«BIADAC»に関連するポーランド語の本
以下の図書目録から
biadacの使いかたを見つけましょう。
biadacに関する本とポーランド語文献で使われた文脈を提供するための簡単な抜粋文。
1
Słownik języka polskiego - Tom 1 - Strona 101
Biada człowiekowi bez żony, ale z żoną biedniej, bez mammony. Jag. Gr. A. 4. O jak rzecz biedna, nie umieć umierać! Bardz. Tr. 297. Alić drobniuchna z dziury wyleciała myszka, Niedawno się biedniuchna ukazała światu. Zab. 5, 256.
Samuel Bogumił Linde, August Bielowski, 1854
2
Słownik języka polskiego: L-P - Tomy 1-3 - Strona 154
«wykrzyknik wyrażający grożące komuś niebezpieczeństwo, nieszczęście, karę*: Biada ci! Biada mu! Biada, Kto daje ojczyźnie pół duszy, a drugie tu pół dla szczęścia zachowa. (Słoto.) Bo kto przysięgę naruszy, ach, biada jemu, za życia ...
Mieczysław Szymczak, Hipolit Szkiłądź, Stanisław Bik, 1993
Roman Zmorski. I szatan widomie stoczy z tobą bój, Rój strachów na ciebie i zdrad zwiedzie rój ; Aż kiedy rumianej zaświeci blask zorzy, Jak niewolnik panu, tobie się ukorzy. Tylko biadać ! biadać ! jeźli koła progi Przestąpisz, jutrzenka zanim ...
4
Mitologia Greków i Rzymian
biadać,,. p. akać,), wktórego samym dXwięku rozpoznaje sięjego tre9ć,i Kokytos (kokyein,. szlochać,,. wyć,). są rzekami lamentu. O Pyriflegetoncie,. Ponącym,,. któregofale niezwody byy,lecz zognia,niewiele sięmówiw póXniejszej literaturze ...
5
Bohemizmy fonetyczne w języku polskim - Tomy 1-2 - Strona 133
1500 r. występując najpierw w funkcji wykrzyknika In. Charakter zabytków, w których pierwsze jej użycia spotykamy, wskazuje na możliwość pewnego oddziaływania czeskiego beda 'biada!' (natomiast bida 'bieda'). Jej pierwsze przykłady ...
6
BIBLIA: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia ...
11.4 Pospólstwo zaś, które znalazło się wśród nich, ogarnęła pożądliwość, więc także i synowie izraelscy zaczęli na nowo biadać i mówili: Obyśmy mogli najeść się mięsa! 11.5 Przypominamy sobie ryby, któreśmy jadali w Egipcie za darmo, ...
Towarzystwo Biblijne w Polsce, 2014
7
Inny słownik języka polskiego: A-Ó - Tom 1 - Strona 90
Można powiedzieć „biada", zapowiadając, że kogoś spotka jakieś nieszczęście. Słowo przestarzałe, dziś książkowe, często żartobliwe. Biada mu, biada, lepiej by było, gdyby się nigdy nie narodził.. Biada temu, komu w kinie trafi się miejsce za ...
8
Słownik etymologiczny języka polskiego - Strona 46
Regularna fonetycznie, staropolska forma rzeczownika biada (XV w.) przetrwała do dziś tylko jako wykrzyknienie na oznaczenie fatalnego położenia, rozpaczy, np. biada wam!, „Bo kto przysięgę naruszy, ach, biada jemu, za życia biada! i ...
Krystyna Długosz-Kurczabowa, 2005
9
Moje słuszne poglądy na wszystko
To wszystko jest rzeczywistością zastaną, nad którą biadać można, lecz którą zmienić trudno. Cała sprawa politycznych wpływówKościoła streszcza sięwkońcu w sposobie, wjaki odróżnia sięnauczanie moralne odżądania represji. Kościół ma ...
10
Nowy słownik etymologiczny języka polskiego - Strona 46
Regularna fonetycznie, staropolska forma rzeczownika biada (XV w.) prze- trwala do dzis tylko jako wykrzyknienie na oznaczenie fatalnego polozenia, rozpaczy, np. biada wam!, „Bo kto przysiçgç naruszy, ach, biada jemu, za zy- cia biada! i ...
Krystyna Długosz-Kurczabowa, 2003