Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
|
---|
Տեսակ | մեռած լեզու, հին լեզու և լեզու |
---|
Ենթադաս | արևելաիրանական լեզուներ |
---|
Մասն է | հին իրանական լեզուներ |
---|
Երկրներ | Իրան[1], Աֆղանստան, Մոնղոլական կայսրություն, Ադրբեջանական ԽՍՀ, Ուզբեկստան, Խիվայի խանություն, Կոկանդի խանություն, Կազանի խանություն, Օսմանյան կայսրություն, Բուխարայի էմիրություն, Khanate of Bukhara, Ղրիմի խանություն, Ֆրանսիական Հնդկաստան և Բրիտանական Հնդկաստան |
---|
Խոսողների քանակ | 0 մարդ |
---|
Գրերի համակարգ | Avestan? և Gujarati? |
---|
IETF | ae |
---|
ԳՕՍՏ 7.75–97 | аве 016 |
---|
ISO 639-1 | ae |
---|
ISO 639-2 | ave |
---|
ISO 639-3 | ave |
---|
Avestan language Վիքիպահեստում |
Ավեստայի, Ավեստայով ավանդված լեզուն, որը Զրադաշտական կրոնի սուրբ գիրքն է։ Այդ պատճառով էլ կոչվում է Ավեստայի լեզու։ Ավեստայի լեզուն սխալմամբ անվանում են զենդերեն։ Սակայն զենդերենը Ավեստայի պահլավերեն մեկնաբանությունն է։ Ավեստերենի այբուբենը պահլավական այբուբենի տարատեսակ է։ Ունի 44 տառ։ Բոլոր բաղաձայն և ձայնավոր հնչյունները ունեն իրենց տառերը։ Ավեստայի լեզուն իր կառուցվածքով համարվում է արևելաիրանական ու մոտ է գտնվում արևելաիրանական լեզուներին։
Գ. Մ. Նալբանդյան, Իրանական լեզուներ և բարբառներ, Երևան 1960
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 610)։
|