resonantievel van de bas en tot slot een nepslang om een paar bekkens.

Lordi-fans vanuit heel het land zijn naar Dordrecht gekomen voor Lordi’s enige optreden in Nederland. Verwachtingsvol aanschouwt iedereen het gereedmaken van het podium voor de Finnen. Dan dimmen de lichten en wordt er een sfeervol achtergrondmuziekje ingezet. Respectievelijk komen Awa (heks/spook), Otus (beul/slager), OX (hellestier), Amen (mummie) en Lordi (heilige demoon) het podium op. Direct zetten ze stevig in en het publiek staat meteen te headbangen. Lordi schreeuwt door de microfoon heen. Het geluidstaat oorverdovend hard. Amen ragt op zijn gitaar terwijl hij zich achteroverleunend en door zijn knieën zakkend over het podium beweegt.

De mummie speelt een aantal goede solo’s en vermaakt het publiek door regelmatig zijn tong op seksistische wijze tussen zijn vingers door te bewegen. Bij de bekendere nummers staat het publiek regelmatig te springen. Dit is goed te merken bij het eerste echt bekende nummer dat ze spelen; Blood Red Sandman. Lordi, die op plateauzolen van twintig centimeter staat, voegt regelmatig aanpassingen aan zijn kostuum toe tijdens het optreden. Tijdens dit nummer heeft hij een slaapmuts op en een zak met ‘slaappoeder’ (confetti) bij zich. Bij The Devil is a Loser, waarbij heftig  wordt geheadbangd, opent Lordi zijn vleermuis vleugels.

Vervolgens draagt hij met Bringing Back Balls to Rock een wolvenvacht (inclusief bovenbek) tot over zijn hoofd. Hij weet er een hele show van te maken. Lordi wint het volledige publiek voor zich door een ode uit te brengen naar de jaren ’80 heavy metalbands KISS, Led Zeppelin en Iron Maiden. Hij verafschuwt de veroordeling dat dit classic rock is, want ‘ ze zijn nog steeds ruig en dus heavymetal ‘ vindt Lordi. Hierna volgt een sterke performance van -hoe kan het ook anders- Heavy Metal.

Halverwege het optreden is er ineens een technische storing. Een man van de techniek rent snel het podium op en zoekt naar het probleem. OX, de bassist, staat heftig met zijn hoofd te schudden. Hij lijkt woest. Vervolgens stapt de ‘hellbull’ op de man af. Met de gitaar die hij net gepakt had, slaat hij de man vol op de rug en zijn gitaar breekt doormidden. Dit is een van de in scène gezette tussenstukjes die de voorstelling regelmatig heeft. Zo werden er ook armen afgehakt en kwam er een lijk, waar zojuist nog ledematen uitgehaald waren, tot leven.

Voorafgaand aan dit soort momenten is er regelmatig een instrumentale solo. Zo zetOtus, de drummer, op een gegeven heel Bibelot op zijn kop door een sterke drumsolo spelen. OX heeft even later ook een zeergewaardeerde solo voor ons in petto. Hij zwiept zijn gitaar hoog de lucht in en speelt een snelle, stevige bassolo.  Wanneer ze het podium verlaten weet heel Bibelot zeker dat ze terugkomen. Hun bekendste nummer Hard Rock Hallelujah, wereldberoemd door het beruchte optreden en winst op het Eurovisie Songfestival, is namelijk nog niet gespeeld. Na een minuutje komt Awa, het enige vrouwelijke bandlid, terug het podium op. Ze gaat achter haar keyboard staan en maakt geluiden die vergelijkbaar zijn met het inbellen van een oude internetverbinding gecombineerd met een rare mondharmonica. Ze zet een keyboardsolo in die hun bekendste nummer introduceert. De toegift begint met Hard Rock Hallelujah en heel de zaal gaat uit zijn dak.

