آستان

• استان

• فارسی

• /آستان/

آستان

1. (ساختمان): آن قسمت از خانه و اتاق که نزدیک به در است. آستانه، کفشکن.
2. بارگاه، دربار، کاخ پادشاهان و بزرگان. و به مجاز پیشگاه پادشاه و فرمانروایان.

   آستان در زبان معیار باستان به دو صورت قابل تجزیه است؛ نخست به صورت آس - تان و دیگر به صورت آسِت - آن. که تعریف کلی از هر دو ایوان مجلل یادگاری است.

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس