Signification de "papier" dans le dictionnaire polonais

Papier (avec πάπυρος (pápyros), lat. Carta papirea) - pulpe fibreuse d'origine organique pesant de 28 à 200 g / m². Produit par la pose sur un écran de fibre. Le papier est réalisé sous la forme de feuilles ou de bandes enroulées en bobines. Après avoir formé la masse sur le tamis est déshydraté, compacté, séché et lissé dans les étapes divisées de la production continue. Les fibres organiques sont généralement utilisées: cellulose, pâte de bois - obtenue par le démarrage et le fraisage des billes de pin (appelées papier) dans le processus de mise en pâte mécanique. La fibrillation chimique est parfois utilisée et d'autres fibres végétales (paille, roseau, coton, lin, chanvre, bambou) sont utilisées. On utilise également un vieux papier préalablement soumis à un processus de dispersion. En plus des fibres organiques, les matériaux non fibreux comprennent des charges organiques telles que l'amidon de pomme de terre et des charges minérales inorganiques: le kaolin, le talc, le gypse, la craie et parfois des produits chimiques et des colorants hydrosulfites. Papier (z gr. πάπυρος (pápyros), łac. carta papirea) – spilśniona na sicie masa włóknista pochodzenia organicznego o gramaturze od 28 do 200 g/m². Wytwarzany poprzez ułożenie na sicie włókien. Papier jest wytwarzany w formie arkuszy lub wstęgi nawijanej w zwoje. Po uformowaniu masy na sicie jest odwadniany, prasowany, suszony i gładzony w podzielonych etapach ciągłego procesu wytwarzania. Używane są zwykle włókna organiczne: z celulozy, włókno ścieru drzewnego – otrzymywane poprzez starcie i zmielenie bali sosnowych (tzw. papierówki) w procesie rozwłókniania mechanicznego. Czasem stosowany jest proces rozwłókniania chemicznego i mają zastosowanie inne włókna roślinne (słoma, trzcina, bawełna, len, konopie, bambus). Zastosowanie ma też makulatura uprzednio poddana procesowi dyspersji. Oprócz włókien organicznych w skład papieru wchodzą substancje niewłókniste – wypełniacze organiczne: np. skrobia ziemniaczana i wypełniacze nieorganiczne – mineralne: kaolin, talk, gips, kreda oraz niekiedy substancje chemiczne typu hydrosulfit oraz barwniki.