Kjo pritje. Anijet ikin nji e nga nji, Humbasin ne detin blu , here here edhe pak gri, Iken bashke me to edhe koha , me shpejtesi, Dhe prinderit e mire serish ne te tyren vetmi. Ikin femijet large, shume large nga vendi I lindjes, Si zogjte kur shtegtojne , folera ngado ndertojne. Ikin edhe vijne , atje ndertojne shtepine,
Ketu lene boshllekun, mallin dhe nostalgjine. Anijet serish ikin, ashtu nji e nga nji, Ne detin e trazuar here blu apo pak gri. **************** Kur dy zemra.
Kur dy zemra bashkohen, Edhe qielli lumturohet, Kur mes tyre ka dashuri, Eshte vertete nje mbrekulli. Kur dy njerez mire kuptohen, Kane arsye , dhe llogjike, Hapin udhe dhe tolerohen, Nuk ka nate por vetem dite. Kur dy zemra lumturohen Edhe bota embelsohet, Dashuria eshte vec mbret, Vlere e saj do t’rroje perjete.
Ne duam.
E duam ajrin e paster, E duam natyren e blerte,
I duam lendinat me lule, E duam cdo gje te sinqerte. I duam lulet dhe zogjte, Fluturat bardhoshe Dhe liqenet kalteroshe, E duam paqen dhe lumturine, Ne duam te shijojme femijrine.
Ato jane DASHURI.
Me shume respekt per femren , Per qenien me te brishte, Ajo qe ta ngrohe zemren , Ajo eshte vetem drite. Me shume ta respektojme, Ta duam , ta kuptojme, Ajo eshte vazhdimsi, Ajo eshte jetgjatsi. Pa femren sdo kish bote, As qiell dhe as toke, Do kishte vetem nate, Do bente vec acar.
Femra eshte e ardhmja, Ajo duhet kuptuar, Femra kjo e brishta, Me shpirtin mjaltezuar, Grate dhe nenat tona, Ti duam fort, shume forte , Ato sakrifikuan, Dhe kane vullnet te forte. Me shume respekt per femren , Per nenat , motrat tona, Ato jane embelsi, Ato jane DASHURI.