βότρυς

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βότρυς	οι	βότρυες
γενική	του	βότρυος & βότρυ*	των	βοτρύων
αιτιατική	τον	βότρυ	τους	βότρυες & βότρυς
κλητική		βότρυ		βότρυες
* νεότερος τύπος
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βότρυς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βότρυς

βότρυς αρσενικό

• (λόγιο)
  1. (αμπελουργία) τo τσαμπί και ιδιαίτερα το σταφύλι

     ↪ γλυκός βότρυς

  2. (βοτανική) είδος ταξιανθίας με έναν κεντρικό επιμήκη άξονα ο οποίος φέρει έμμισχα μονήρη άνθη

     ↪ Τα άνθη του φυτού λούπινο διατάσσονται σε βότρυ, σε σχήμα βότρυος.

• κόρυμβος
• τσαμπί

• σταφύλι
• ίουλος
• σταφυλή

• βοτρυοειδής
• βοτρυώδης

---

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βοτρῠ-
ονομαστική	ὁ	βότρυς	οἱ	βότρυες
γενική	τοῦ	βότρυος	τῶν	βοτρύων
δοτική	τῷ	βότρυῐ̈	τοῖς	βότρυσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	βότρυν & βότρυα	τοὺς	βότρυς & βότρυας
κλητική ὦ!		βότρυ		βότρυες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βότρυε
γεν-δοτ	τοῖν		βοτρύοιν
Με επιπλέον μεταγενέστερες αιτιατικές. Σπάνια, και ως θηλυκό. Μεταγενέστερο και το ουδέτερο βότρυον, πληθυντικός τα βότρυα.
3η κλίση, Κατηγορία 'βότρυς' όπως «βότρυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βότρυς, ήδη ομηρικό < πιθανόν προελληνική ς αρχής ^[1]

βότρυς αρσενικό (αργότερα, σπάνια θηλυκό)

1. (αμπελουργία) τσαμπί
2. βόστρυχος, μπούκλα
3. (βοτανική) το φυτό αρτεμισία

   ≈ συνώνυμα: ἀρτεμισία

4. (βοτανική) το φυτό Chenopodium botrys
5. ελληνιστική σημασία , για τις Πλειάδες) παρομοιάζονται με βότρυς

• βότρυον (ουδέτερο, πληθυντικός: βότρυα

• βότρυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βότρυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.