Dyskusja:Wojna sześciodniowa

Artykuł Wojna sześciodniowa pojawił się 30 maja 2008 na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.

Po dyskusji zakończonej 20 maja 2008 artykułowi Wojna sześciodniowa przyznano status Dobrego Artykułu. Zobacz dyskusję

Artykuł ten jest nieobiektywny i traktuje o wojnie tylko z pozycji izraelskiej i jest w swoim wydźwięku pro-izraelski. Proponuję zmianę tego subiektywizmu, na bardziej obiektywne fakty. Jak dla mnie obecny artykuł, który może i posiada pewne ciekawe fakty liczbowe, nie jest wartościowy i powinien zostać natychmiast skasowany i napisany od nowa, ale tym razem nie z podręczników z Tel-Awiwu czy żydowskich wydawnictw z Nowego Jorku.

Owszem, artykuł jest skrajnie nieobiektywny - antyżydowski. Przykładowo, to Egipt zaatakował Izrael, a mimo to w artykule kilka razy pojawia się zwrot "izraelska agresja na Egipt". To równie dobrze można wkroczenie wojsk USA i ZSRR na teren III Rzeszy nazwać amerykańsko-radziecką agresją na Niemcy.

Historia powinna być pisana obiektywnie, a nie dla interesów danej grupy etnicznej!!

Artykuł, moim zdaniem, dość bogato rozbudowany z ładną grafiką i rysunkami umożliwiającymi zrozumienie tekstu. Jednocześnie wręcz BOLEŚNIE tendencyjny i przedstawiający cała wojnę z jednego punktu widzenia (Żydów). W wielu miejscach są przemilczane fakty a w paru - wręcz fałszywe informacje. Jest to dość przykre bo widać, że włożono w przygotowanie tej strony dużo pracy.

Moim zdaniem ta strona i ten temat powinien być gruntownie przeredagowany - łącznie z dyskusją trudnych tematów i FAKTÓW (zwłaszcza tych o których ten artykuł przemilcza!). Na wikipedii jest zwyczaj nominowania stron na medal - w tym wypadku byłby to przykład artykułu tendencyjnego na medal.

Smutne...

