Portekizce sözlükte "casamento" sözcüğünün anlamı

o bir sözleşme olarak birçok kişi tarafından görülebilir rağmen Evlilik, dini veya sosyal devlet tanıma yoluyla iki kişi arasında kurulan bağlantıdır ve kimin arketip temsil birlikte yaşama olan samimiyet kişilerarası ilişki, varsayar. Portekiz mevzuatında evlilik, etkili bir şekilde bir sözleşme olarak tanımlanır. İnsanlar birçok nedenden dolayı evlenmek, ama genellikle, aile kurma, ekonomik ve sosyal istikrar aradığı üreme ve çocukları, meşru cinsel ilişki eğitmek veya vatandaşları olarak haklarını elde etmek için, sizin seven ilişkinin görünür kılacak yoktur. Bir düğün sıklıkla sivil sicil bir yetkili tarafından veya katılmak isteyen iki kişinin güven sahip bir birey tarafından, bir din adamı tarafından officiated edilebilir bir düğün kutlamaları tarafından başlatılır. Kanunda, evliliğin bir parçası olan insanlara "eş" denir. Terim tarafsızdır ve cinsiyetler arasında ayrım yapmaksızın erkeklere ve kadınlara atıfta bulunabilir. Casamento é o vínculo estabelecido entre duas pessoas, mediante o reconhecimento governamental, religioso ou social e que pressupõe uma relação interpessoal de intimidade, cuja representação arquetípica é a coabitação, embora possa ser visto por muitos como um contrato. Na legislação portuguesa, o casamento é, efectivamente, definido como um contrato. As pessoas casam-se por várias razões, mas normalmente fazem-no para dar visibilidade à sua relação afetiva, para buscar estabilidade econômica e social, para formar família, procriar e educar seus filhos, legitimar o relacionamento sexual ou para obter direitos como nacionalidade. Um casamento é frequentemente iniciado pela celebração de uma boda, que pode ser oficiada por um ministro religioso, por um oficial do registro civil ou por um indivíduo que goza da confiança das duas pessoas que pretendem unir-se. Em direito, é chamado "cônjuge" às pessoas que fazem parte de um casamento. O termo é neutro e pode se referir a homens e mulheres, sem distinção entre os sexos.