Aile Içi şIddet

Aile, her bilim dalının üzerinde fikir yürüttüğü ve tanımlamaya çalıştığı kadim bir müessesedir. Aile; din, hukuk, siyaset, iktisat ve sosyolojinin ele aldığı temel meselelerdendir. Bilinen insanlık tarihinde aile, daima toplu-mun temelini oluşturmuştur. Hukuk sistemlerinde de ailenin konumu bu paraleldedir. Hukuk, konuyu hak ve yükümlülükler açısından ele almakta-dır.
Bu eserimiz, aile üzerinde hukuki bir incelemeyi içermekte olup, farklı kitlelere hitap edebilmek için buna uygun bir dil ve üslup kullanılmıştır.
Eser, aile müessesinin geniş bir şekilde tetkikinden ziyade, aile kavramı ile yan yana gelmemesi gereken “şiddet” meselesi üzerinde yoğunlaşmıştır. Esasen şiddet, insana yaraşan bir şey değildir. Dolayısıyla sevgi, merhamet, şefkat, dayanışma, vefa gibi erdemlerin hâkim olması gereken bir yerde şiddetin konuşulması son derece üzüntü vericidir. Bu çalışmada, mevcut hukuki düzenlemelerdeki şiddeti önlemeye yönelik hükümlerin bu amacı sağlayıp sağlamadığı hukuki olarak incelenecektir.

Kadına yönelik şiddet yaygın bir toplumsal sorundur. Tarih boyunca sosyal yapımızın en dinamik ve en temel kurumu olan ve toplumumuzun çekirdeğini oluşturan aile kurumu üzerinde ülkemizde yıllardır tartışılan “aile içi şiddet”, “kadına yönelik şiddet”, “kadın cinayetleri”, “kötü muamele”, “kadın intiharları”, “töre ve namus cinayetleri” ve “taciz ve tecavüz” gibi söylemler gündemdeki yerini korumaya devam etmektedir. Şiddetin en yaygın görülen biçimi erkeğin kadına ve çocuğa karşı uyguladığı aile içi şiddettir. Bu hazin duruma gerek görsel, gerekse yazılı basın yolu ile sık sık tanık olmaktayız. Ülkemizde kadına yönelik şiddet üzerine yapılan araştırmalara baktığımızda, kadına yönelik şiddetin yaygınlığını, kadının şiddet karşısındaki çaresiz kalışını ve şiddete uğrayan kadının nasıl yardım alması gerektiği konularında bilgisizliğini görmekteyiz. Diğer taraftan, aile içinde kadına yönelik şiddet sadece koca tarafından gerçekleştirilmemektedir. Şiddetin, baba, oğul, ağabey, kardeş, kayın valide, elti, kayınbaba, kayın birader ve öteki akrabalar tarafından da gerçekleştirildiği görülmektedir. Bu durum “aile mahremiyeti”, “ailenin iç meselesi”, ”ailevi mesele” olarak algılandığından birçok gayr-i hukuki, gayr-i ahlaki ve gayr-i insani durum örtbas edilmekte ve şiddete uğrayan kurban acı ve zulüm görmeye devam etmektedir. Bu yanlış ve gelenekçi anlayış kadının aile içi şiddete yıllarca boyun eğmesine yol açmıştır. Şiddet, sonuçları ile bireylerin fiziksel ya da psikolojik sağlığını derinden etkileyen bir yıkımdır. Bunun için, yasal düzenlemelere, koruyucu, önleyici ve müdahale edici çalışmalara, şiddete uğrayan kurbanlara yönelik koruma ve destek programlarına, öte yandan toplumsal duyarlılığın ve toplumsal bilincin arttırılmasına ve daha ahlaklı, daha vicdanlı bireyler yetiştirilmesine öncelik verilmelidir. Bu alanda birçok kurum ve kuruluşun işbirliğine ihtiyaç vardır.
Anahtar kelimeler: Kadına karşı şiddet, eş şiddeti, kurban, zorbalık, kötü muamele, cinsiyetçilik.

