Learned borrowing from Latin acceptāns.[1] First attested in 1793.[2][3]
- IPA(key): /akˈt͡sɛp.tant/
- Rhymes: -ɛptant
- Syllabification: ak‧cep‧tant
akceptant m pers
- (law, business, economics) acceptor, accepter (one who accepts a draft or a bill of exchange)
- akceptant kart ― a card acceptor
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “akceptant”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Jacques-Bénigne Bossuet (1793) Historya Powszechna Czyli Kontynuacya Jakuba Benigna Bossueta Obiaśniaiąca Porządek, Wzrost Religii i Odmiany Państw. T. 4, cz. 1, Zawieraiąca w sobie znacznieysze przypadki, które się przytrafiły od Roku 1721. aż do Roku 1735[1], page 199
- ^ akceptant in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego