Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z góry
Widok Herodionu z południa
Herodion (hebr.: הרודיון; arab.: Jebel Fureidis, łac. Herodium, koine: Ήρωδεīον) – forteca Heroda Wielkiego usytuowana na szczycie wzgórza niedaleko Betlejem na Pustyni Judzkiej, w środkowej części Izraela.
Znajduje się ona w odległości 11 km na południe od Jerozolimy.
Ufortyfikowany pałac zbudowany na planie koła zbudowana w latach 24–15 p.n.e.[1] przez Heroda Wielkiego. Grób władcy został odnaleziony w mieście założonym przy pałacu 7 maja 2007 przez archeologów z Uniwersytetu Hebrajskiego pod kierownictwem Ehuda Necera. W latach 132–135 (drugie powstanie żydowskie) Herodion stał się siedzibą przywódcy powstania Szymona Bar Kochby. W V-VI w. na szczycie osiedlili się mnisi chrześcijańscy.
Tablica informacyjna przy wjeździe do parku
Wykopaliska w latach 1962–1967 przeprowadził archeolog włoski, franciszkanin o. Virgilio Corbo. Wydobyto wówczas pozostałości konstrukcji herodiańskich oraz późniejszych budowli[2]. Po roku 1967 Herodion przeszedł w ręce Izraelczyków, którzy kontynuowali prace badawcze. Obecnie teren fortecy jest izraelskim parkiem narodowym.
W 1973 w Herodionie nakręcono część scen z filmu Jesus Christ Superstar.
- Corbo V.C., Herodion. Vol. I. Gli edifici della reggia-fortezza, Jerusalem 1989.
- Loffreda S., La ceramica di Macheronte e dell’Herodion (90 a.C.–135 d.C.), Jerusalem 1996.