Tegesé saka "sel" ing bausastra Basa Turki

Banjir, ing sawijining wilayah, ninggalake tanah kanthi lengkap utawa sebagian ing banyu kanggo wektu tartamtu; mili, gedhe lan ora teratur. Lèpèn banyu sing gedhe, kayata stream utawa segara, lanau, kadhangkala kebak banyu, sing nyebabake banjir alam, sing banjir metu saka amben lan diarani "banjir." Wong-wong wis seneng karo pinggiran kali lan wates laut kanggo urip wiwit jaman prasejarah, amarga sing cedhak karo banyu tegese akses sing gampang, iklim sing luwih alus lan tanah sing luwih subur ing wektu sing padha. Sawetara wong ora bakal dianggep minangka banjir banjir yen ora cedhak karo banyu sing bisa ngundhuh. Sel, bir bölgede toprağı belirli bir süre için tamamen veya kısmen su altında bırakan; ani, büyük ve düzensiz su akıntılarına verilen isimdir. Bir akarsu veya deniz, göl gibi büyük su kitleleri kimi zaman fazlasıyla suyla yüklenir, bunun sonucunda taşarak yatağından çıkar ve "sel" adı verilen bir doğal felakete neden olur. İnsanlar tarih öncesi çağlardan beri yaşamak için hep nehir kıyılarını ve deniz kenarlarını tercih etmiştirler, çünkü suya yakın olmak demek aynı zamanda kolay ulaşım, daha yumuşak bir iklim ve daha verimli topraklar demektir. Bazı insanlar taşabilecek bu sulara yakın olmasalardı sel bir afet olarak sayılmayacaktı.