"dagerotyp"辞典でのポーランド語の意味

Dagerotypia - ダーゲレタイプと呼ばれる金属板上にユニークな画像をもたらす写真プロセス。 この技法は、1920年代と1930年代にジョセフ・ニセフォア・ニエプスとルイ・ジャック・ダグエールによって開発され、1839年に公表されました。 これは歴史上の最初の実用的な写真プロセスであり、1839年が象徴的に写真撮影の始まりと考えられています。 ダゲロタイプは19世紀を支配し、他の技術がそれに取って代わった。 フォトルミネッセンスは、研磨された表面上の沃化銀膜と銀メッキされた銅プレートであった。 曝露後の画像は水銀蒸気によって引き起こされた。 写真は高解像度と豊富な細部によって特徴づけられました。 ダーグレレオタイプの表面は触感に非常に敏感であったため、写真は特別な場合にガラスの後ろに置かれた。 当初、曝露時間は長すぎて人間の写真撮影にダゲレタイプを使用することはできませんでしたが、これは1940年代初めに化学プロセスやカメラやレンズの改良とともに変化しました。 Dagerotypia – proces fotograficzny, w wyniku którego na metalowej płytce otrzymywany jest unikatowy obraz, zwany dagerotypem. Technika ta została opracowana w latach 20. i 30. XIX wieku przez Josepha Nicéphore'a Niépce'a i Louisa Jacques'a Daguerre'a, a publicznie ogłoszona w 1839 roku. Był to pierwszy w historii praktyczny proces fotograficzny, a rok 1839 symbolicznie uważany jest za początek fotografii. Dagerotypia dominowała do lat 50. XIX, kiedy wyparły ją inne techniki. Materiałem światłoczułym była warstewka jodku srebra na powierzchni polerowanej i posrebrzonej płytki miedzianej. Obraz po naświetleniu wywoływany był w parach rtęci. Zdjęcie charakteryzowało się dużą rozdzielczością oraz bogactwem szczegółów. Powierzchnia dagerotypu była bardzo wrażliwa na dotyk, stąd fotografie umieszczano za szkłem w specjalnym etui. Początkowo czas naświetlania był zbyt długi, by dagerotypię można było wykorzystać w fotografii ludzi, jednak zmieniło się to na początku lat 40. dzięki ulepszeniu procesu chemicznego oraz aparatów i soczewek.