belijden

• Geluid:  belijden    (hulp, bestand)

• be·lij·den

• In de betekenis van ‘(een geloof) aanhangen, bekennen’ voor het eerst aangetroffen in 1282 ^[1]
• Afgeleid van lijden met het voorvoegsel be-

belijden

1. overgankelijk een verklaring afleggen een bepaald geloof aan te hangen

   • Hij beleed geen enkel geloof meer. 

2. in het openbaar een verklaring afleggen iets fout gedaan te hebben

   • De Japanse regering moest in het openbaar belijden wat ze fout hadden gedaan in de Tweede Wereldoorlog. 

• Het woord belijden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "belijden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.