• Wyciąg z Encyklopedii PWN [1] dot. skutków wojny: "Rada Bezpieczeństwa ONZ 22 XI 1967 przyjęła rezolucję 242, wzywającą Izrael do wycofania się z ziem zagarniętych w czasie wojny sześciodniowej. Komunistyczne państwa Europy Wschodniej (z wyjątkiem Rumunii) zerwały stosunki dyplomatyczne z Izraelem — wznowione 1989–91. Po zwycięstwie Kneset uchwalił ustawę o zjednoczeniu Jerozolimy (do której przeniesiono siedziby organów władzy i urzędów centralnych), czego nie uznały inne państwa. Pozostałe ziemie zajęte podczas wojny traktowano jako terytoria okupowane. Ich przyszłość wywołała różnice poglądów w Izraelu; ugrupowania prawicy inicjował budowę na tych ziemiach osiedli izraelskich, lewica wkrótce sformułowała program „ziemia za pokój” — w nadziei, że jest możliwe uzyskanie trwałego pokoju z sąsiadami w zamian za zwrot terytoriów okupowanych. W 1973 wojska egipskie i syryjskie próbowały odzyskać utracone ziemie, podejmując atak podczas najważniejszego święta judaizmu Jom Kipur, lecz — mimo zaskoczenia — zwycięstwo odniósł Izrael (IV wojna)." Nic z tego nie pojawia się w artykule.
• Inny fragment z encyklopedii [2] też ważny w tym kontekście: "po wojnie arab.-izrael. 1967 nastąpiła radykalizacja OWP, czego przejawem było przejęcie przywództwa przez J. Arafata (1969) kierującego dominującą w OWP organizacją Fatah".
• ze strony [3]: "Wojna sześciodniowa wykazała słabość służb wywiadowczych państw arabskich, katastrofalny poziom wyszkolenia, ducha bojowego, oraz organizacji i myśli operacyjnej. Armia izraelska zdobyła olbrzymie ilości nieuszkodzonego sprzętu wojskowego w tym czołgi 748 szt. T54 i T55 oraz 72-73 szt. IS 3. Była to na tyle znacząca ilość, że Izrael po gruntownej modernizacji tych pojazdów (wymiana uzbrojenia, wyposażenia wnętrza i jednostki napędowej) i nazwaniu nowego czołgu „Tiran 5” (T54/55), wyposażył w nie dwie nowo powstałe brygady pancerne. Modernizacja radzieckich czołgów na długo stała się głównym hitem eksportowym izraelskiego przemysłu zbrojeniowego. Porażkę poniosła OWP, jej przywódca Ahmed Szukeiry wsławił się bowiem opuszczeniem już 5 czerwca Jerozolimy, a dzień później był już w Damaszku. Samodzielna akcja Izraela uwolniła jego anglosaskich sojuszników od dylematu wystąpienia w obronie swobody żeglugi na wodach międzynarodowych. Na zachodzie przyjęto z zadowoleniem tryumf zachodniej myśli i technologii wojskowej nad radziecką. Jednak Generał de Gaulle potępił izraelską „agresję” i jednocześnie wstrzymał dostawy broni do Izraela, lukę po Francji zajęły Stany Zjednoczone. (...) Na zajętych obszarach w przeważającej większości mieszkała ludność arabska. Spowodowało to, że tzw. „problem palestyński” nabrał nowej ostrości. Na terytorium Izraelskim znalazły się głównie skupiska ludności palestyńskiej, która opuściła swoje domostwa w latach 1948-1949. Obie strony konfliktu de facto rozpoczęły przygotowania do nowej wojny. Kanał Sueski był zamknięty dla żeglugi od 5.06.1967 do maja 1975. Na Jeziorze Gorzkim „internowane” zostały, wraz z 12 innymi statkami, dwie jednostki Polskiej Marynarki Handlowej „Bolesław Bierut” i „Djakarta”."
• Ze strony blokowanej przez filtr antyspamowy (wklejam bo można i chyba warto poszukać źródeł do tych informacji): "Po zakończeniu wojny okazało się, że Arabowie stanowią teraz 40% ludności kraju , zamiast poprzednich 15%. Izraelczycy niezbyt się wówczas przejęli tym ogromnym przeniesieniem demograficznego punktu ciężkości; zakładali, że Arabowie porzucą obsesyjne dążenie do zniszczenia Izraela i podejmą kroki pokojowe w zamian za zwrot utraconych ziem. Pierwszym pogłosem wojny była po stronie rządu izraelskiego gotowość do sporych ustępstw terytorialnych w imię pokoju. Jednak całkowite zwycięstwo Izraela utwierdziło tylko Arabów w ich nienawiści do żydowskiego państwa. W dwa miesiące po wojnie cała czołówka świata arabskiego zebrała się w Chartumie, stolicy Sudanu, by po trzykroć powiedzieć "nie": "Nie będzie pokoju z Izraelem, nie będzie negocjacji z Izraelem, nie będzie uznania państwa Izrael". I tak całkowite zwycięstwo Izraela zamiast przyspieszyć proces pokojowy, nasiliło konflikt izraelsko-arabski. Trudno natomiast przecenić wpływ Wojny Sześciodniowej na środowiska żydowskie w Ameryce i Związku Radzieckim. Wielka waleczność i bohaterskie zwycięstwa izraelskiej armii natchnęły dumą prawie wszystkich Żydów na świecie. Tuż przed, w czasie i po wojnie od Żydów amerykańskich napłynęły do Izraela ogromne sumy; kampania prowadzona przez United Jewish Appeal (UJA) w 1967 roku trzykrotnie przerosła akcję z 1966. Wojnie należy też przypisać niespotykany napływ Żydów amerykańskich, pragnących odwiedzić Izrael lub przenieść się tu na stałe. W nowym pokoleniu Żydów, często wychowywanych w bogatych dzielnicach poza środowiskiem żydowskim, budziło się zainteresowanie żydowską tożsamością i religią, owocując też zaangażowaniem w działalność UJA. Żydów sowieckich wojna ta dotknęła znacznie głębiej. Reżim komunistyczny od dawna potępiał syjonizm. Przed Wojną Sześciodniową wielu młodych sowieckich Żydów ledwie zdawało sobie sprawę z istnienia żydowskiego państwa. Jednak mimo zaprzysięgłej wrogości ZSRR, który był głównym dostarczycielem broni dla arabskich nieprzyjaciół Izraela, sowieckie media nie zdołały całkiem zataić skali izraelskiego zwycięstwa. W wyniku wojny "Exodus" - powieść Leona Urisa o powstaniu państwa Izrael - stała się dla żydowskiego podziemia Rosji czymś w rodzaju Biblii. Ponieważ za posiadanie tej książki groziło więzienie, Żydzi sowieccy przekazywali sobie z rąk do rąk nielegalne, przepisywane na maszynie tłumaczenia. Rosyjski Żyd, rabin Leonid Feldman, dostał książkę nocą w parku z poleceniem, żeby zwrócił ją w tym samym miejscu za 12 godzin, niezależnie od tego, czy zdąży ją przeczytać, czy nie. Czytał ją przez całą noc i od razu postanowił, że chce zamieszkać w tym żydowskim państwie. Jak Rosja długa i szeroka, małe grupki Żydów rozpoczynały naukę hebrajskiego i od 1969 sowieccy Żydzi zaczęli domagać się pozwolenia na emigrację do Izraela."
• jeszcze takie coś [4]: "do czasu wojny sześciodniowej zaledwie połowa Żydów aprobowała stworzenie państwa izraelskiego. Od tego momentu Izrael cieszył się poparciem przytłaczającej większości światowych Żydów, dla których stał się źródłem dumy. W tym też momencie ważnym ideologicznym uzasadnieniem dla istnienia Izraela i jego polityki stał się Holocaust. Po 1967 roku żaden rząd izraelski nie uważał, że musi cokolwiek uzgadniać z Palestyńczykami lub ze światem arabskim. Izraelczycy proponowali jednostronne porozumienia, ale na swoich warunkach. Izrael nie chciał negocjować z Nasserem, a później z Arafatem. Teraz nie chce negocjować z tak zwanymi terrorystami. Woli dawać kolejne pokazy siły wojskowej." Kenraiz (dyskusja) 10:26, 21 kwi 2008 (CEST)[odpowiedz]

