źreb,
termin, którym w średniowieczu określano w Polsce i na Rusi grunty tworzące gospodarstwo rolne — pola uprawne oraz przynależące do nich łąki, pastwiska i lasy;
źreb
Encyklopedia PWN
stanowił przedmiot dziedziczenia według zasad prawa polskiego, a przez podział jednego źrebu mogła powstać ich większa liczba; pojęcie źreb zanikło w późnym średniowieczu; w XVI–XVIII w. niekiedy używano tego terminu na określenie łanu lub gruntu poddanego chłopa.