Kitap 2016 yılında Türkiye'de yaşanan kadına yönelik ölümcül şiddet vakaları ile ilgili sayısal verileri, resmi kayıtlardan hareketle analiz etmektedir. Olaylarla ilgili nicel verilerin yanı sıra, olay tutanaklarının da (kişisel verilerden arındırılarak) ayrıntılı olarak analiz edilmesiyle hazırlanan kitap (2017 ve 2018 yıllarına ait verilerin de yer aldığı raporla birlikte), 6 Mart 2019 tarihinde İçişleri Bakanı tarafından basına tanıtılmıştır (https://www.youtube.com/watch?v=cYyIMk30wq8&feature=youtu.be). Yine Küçüker Yıldız ile birlikte hazırladığımız, 2016-2017-2018 yıllarına ait kadın cinayeti verilerini analiz eden bir başka çalışmamızın künyesi şöyledir: Taştan, C. ve Küçüker Yıldız, A. (2018). Dünyada ve Türkiye'de kadın cinayetleri: 2016-2017-2018 verileri ve analizler. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.

6284 Sayılı Kanun, İstanbul Sözleşmesi ve Türk Ceza Kanunu çerçevesinde Kadına Karşı Şiddet

İstanbul Bilgi Üniversitesi Genç Hukukçular Kulübü tarafından düzenlenen “Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet ve Kadınların Mücadelesi” başlıklı Etkinlik, İstanbul

Yapılan araştırmalara bakıldığında, aile içerisinde en çok şiddete maruz kalan kişiler kadınlar, engelliler, çocuklar ve yaşlılardır. Bu sebeple kişinin dezavantaja sahip olması durumu şiddet görme olasılığını artırmaktadır. Kadın, çocuk ve yaşlıların genelde aynı ailede birlikte yaşıyor olmalarından dolayı aile içi şiddet kavramı hepsini birlikte değerlendirmek gerektiği anlamına gelmektedir. Aile içi şiddet her ne kadar aileyi oluşturan kişiler arasında birbiriyle olan şiddet ilişkisini incelese de pratikte karşımıza en sık erkeğin kadına uyguladığı şiddet çıkmaktadır. Bu yoğunluğu çocuk istismarı ve yaşlı istismarı takip etmektedir.
Aile içi şiddet olayları daha önce aile alanının dokunulmazlığı ve özel olması nedeniyle müdahale edilmesi mümkün olmayan olaylar olarak görülmekteydi. Özellikle kadın hareketlerinin güçlenmesi, aile içi şiddet nedeni ile toplumların ödediği bedellerin daha iyi kavranması nedeniyle günümüzde aile içi şiddetin müdahale edilmesi gereken bir durum olarak görülmesi gerektiği fikrine varılmıştır. Fiziksel olarak daha güçlü olan erkek, zayıf olan kadına karşı tahakküm kurabilmek, iktidarını kurmak amacıyla şiddete başvurmaktadır. Bunun en ironik sonuçlarından birisi şiddete maruz kalan kadınların kendi üzerlerine uyguladıkları kontrolü kendi istekleri ile artırmaları olmuştur. Bu durum yapılan araştırmalara kadınların gördükleri şiddeti haklı görmeleri ve şiddeti kabullenmeleri şeklinde yansımaktadır. Aile gibi özel alan olarak görülen bir yerde ortaya çıkmasına karşın aile içi şiddetin erkek egemenliğinin kurulmaya veya sürdürülmeye çalışılmasından, siyasal ve ekonomik kurumların ataerkil yapısından bağımsız düşünülemeyeceği gerçektir.

