ஸ்பானிஷ்அகராதியில் "monotipo" இன் பொருள்

செதுக்கலில், கலைஞரின் ஆர்வத்தால் தனித்துவமானது, மேலும் சமமான பிரதிகள் தயாரிக்கப்படாமல், தனித்துவமாக இருப்பது ஒரு தோற்றத்திற்கு ஒரு தனிப்பாடலாக அழைக்கப்படுகிறது. இந்த வகை செதுக்கலானது பொதுவாக கலெக்டர்களால் மிகவும் மேற்கோள் காட்டப்படுகிறது, ஏனென்றால் கலைஞர் முழுமையான தொழில்நுட்ப செயல்முறைகளை ஒரு ஒற்றை வேலைக்கு எடுத்துச்செல்கிறார் என்பது புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது, அச்சிடுகளில் உள்ள பொதுவான விஷயம் இன்னும் பல மலிவு விலையில் பல பிரதிகளை உருவாக்குகிறது. இது ஒற்றை ஒற்றை நகல் மட்டுமல்ல, வேறுபட்ட மைகள் அல்லது பிற மாற்றங்களைப் பயன்படுத்துவதன் மூலமும், பிரதான பதிப்பிற்காக தனித்துவமான அல்லது வேறுபட்ட சோதனையாகும். கலைஞர் ஒரு புதிய நிறத்துடன் இரும்புச் சோதனையைத் தொடங்குகையில், அல்லது வழக்கத்திற்கு மாறான ஒரு நிலைப்பாட்டின் போது இது நிகழும். இருப்பினும், முடிக்கப்பட்ட தகடுகளிலிருந்து பெறப்பட்ட மோனோடைப் மற்றும் "கலைஞரின் சோதனைகள்" அல்லது "மாநில சோதனைகள்" ஆகியவற்றுடன் குழப்பப்படக்கூடாது என்பதைக் குறிப்பிடுவது அவசியமாகிறது வளர்ச்சி. 17 ஆம் நூற்றாண்டின் ஜெனோஸ் ஓவியர் மற்றும் பொறியாளரான ஜியோவானி பெனெட்டோடோ காஸ்டிகிலோன் மரபார்ந்த முறையில் இந்த வகையிலேயே பயனியராக கருதப்படுகிறார். En grabado, se llama monotipo a una impresión que por deseo del artista permanece como única, sin que se produzcan más ejemplares iguales. Este tipo de grabado suele ser el más cotizado por los coleccionistas, porque se entiende que el artista ha acometido todo el proceso técnico para obtener una sola obra, cuando lo común en grabados es producir múltiples ejemplares, a precio más asequible. Se denomina monotipo no sólo al ejemplar único, sino a aquellas impresiones que, por uso de tintas distintas u otras modificaciones, son pruebas únicas o diferenciadas respecto de la edición principal. Así ocurre cuando el artista prueba la plancha con un nuevo color, o sobre un soporte distinto al habitual. Con todo, hay que precisar que el monotipo se obtiene de la plancha ya terminada, y no hay que confundirlo con las "pruebas de artista" o "pruebas de estado", que el grabador suele imprimir durante el proceso de grabado para comprobar el buen desarrollo del mismo. Tradicionalmente se considera pionero en este género a Giovanni Benedetto Castiglione, pintor y grabador genovés del siglo XVII.