Iedereen staat te springen en zwaait met de armen in de lucht, vaak de hand de vorm van het cornagebaar makend. De eerste artiesten die dit gebaar gebruikten waren Ronnie James Dio en KISS. Lordi zal het dus ongetwijfeld als een groot compliment beschouwen. Na dit spektakel eindigt de band hun optreden met Would You Love a Monsterman?, de bekende (voornamelijk nationale) hit uit 2002. Ook bij dit nummer gaat het publiek nog even helemaal los. Het blijkt een spetterende afsluiter te zijn. Onder een daverend applaus verlaat de melodische heavy metalband de zaal. Een spectaculaire avond komt zo tot zijn einde.

tekst: Dennis van der Maden
foto’s: Marc de Jong

Vroeg in de avond stroomt  Poppodium Bibelot al vol met jazzliefhebbers. Een compleet uitverkochte zaal wacht vol enthousiasme op het jazz duo dat zo op het podium zal verschijnen.

Een lange rij voor de deur van Bibelot zorgt voor een grote opstopping. Het passerende verkeer wordt behoorlijk vertraagd door de drukte. Veel van de automobilisten zullen zich afvragen wat er hier allemaal aan de hand is. Het antwoord is eenvoudiger dan je zou verwachten; Gare Du Nord treedt op.

Jazz is weer terug van weggeweest. In Nederland komt dit mede dankzij Gare du Nord. De muziek valt dan ook onder ‘nu-jazz’, een moderne jazz stroming die rustige jazzmuziek verzorgt met veelal elektrische instrumenten. De Nederlandse band geniet momenteel van grote populariteit. Eens werd er over de band gezegd dat het de ‘bekendste onbekende band van Nederland’ was, maar dat is nu wel anders. De formatie timmert inmiddels al bijna tien jaar aan de weg. Met de release van het ‘Greatest Hits’ album afgelopen vrijdag, in het Tilburgse 013, drukken ze een stempel op het succes. De laatste jaren is de bekendheid en de populariteit van de band immens gegroeid. Op dit optreden is dat goed te merken.

Jong en oud wacht op Ferdy Lancee, Barend Fransen en zangeres Dorona Alberti. Wanneer ze met hun band het podium betreden, applaudisseren zowel de oudere mensen als de jongeren luid. Direct klinken mooie jazz noten uit de saxofoon. De eigenzinnige stem van Dorona stijgt boven het achtergrondgeluid van de overige bandleden op de drums, basgitaar en toetsen uit, die er wel direct een lekker ritme in knallen. Ondanks dat nu-jazz over het algemeen redelijk traag blijft, is het ritmisch geniaal. Instrumentaal zit het hele optreden dan ook prima in elkaar. De muziek klinkt vol, doordacht en melodieus. Het publiek danst rustig op het mooie saxofoon geluid en enkele rustige blues ritmes. Mooie saxofoon – en gitaar solo’s maken het geheel compleet.

Een onvermijdelijk maar hoog ‘overhemd gehalte’ zorgt voor een aparte sfeer in de popzaal. Toch hoort het bij het optreden, de vier heren lopen namelijk ook allemaal in overhemd. De vredige sfeer en de relaxjazz zorgen voor een ontspannen avond. Bekende nummers als ‘Dish of the Day’ en ‘Beautiful Day’ worden door fanatiekelingen hard meegezongen. Tijdens enkele ritmische nummers met goede instrumentale bruggen wordt luid in de maat geklapt door de paar honderd aanwezigen. Op een ode aan Marvin Gaye, een grote inspiratiebron voor de band, wordt massaal door het publiek gereageerd door applaus en loftuitingen. Het nummer ‘Marvin and Miles‘ adoreert de twee jazz legendes. In ‘You’re My Medicine’ zingt Marvin Gaye met Dorona, een bijzonder nummer.

Een avond vol  jazz, blues en lounge eindigt stijlvol. Na een daverend applaus en gejoel wordt er nog een toegift gespeeld. Dit wordt zeer gewaardeerd door het publiek. Na een succesvolle toegift krijgt de jazzband dan de welverdiende staande ovatie. De drukke, maar swingende avond eindigt in Bibelot rond half elf.

Terwijl iedereen napraatte over het optreden stroomt het poppodium langzaam leeg. Het optreden van Gare du Nord is een groot succes in Dordrecht.