Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herbert Plank (ur. 3 września 1954 w Vipiteno) – włoski narciarz alpejski, brązowy medalista mistrzostw świata i brązowy medalista olimpijski.
Pierwszy sukces w karierze Herbert Plank osiągnął w 1972 roku, kiedy zdobył złoty medal w biegu zjazdowym podczas mistrzostw Europy juniorów w Madonna di Campiglio[1]. W tym samym roku zdobył także swoje pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata, kiedy 24 stycznia 1972 roku w Adelboden zajął 10. miejsce w gigancie. Blisko dwa lata później, 10 grudnia 1973 roku w Val d’Isère po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, od razu wygrywając zjazd. W siedmiu kolejnych sezonach przynajmniej raz plasował się na podium, odnosząc przy tym jeszcze cztery zwycięstwa: 9 stycznia 1976 roku w Wengen, 18 grudnia 1977 roku w Val Gardena, 22 grudnia 1977 roku w Cortinie d’Ampezzo oraz 4 marca 1980 roku w Lake Louise zwyciężał w zjeździe. W klasyfikacji generalnej najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1977/1978, kiedy był piąty. Ponadto kilkakrotnie stawał na podium klasyfikacji końcowej w zjeździe: w sezonie 1975/1976 był drugi za Austriakiem Franzem Klammerem, a w sezonach 1973/1974, 1974/1975, 1977/1978 i 1979/1980 zajmował trzecie miejsce.
Największy sukces w karierze Włoch osiągnął w 1976 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku zdobył brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Franz Klammer oraz Bernhard Russi ze Szwajcarii. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Lake Placid w tej samej konkurencji rywalizację zakończył na szóstej pozycji. Były to jedyne starty olimpijskie Planka. Brał także udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku, zajmując dziesiąte miejsce w swej koronnej konkurencji.
Jego syn Andy Plank również jest narciarzem.
Val d’Isère – 10 grudnia 1973 (zjazd)
Wengen – 9 stycznia 1976 (zjazd)
Val Gardena – 18 grudnia 1977 (zjazd)
Cortina d’Ampezzo – 22 grudnia 1977 (zjazd)
Lake Louise – 4 marca 1980 (zjazd)
Garmisch-Partenkirchen – 6 stycznia 1974 (zjazd) – 3. miejsce
Wengen – 19 stycznia 1974 (zjazd) – 3. miejsce
Sankt Moritz – 15 grudnia 1974 (zjazd) – 2. miejsce
Wengen – 11 stycznia 1975 (zjazd) – 2. miejsce
Innsbruck – 26 stycznia 1975 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 7 grudnia 1975 (zjazd) – 2. miejsce
Schladming – 20 grudnia 1975 (zjazd) – 3. miejsce
Val Gardena – 17 grudnia 1976 (zjazd) – 2. miejsce
Morzine – 31 stycznia 1977 (zjazd) – 2. miejsce
Val d’Isère – 11 grudnia 1977 (zjazd) – 2. miejsce
Morzine – 6 stycznia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 1979 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 7 grudnia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
Pra Loup – 6 stycznia 1980 (zjazd) – 2. miejsce
Innsbruck – 12 stycznia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
Innsbruck – 1 lutego 1981 (zjazd) – 2. miejsce