Yapılacak olan “Türk Ailesinde Benlik ve Kimlik Gelişimi ve Çocuğun Değeri Kapsamında Çocuğa Yönelik Şiddetin Sosyolojik Açıdan Değerlendirilmesi” çalışmasında aile içerisinde çocuğa yönelik şiddetin türleri ve çocuk üzerinde etkisini açıklamadan önce şiddet kavramı ve aile içi şiddet başlıklarında kuramsal açıklamalar yapılması amaçlanmaktadır. Bunun devamında aile içi şiddette kuramsal yaklaşımların açıklamalarına yer verilecektir.
Aile içi şiddette kaynaklardan biri ataerkil yapıya dayalı düzendir ve bu düzen aile sistemi doğrudan veya dolaylı şekilde etkilemektedir. Toplumsal yapı içinde cinsiyet ve güç ilişkisinde dikkat çeken Feminist Kuramın esas noktası ‘ataerkil sosyal yapı’dır. Türk toplumunda yapılmış çalışmalar incelendiğinde çoğunluk olarak şiddet uygulayan cinsiyetin erkek olduğu görülmektedir. Çalışmalarda aile içi şiddet hangi kuramlar çerçevesinde incelenmiştir bunun derlemesi yapılacaktır. Bu şiddet bağlamında odak nokta çocuk olacaktır.

THE COMMON PROBLEM OF TURKEY AND THE WORLD: VIOLENCE AGAINST WOMEN 
Abstract Despite all the efforts, national and international violence against women is one of the world's most important problems. Since violence is a multidimensional phenomenon, it is impossible to make a single definition. Indeed, there are so many types of violence such as physical, psychological, social and sexual. Violence against women damages not only physically but also psychologically and affects women’s life. Violence is an action against basic human rights and freedoms. The struggle against violence to women in many countries initially was conducted by largely feminist organizations or non-governmental organizations; but nowadays, both in Turkey and in the world governments seek for the solution to the problem. International organizations work for the abolition agreements, produce projects to prevent violence against women. Women's awareness about violence must be raised through education, their legal rights and what to do in case of being exposed to violence must be taught. In this study, the subject of violence against women in Turkey and in the world will be discussed and the social policies applied in Turkey to prevent domestic violence against women will be examined.  Keywords: Violence, women, domestic violence, Turkey, social policy

Doktora tez aşamasında konu arayışına girmiştim. Topluma katkı sağlayacak ve toplumun kanayan yarasına merhem olacak bir konu bulmada kararlıydım. Bunun için toplumu önce iyi tanımam gerekirdi. Çocukluk ve gençlik yaşantılarımı bir film şeridi gibi gözümün önünden geçirdim. Sonra uzun yıllar psikolojik danışman olarak çalıştığım okullarda karşıma çıkan öğrenci ve veli sorunlarını düşündüm. Beni en çok etkileyen yaşantılarım tanık olduğum veya maruz kaldığım şiddet olayları olduğunu fark ettim. Geçmişim, bugün bile aklıma gelince beni ürküten ve duygulandıran şiddet kökenli silinmez anılarla doluydu. Öğrencilerimi ve velilerimi de en çok etkileyen sorunların daha çok şiddetle ilişkili olduğunu fark ettim. Her gün eşlerinden şiddet gören, eşleri adam öldürmekten veya yaralamaktan hapse giren ve kan davasından kaçan velilerim vardı. Aile içinde şiddete maruz kalan veya tanık olan, sırtına ütü yakılan, sert cisimlerle şiddete maruz kalarak yaralanan ve birbirlerine öldüresiye şiddet uygulayan öğrencilerim vardı. Diğer yerlerde durum nasıldı? Başımı kaldırıp bir de topluma baktım. Televizyonlarda ve gazetelerde her gün birbirini öldüren ve yaralayan insanlarla ilgili haberlere rast geldim. Sokaklardan birbirlerine zarar veren insanlara denk geldim. Daha dikkatli bir gözle bakınca şiddetin insanların hayatlarında nasıl silinmez ve yıkıcı izler bıraktığını iyice anladım. Bir karamsarlık içerisinde kara kara düşünürken elime bir şiir kitabı geçti. Yılmaz Güney’e ait şu şiir beni derinden etkiledi: Kavgayı; bir yaprağın üzerine yazmak isterdim, Sonbahar gelsin yaprak dökülsün diye. Öfkeyi; bir bulutun üzerine yazmak isterdim, Yağmur yağsın bulut yok olsun diye. Nefreti; karların üzerine yazmak isterdim, Güneş açsın karlar erisin diye. Dostluğu ve sevgiyi, yeni doğmuş tüm bebeklerin yüreğine yazmak isterdim; Onlarla birlikte büyüsün, bütün dünyayı sarsın diye. Kavgasız, öfkesiz, nefretsiz ve sevgiyle dolu bir dünya. O an şimşek çakmıştı beynimde. Çalışacağım konuyu bulmuştum. Şiddetsiz bir dünya için çabalayacaktım. Bunun için şiddetten arınmış insanlar yetiştirmek gerekirdi. Şiddetten arınmış bir insan, ne gibi özelliklere sahip olması gerekirdi? Bu sorunun cevabını bulmak için ayrıntılı bir araştırma yaptım ve şiddet ile ilgili yapılmış yurtiçi ve yurtdışı yüzlerce çalışmayı inceledim. Şiddet uygulayan insanlarda iletişim, çatışma çözme, empati, duygu yönetimi ve öfke yönetimi gibi becerilerinin az olduğu fark ettim. Bu becerileri şiddet uygulayan insanlara kazandırabilecek yollar araştırdım ve bunun için bir psikoeğitim programını geliştirmeye karar verdim. Geceli gündüzlü uzun uğraşlar sonucu bir psikoeğitim programı geliştirdim ve bu programı eşine şiddet uygulamış hükümlülere uyguladım. Sonuç çok olumluydu. 12 hafta boyunca yapılan uygulamalar sonucunda programın şiddet uygulayan hükümlülerin saldırganlıklarını azalttığı, duygu yönetimlerini ve ilişki özyeterlikleri artırdığı ortaya çıktı. Şiddetsiz bir dünya için bu programı daha geniş kitlelerin hizmetine sunmaya karar verdim ve bu kitap ortaya çıktı. Bu kitap, tüm yetişkinlere şiddete başvurmadan kendini daha yapıcı yollarla ifade etme yolları göstermeyi amaçlamaktadır. Şiddete başvurmadan kendini yapıcı yollarla ifade etmeyi öğrenen yetişkinlerin olduğu bir ortamda şüphesiz yıkıcılığı değil de yapıcılığı kendine prensip edinmiş yeni nesiller yetişecektir. Böylece şiddetsiz bir dünya için önemli bir adım atılmış olacaktır. İnsanların ne üzdüğü ne de üzüldüğü şiddetsiz bir dünyada buluşmak ümidiyle…