Gdzie w składzie wojsk Egiptu w 67r podział się czołg ciężki IS-3 o którym była mowa na przykład w opisie tego czołgu na tej stronie: "Największym zagranicznym odbiorcą IS-3 był Egipt, który użył ich w czasie wojny w 1967 r. Kilka zdobycznych egzemplarzy posiadała armia izraelska."?

Chciała bym zgłosić błąd w artykule, a właściwie rozbieżność. Jestem w trakcie pisania pracy na temat tej wojny i natrafiłam w trakcie czytania tego artykułu na nieścisłość. Otóż według opracowania na ten temat z serii wydawniczej Wielkie Bitwy Historii z którego równolegle korzystam przy pisaniu pracy jest podane, że to niejaki Władimir Siemionow wiceminister spraw zagranicznych ZSRR powiadomił Egipt o koncentracji 11 brygad izraelskich na granicy z Egiptem. A w artykule jest podany jakiś Nikołaj Podgorny i dodatku mowa jest o 12 brygadach .

Dla porównania zacytuję ten fragment z tego artykułu.

Dwa dni później Władimir Siemionow, wiceminister spraw zagranicznych Związku Radzieckiego, ostrzegł przewodniczącego parlamentu egipskiego, że według wywiadu wojskowego ZSRR na granicy syryjskiej ma miejsce koncentracja SOI w liczbie 11 brygad.

