CONJUGAISON EN ESPAGNOL DU VERBE MANEAR
MODO INDICATIVO
TIEMPOS SIMPLES
Presente
yo maneo
tú maneas / maneás
él manea
nos. maneamos
vos. maneáis / manean
ellos manean
Pretérito imperfecto
yo maneaba
tú maneabas
él maneaba
nos. maneábamos
vos. maneabais / maneaban
ellos maneaban
Pret. perfecto simple
yo maneé
tú maneaste
él maneó
nos. maneamos
vos. maneasteis / manearon
ellos manearon
Futuro simple
yo manearé
tú manearás
él maneará
nos. manearemos
vos. manearéis / manearán
ellos manearán
Condicional simple
yo manearía
tú manearías
él manearía
nos. manearíamos
vos. manearíais / manearían
ellos manearían
TIEMPOS COMPUESTOS
Pret. Perf. Compuesto
yo he maneado
tú has maneado
él ha maneado
nos. hemos maneado
vos. habéis maneado
ellos han maneado
Pret. Pluscuamperfecto
yo había maneado
tú habías maneado
él había maneado
nos. habíamos maneado
vos. habíais maneado
ellos habían maneado
Pretérito Anterior
yo hube maneado
tú hubiste maneado
él hubo maneado
nos. hubimos maneado
vos. hubisteis maneado
ellos hubieron maneado
Futuro perfecto
yo habré maneado
tú habrás maneado
él habrá maneado
nos. habremos maneado
vos. habréis maneado
ellos habrán maneado
Condicional Perfecto
yo habría maneado
tú habrías maneado
él habría maneado
nos. habríamos maneado
vos. habríais maneado
ellos habrían maneado
MODO SUBJUNTIVO
TIEMPOS SIMPLES
Presente
yo manee
tú manees
él manee
nos. maneemos
vos. maneéis / maneen
ellos maneen
Pretérito imperfecto
yo maneara o manease
tú manearas o maneases
él maneara o manease
nos. maneáramos o maneásemos
vos. manearais o maneaseis / manearan o maneasen
ellos manearan o maneasen
Futuro simple
yo maneare
tú maneares
él maneare
nos. maneáremos
vos. maneareis / manearen
ellos manearen
TIEMPOS COMPUESTOS
Pret. Perf. Compuesto
yo hube maneado
tú hubiste maneado
él hubo maneado
nos. hubimos maneado
vos. hubisteis maneado
ellos hubieron maneado
Futuro Perfecto
yo habré maneado
tú habrás maneado
él habrá maneado
nos. habremos maneado
vos. habréis maneado
ellos habrán maneado
Condicional perfecto
yo habría maneado
tú habrías maneado
él habría maneado
nos. habríamos maneado
vos. habríais maneado
ellos habrían maneado
MODO IMPERATIVO
Imperativo
manea (tú) / maneá (vos)
manead (vosotros) / maneen (ustedes)
FORMAS NO PERSONALES
10 LIVRES EN ESPAGNOL EN RAPPORT AVEC «MANEAR»
Découvrez l'usage de
manear dans la sélection bibliographique suivante. Des livres en rapport avec
manear et de courts extraits de ceux-ci pour replacer dans son contexte son utilisation littéraire.
1
Glosario de voces de armería
«Tira de cuero sin torcer que lleva la gente de campo para manear los potros».
Marty. — Vocabulario. Manear. — Manejar las armas. Trabar los caballos. '
Achilles de las armas los oios non tollie Maneaua las hastas, los escudos
prendie».
Enrique de Leguina, Enrique de Leguina y Vidal (barón de la Vega de Hoz), 1812
2
Semántica guatemalense:
Adjetivo participial de manear y de manear(se). Se usa con los verbos estar,
tener, hallarse y otros. MANEADOR, m. = "Manea". MANEAR = Atar con la
manea o pial las manos o patas de toda clase de semovientes, con el objeto de
tumbarlos ...
3
Varios sermones predicados a diversos assvmptos, por el P.M. ...
primera parte Juan Interian de Ayala. - &$* g.Villaro emi , & ncceffc habco exirc ,
& vidcrc iU lam.p,ig.2( i. •! j ^.5«Et imponitin humeros eius.pag.8i. ^íió.f.aí.
Fjctumett autem vt morereturmendicus ,& porrarctur ab Angelisin íinum Abrahx.
pag.566.
Juan Interian de Ayala, 1702
4
Regula et Constitutiones sacri ordinis beatae Mariae de ...
Quibus ingrefsis,dicat Be- nedicite.in medio refeftori) , quidicitverficu- los,&
conuentus profequatur benediétionem. Nullusfratrumpra:fentium,aprimamenfare-
. manear,. maneat,pmer feruitores & cuftodes , nifi de li- centia,quotquot autem. I.
5
Léxico del leonés actual: G-M
191); La Vetilla Cerulleda: manear: 1" acep. (Fernández González. 1966. 92);
Riaño Oseja de Sajambre: manear: 1" acep. (Fernández González, 1959. 303);
Prioro: manear: 1"acep. (Martínez Prado, 1995, 237); Prioro: maníudo. da: m. us.
Janick Le Men Loyer, 2007
6
Buenas Practicas de Ordeno Manual Para Mejorar la Calidad de ...
Debe disponerse de suficiente cantidad de manilas para manear las vacas, así
como lazos para amarrar los terneros; estos dos accesorios, cuando se usen, no
deben tocar el suelo ni embarrarse, de lo contrario, se descartan para la sesión ...
7
Diccionario de la lengua castellana
p. p. de manear. MANEAR, v. a. Atar las manos á una caballería con maniotas ó
maneas. JumciUi manas vincire. MANEAR ant. MANEJAR. MANECICA, LLA, TA.
s. f. d. de mano. manecilla, s. f. La abrazadera comunmente de metal con que ...
Menear Diez, 468, no quiere derivar menear de minare menar, sino de manear.
Korting, 5887, pone en duda esta derivación. Lanchetas, Voc. Berceo, duda
entre manear y menar. El DRAE consideraba menear «tal vez del mismo origen
que ...
Vicente García de Diego, 1964
9
España sagrada: Memorias de la Santa Iglesia esenta de León, ...
Et hoc scriptum firmum manear , & inconcussum. Facta Karta in Legione sub Era
M.CC.XXIII. mense Septembris , regnante Rege Domno Fernando cum filio suo
Rege Domno Adcfonso in Legione , Gal- Jecia , Asturiis , & Extremadura.
Enrique Flórez, Manuel Risco, 1787
10
Vidas semblantes: versión aragonesa de las Vidas paralelas, ...
Cf. manear. manear (Ant. 125r) 'manosear'. Derivado de mano. Cf. Corominas y
Pascual (1980-1991, s. v. mano). manípolos (Peric. 168V) 'grupos de soldados
romanos'. Del lat. MANIPULUM. Cf. Alcover et alii (1950-1962, s. v. manipol).
Plutarque, Juan Fernández de Heredia, 2009