Znaczenie słowa "fren" w słowniku

Hamulec to urządzenie służące do zatrzymywania lub przyspieszania ruchu cismin. Większość hamulców pochłania energię kinetyczną mechanicznie, hydrodynamicznie lub elektrycznie, działając na obracające się części mechaniczne. W hamulcach mechanicznych, które są najbardziej powszechnymi rodzajami hamulców, energia kinetyczna jest przekształcana w ciepło i niszczona. W tych układach element stały cierny powstaje przez naciśnięcie obrotowego bębna lub dyskoteki w sposób hydrauliczny lub pneumatyczny. Elementami ciernymi hamulców są jednostronne wklęsłe klocki; hamulce tarczowe są dostępne z poduszek lub pierścieniowych zacisków. Elementy te mogą być wykonane z materiałów organicznych, metalu lub ceramiki; głównie azbest. Ze względu na wzrost prędkości energii kinetycznej obiektów ze względu na stosunek E = ½m · v2, przy wyższych prędkościach wymagane są silniejsze hamulce. Fren, bir cismin hareketini durdurmak veya hızını alatmak için kullanılan aygıt. Frenlerin çoğu döner mekanik parçalar üzerinde etki yaparak mekanik, hidrodinamik ya da elektriksel yolla kinetik enerji soğururlar. En yaygın fren türü olan mekanik frenlerde kinetik enerji ısıya dönüştürülerek yok edilir. Bu düzeneklerde sabit bir sürtünme elemanı, hidrolik ya da pnömatik yolla döner bir kampana ya da diske bastırılarak sürtünme oluşturulur. Kampanalı frenlerin sürtünme elemanları, bir yüzü içbükey papuçlardır; disk frenlerinde ise yastıklardan ya da halka biçiminde kelepçelerden yararlanılır. Bu elemanlar organik maddelerden, metalden ya da seramikten yapılabilir; çoğunlukla da asbest kullanılır. E = ½m·v2 bağıntısı sebebiyle cisimlerin kinetik enerjisinin hızının karesiyle orantılı olarak artması yüzünden yüksek hızlarda daha güçlü frenlere gereksinim duyulur.