Ergenlik, bireyin yetişkinlik tutum ve davranışlarını kazanma, cinsel olgunlaşma, bedensel büyüme gibi pek çok değişim ve zorluğun meydana geldiği önemli bir dönemdir. Hormonal, fiziksel, bilişsel, sosyal ve psikolojik olarak birçok değişimin yaşandığı bu dönem çeşitli duygu değişikliklerinin de etkisiyle ergen genç için oldukça hassas ve zorlu bir süreci ifade eder. Bireyselliğin yoğun olarak gerçekleştiği bu dönemde ergenlerde şiddet içerik-li davranışların arttığı gözlemlenmektedir. Yapılan araştırmalar kendini bulma ve özerklik kazanma yolunda iler-leyen ergenin çete faaliyetlerine katılma, zararlı madde kullanma, suç işleme ve şiddete başvurma gibi davranışlara eğilim gösterdiğini ortaya koymaktadır.

Şiddetin nedenlerine ilişkin çeşitli kuramlar söz konusu olmakla birlikte, yapılan araştırmalar ergenlik döne-minde artan fiziksel güç kullanımında bireyin kişisel özelliklerinin yanı sıra sosyal çevre koşullarının da önemli olduğu konusunda hemfikirdir. Bu çalışma, ergenleri şiddet eğilimine iten çeşitli (psiko-)sosyal faktörlerin yanı sıra, yürütülmüş yurtiçi ve yurtdışı araştırmalardan yola çıkarak ergen gençlerin bu dönemi en az hasarla nasıl atlatabileceklerine dair öneriler sunmaktadır.

