Mel cum panibus.
Mel (-lis, n) est cibus dulcis ab apidis ex nectari florum factus. Varietas a domesticatis apidis generis Apis effecta est varietas usitatissime commemorata, ab apiariis conlecta et ab hominibus consumpta.
Apes nectar in mel convertunt ratione vomendi, et hunc vomitum conservant pro cibo principali in favis cereis intra alvearia. Rationes apiculturae immoderatum mellis opus excitant ut nimium ex colonia conligi potest.
Mel ab insectis meliponinis confectum, aut silvaticarum aut ab hominibus conservatarum, "mel meliponinorum" appellari licet. Proprietates valde dissimiles habet.
- Fontes antiquiores
- Hippocrates, De regimine acutorum 53-57
- Aristoteles, Historia animalium 553a17-554b21, 623b5-627b22
- Conon mythistoricus 35
- Varro, De re rustica 3.16
- Vergilius, Georgica lib. 4
- Dioscorides, De materia medica 2.101-103
- Columella, De agri cultura 9.2-9.16
- Plinius, Naturalis historia 21.70-85, 22.107-115
- Palladius, Opus agriculturae 1.37-38 et alibi
- Deipnosophistarum epitome 46e-47a
- Eruditio
- Eva Crane, The Archaeology of Beekeeping. Londinii: Duckworth, 1983
- Eva Crane, The World History of Beekeeping and Honey Hunting. Londinii: Duckworth, 1999
- "Honey" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxonii: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) pp. 384-385; Tom Jaine, ed., 2a ed. 2006; 3a ed. 2014
- "Honey" in Harold McGee, On Food and Cooking (Novi Eboraci: Scribner, 1984; Londinii: Allen & Unwin, 1986) pp. 369-380
- Frederick J. Simoons, Food in China: A Cultural and Historical Inquiry (CRC Press, 1991) pp. 376-378 (Paginae selectae apud Google Books)
Nexus interni