Znaczenie słowa "Achilles" w słowniku

Achilles jest w greckiej mitologii, prawie nienaruszalnym bohaterem Greków przed Troją i głównym bohaterem Ilyi Homer. On jest synem Peleusa, króla Phthia w Tesalii i morza tyfus Thetis. Często określa się je jako "Pelide" lub "Peleiade" lub "Aiakide", co przypomina jego przodków. Matka Achillesa zanurzyła go w podziemnym rzece Styx, co sprawiło, że był niewrażliwy. Ale jego pięta, na którą trzymała go Thetis, nie był zanurzony i dlatego pozostawał bezbronny. Został wskrzeszony przez centaur Cheiron, który uczył go w sztuce wojennej, muzyce i medycynie. Nawet jako młodzieniec wyobraził sobie krótkie, ale chwalebne życie przed długim, ale czarującym życiem. Jego matka ukryła go na dworze królewskim w Lykomedes, aby uratować go przed udziałem w wojnie w tle. Ale Odyseusz odkrył Achillesa, zgodnie z którym wraz z kuzynem Patroclusem uczestniczyli w wojenkach Greków. W dziesiątym roku wojny agresywność uciekła z Agamemnona, tak że nie opuścił bitwy. To wydarzenie śpiewano w Iliadzie jako "gniew Achillesa". Achilleus ist in der griechischen Mythologie ein beinahe unverwundbarer Heros der Griechen vor Troja und der Hauptheld der Ilias des Homer. Er ist der Sohn des Peleus, des Königs von Phthia in Thessalien, und der Meernymphe Thetis. Oftmals wird er auch mit den Attributen „Pelide“ oder „Peleiade“ bezeichnet oder „Aiakide“, die an seine Vorfahren erinnern. Achilleus’ Mutter tauchte ihn in den Unterweltsfluss Styx, der ihn unverwundbar machte. Seine Ferse aber, an welcher ihn Thetis dabei festhielt, wurde nicht eingetaucht und blieb daher verwundbar. Er wurde vom Kentauren Cheiron aufgezogen, der ihn in der Kriegskunst, in Musik und Medizin unterwies. Schon als Jüngling zog er ein kurzes, aber ruhmreiches Leben einem langen, aber glanzlosen Leben vor. Seine Mutter versteckte ihn am Königshof des Lykomedes, um ihn vor der Teilnahme am Trojanischen Krieg zu bewahren. Doch Odysseus entdeckte Achilleus, wonach dieser mit seinem Vetter Patroklos am Kriegszug der Griechen teilnahm. Im zehnten Kriegsjahr eskalierte ein Streit mit Agamemnon, sodass er der Schlacht fernblieb: Diese Begebenheit wird als „Zorn des Achilleus’“ in der Ilias besungen.