از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
امیر سلطان بن عبدالعزیز بن عبدالرحمن آل سعود (۵ ژانویه ۱۹۳۱ – ۲۲ اکتبر ۲۰۱۱) ولیعهد، نایب رئیس هیئت وزیران، وزیر دفاع و هوانوردی و بازرس کل عربستان سعودی، پانزدهمین فرزند «عبدالعزیز آل سعود» بنیانگذار عربستان جدید و برادر ناتنی ملک عبدالله پادشاه سابق عربستان سعودی بود.
وی به تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۳۱ میلادی در شهر ریاض متولد شد. مادرش حصه دختر احمد بن محمد السدیری است.
در سال ۱۹۴۷ به عنوان حاکم ریاض منصوب شد. در ۱۹۵۳ وزیر کشاورزی و دو سال بعد وزیر ارتباطات شد. در سال ۱۹۶۲ ملک فیصل وزارت دفاع و هوانوردی را به او سپرد. او در این مقام به توسعه ارتش و نیروی دریایی و هوایی عربستان سعودی پرداخت. وی پس از مرگ برادرش فهد بن عبدالعزیز، و از تاریخ اول اوت ۲۰۰۵ تا پایان عمر بهمدت ۶ سال ولیعهد عربستان بود.
پسر او، شاهزاده بندر بن سلطان، سفیر پیشین عربستان سعودی در ایالات متحده بود و دیگر فرزندش شاهزاده خالد بن سلطان یکی از فرماندهان ارشد نظامی در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ بود.
امیر سلطان بنیانگذار «جایزه بینالمللی امیر سلطان برای آب» است که به صورت دوسالانه به تحقیق برگزیده در مورد آب اهدا میشود.
در سال ۲۰۰۴ تشخیص داده شد که به سرطان روده بزرگ مبتلاست و از این رو عملهای جراحی متعددی بر روی او انجام گرفت. مجدداً در سال ۲۰۰۹ گزارش شد که او بهشدت بیمار است و چندین ماه در بیمارستانی در شهر نیویورک بستری شد.
امیر سلطان عبدالعزیز در روز ۲۲ اکتبر ۲۰۱۱ در ۸۰ سالگی، بر اثر سرطان در نیویورک درگذشت.