Porównanie z artykułem z Wikipedii:

przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR Nikołaj Podgorny przekazał egipskiemu wiceprezydentowi Anwarowi Sadatowi fałszywą informację o koncentracji 12 izraelskich brygad przy granicy z Syrią.

Przez taki błąd niestety, ale Wikipedia traci na wiarygodności i jest traktowana nie poważnie...

• tabelka z reklamą Izraela i jego historii (pod tabelką o stronach konfliktu) - nie rozumiem, dlaczego nie ma takich samych tabelek Egiptu, Jordanii i Syrii?
• Operacja "Shredder" była odwetem za co? Nie mogłem znaleźć żadnej sensownej odpowiedzi na to pytanie. 3.000 żołnierzy izraelskich wkroczyło do Jordanii, bo Izrael zaczął osuszać jezioro Genezaret?
• w części "Uderzenie powietrzne" Egipt nie- wiadomo dlaczego został podzielony na Synaj i Egipt właściwy. Po co? Są jakieś dwa Egipty?

Lolek

Do pierwszego pytania - bo nikt jeszcze nie zrobił? Wikipedia w języku polskim istnieje dopiero 9 lat i ma zaledwie 750 tys. haseł, o wiele za mało - m.in. wcale nie ma hasła o historii Egiptu (jest tylko Egipt starożytny), historii Jordanii, historii Syrii. W miarę jak się tematyka będzie rozwijać - zapewne powstaną i tabelki o które prosisz. Nie zgadnę kiedy to będzie...

Do trzeciego pytania. Nie ma dwóch Egiptów, tylko Egipt dzieli się na dwie części. Nie jest to podział polityczny, tylko naturalny - fizycznogeograficzny. Jest państwem na dwóch kontynentach - większa część w Afryce, mniejsza część (płw. Synaj) w Azji. Najwidoczniej przy uderzeniu powietrznym miało znaczenie czy chodzi o azjatycką część państwa czy o Egipt właściwy.

Do pierwszego pytania. Nadal nie rozumiem obecności tej tabelki z pierwszego pytania. Nikt nie dorzuca takich tabelek do bitew polskich, angielskich czy jakichkolwiek. Nie zauważyłem takich tworów na angielskiej wiki - innych nie sprawdziłem, więc pytanie o jej sens pozostaje.

Reklamę Izraela -pięknego skądinąd miejsca proponuję zamieszczać przy haśle "Izrael" - poprostu.

Do trzeciego pytania. Po co więc ta dezinformacja, skoro ten sztuczny podział nie wynika z podziału ani politycznego ani administracyjnego? Przy haśle "Rosja" nikt nie dzieli jej na właściwą i resztę.

Pozdrawiam. Lolek

Witam, kierując się informacjami zawartymi we wspomnianej w jednym z wpisów wyżej broszurze z serii "Wielkie bitwy historii", muszę zauważyć że nie odpowiada prawdzie informacja o podziale sił izraelskich operujących na Synaju na trzy "grupy operacyjne". Operowała tam jedna Grupa Operacyjna "Południe", w której skład wchodziły trzy dywizje (ugdy) - 84. Dywizja Pancerna (ugda Tal, od nazwiska dowódcy), 31. Dywizja Pancerna (ugda Joffe) oraz 38. Dywizja Pancerna (ugda Szaron), a ponadto pięć samodzielnych pododdziałów niewchodzących w skład żadnej z trzech ugd. Grupa Operacyjna "Północ" operowała na Wzgórzach Golan, zaś Grupa Operacyjna "Centrum" - w Judei i Samarii. 89.231.218.230 (dyskusja) 13:05, 11 gru 2012 (CET)BoldSnake[odpowiedz]

Marszałek https://pl.wikipedia.org/wiki/Abd_al-Hakim_Amir nie był zastrzelony 5 czerwca, to o kogo chodzi?