koets

• Geluid:  koets    (hulp, bestand)
• IPA: / kuts / (1 lettergreep)

• koets

• van Duits Kutsche, van de Hongaarse stad Kocs; in de betekenis van ‘rijtuig’ voor het eerst aangetroffen in 1536 ^[1][2][3]

de koets v / m

1. (verkeer) vierwielig rijtuig met vering, vaak gesloten, dat getrokken wordt door paarden

   ▸ Het volk houdt zich urenlang op straat op, zelfs in het donker of als het sneeuwt. in de hoop een glimp van haar gezicht op te vangen achter het raam van haar vergulde koets.^[4]

• badkoets, kalikoets, kinderkoets, lijkkoets, loopkoets, postkoets, reiskoets, rouwkoets, rustkoets, slaapkoets, staatsiekoets

• koetshuis, koetsier, koetspaard, koetswerk

koets

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koetsen
   

   • Ik koets. 

2. gebiedende wijs van koetsen
   

   • Koets! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koetsen
   

   • Koets je? 

• Het woord koets staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koets" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.