Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Étienne Bonnot de Condillac
|
Retrach de {{{nom}}}
|
Naissença
|
30 de setembre de 1715 |
N. a
|
|
Decès
|
3 d'agost de 1780 |
D. a
|
|
Causa de decès
|
|
Assassinat/ada per
|
|
Luòc d'enterrament
|
|
Lenga mairala
|
|
Fogal ancestral
|
|
País de nacionalitat
|
|
Paire
|
|
Maire
|
|
Oncle
|
|
Tanta
|
|
Grands
|
|
Bèlamaire
|
|
Bèlpaire
|
|
Fraire
|
|
Sòrre
|
|
Conjunt
|
|
Companh/a
|
|
Filh/a
|
|
|
|
Religion
|
|
Membre de
|
|
Familha nòbla
|
|
Membre de l'equipa esportiva
|
|
posicion de jòc
|
|
tir (esquèrra/drecha)
|
|
grad dan/kyu
|
|
Grop etnic
|
|
Orientacion sexuala
|
|
Profession
|
|
Emplegaire
|
|
Domeni d'activitat
|
|
Escolaritat
|
|
Diplòma
|
|
Director de tèsi
|
|
Estudiant de tèsi
|
|
Foncion politica
|
|
Residéncia oficiala
|
|
Predecessor
|
|
Successor
|
|
Partit
|
|
Tessitura
|
|
Label discografic
|
|
Lista de cançons
|
|
Discografia
|
|
Mission de l'astronauta
|
|
Distincions e prèmis
|
|
Branca militara
|
|
Grad militar
|
|
Etapa de canonizacion
|
|
Familha nòbla
|
|
Títol de noblesa
|
|
Títol onorific
|
|
Comandament
|
|
Conflicte
|
|
Jorn de la fèsta
|
|
País:
|
França
|
Escòla o tradicion:
|
Lo sensualisme
-
|
Étienne Bonnot de Condillac (Grenòble, 30 de setembre de 1715 — Beaugency, Loiret, 3 d'agost de 1780) èra un filosòf francés fundator del sensualisme, segon que las activitats espiritalas de las personas son determinadas per las sensacions, pasmens que se pòdon pas se resumir a aquò. Es abitualamaner considerat coma lo contunhator de l'òbra de John Locke. Del costat educatiu cal recordar las experiéncias de preceptor de l'infant Ferran de Borbon, eritièr del ducat de Parma, recolhidas dins un libre.[1]
Condillac es considerat coma lo paire del sensualisme, doctrina segon que tota coneissença depend dels sens, i a pas d'idèas innadas e çò que deu far es desvolupar lo maximum de las capacitats de cada sens, diferents per cada persona. Segon aquelas capacitats e las experiéncias vecudas, se forma la personalitat. Dins aquel processus s'aquisision dels concèptes de basa, transmeses mejans lo lengatge, que modèla la pensada e faviriza lo progrés social[2]. Aquel lengatge crèa d'abstraccions, a partir de las donadas sensorialas, unitats de comunicacion que s'utizan dins la convivéncia.
La convivencia deu èsser regulada per de nòrmas, ont se mesclan l'economia e la política. Partisant del liberalisme economic, afirma que los prètz s'autorregulan perque dins tote intercambi cada partida vòl obtenir un benefici e per aquò busca los mecanismes amd d'acòrdis. Per la preeminéncia de l'economia e la negacion de tota realitat fòra de la persona, foguèt acusat de materialisme pels seus detractors, etiquèta que el rebutava de contunh.
- ↑ (ca)Monés i Pujol-Busquets, Jordi: Diccionari abreujat d'educació. Col. Guix, num. 10. ed. Graó Editorial, Barcelona. ISBN 84-85729-43-9
- ↑ (es)Bustos Guadaño, E., Filosofía del lenguaje, (1999) Cuadernos UNED