An Ethical Perception Of The Interaction Between Children And Digital Games
Abstract
Today, children spend most of their time playing online games. Those games which attract the player and motivate to
conduct extraordinary actions became rather popular. The world of game is established in different platforms and different
games dynamics emerge at this point. The player can do whatever he desires within the frame work of the rules of the
game. At this point such questions arise in terms of ethics; what is right and what is wrong? What should be suggested?
Children may be guided to the development of their skills such as problem solving, multitasking, intelligence, logic and
strategy instead of violence, sexuality and blasphemy throughout the game process.
This study aims to analyze the rules of the digital games, avatars and the actions of children within the game in terms of
ethics and the re-designing of the digital games in terms of ethics are being discussed.
Keywords: Ethic; children; digital games; digital age.
Özet
Günümüz çocukları dijital çağda vakitlerinin çoğunu online oyunlar oynayarak geçirmektedir. Oyuncuyu cezbeden,
olağanüstü eylemler yapmaya sevkeden bu oyunlar çok popüler hale gelmiştir. Oyun dünyası farklı platformlarda
kurulmakta ve burada farklı oyun dinamikleri kendini göstermektedir. Oyuncu oyun kuralları çerçevesinde istediği şekilde
davranabilmektedir. Bu noktada etik açıdan doğru ve yanlış olan nedir? Önerilmesi gerekenler nelerdir? Çocuklar oyun
sürecinde şiddet, cinsellik ve küfür yerine problem çözme, çoklu görev, zeka, mantık ve strateji becerilerinin gelişimine
doğru yöneltilebilir.
Bu çalışmada amaç dijital oyun kurallarını, oyun dinamiklerini ve çocukların oyun içerisindeki eylemlerini etik açısından
incelemek olup, dijital oyunların etik açısından yeniden tasarımı sorgulanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Etik; çocuklar; dijital oyunlar; dijital çağ

“Aile içi şiddet”, çocuklara ve yetişkin kadınlara yönelik şiddete dair geniş çaplı, erkeklere, yaşlılara ve diğer bazı kimselere yönelik şiddet uygulamalarına ilişkin daha küçük oranda bir literatür içeren oldukça geniş kapsamlı bir sorundur. Aile içinde kadın ve çocuklara yönelik şiddet çözüme kavuşturulduğu takdirde sorun büyük ölçüde aşılmış olacağı için, bu kitap mevcut sorunun özellikle bu iki boyutu üzerine yoğunlaşmaktadır. En geniş haliyle aile içi şiddet sorunu bilimsel bir disiplin içinde eşler, ebeveynler, kardeşler, çocuklar ve sevgililer tarafından uygulanan ya da bu kişilere karşı gerçekleşen şiddet eylemlerini içermekte ve sadece fiziksel şiddetle sınırlı kalmayıp aynı zamanda cinsel, psikolojik, ekonomik ve duygusal şiddeti içine almaktadır. Özellikle sosyal psikoloji, kriminoloji ve sosyoloji bu alanı domine ediyor olsa da, aile içi şiddetle ilgili araştırma tabanı iletişim bilimleri, etoloji, tıp, sosyal tarih, sosyal antropoloji, davranış genetiği gibi birçok farklı alandan kendi bünyesine etkin bir bilgi ve veri girişi sağlamaktadır. Bununla birlikte, aile içi şiddet en çok da iletişimle ilgili bir sorundur. Bu görüşü detaylandırmak için, insan doğasının ilkel temellerini görmek gerekmektedir. Bu açıdan ele alındığında, insanoğlunun duygusal donanımında yer alan öfke ve hırs gibi negatif duyguların dışavurumu olan şiddet ve zorbalığın insanlık tarihi kadar eski olduğunu söylemek mümkündür. İnsanın doğası değişmeyeceği için bu tür eğilimler hiçbir zaman yok olmayacak ve şiddet olayları dinmeyecektir. Bu noktada, sağlıklı ve yeterli iletişimin olmadığı yerde kavga, çatışma ve şiddetin kaçınılmaz olacağını öngörmek gerekir. Kısacası her nasıl ve hangi türüyle ele alınırsa alınsın, şiddet ve aile içi şiddet olayları her şeyden önce bir iletişim sorunudur. Dolayısıyla, çözüm için atılacak adımlar konusunda bu gerçeğin dikkate alınmasında büyük faydalar olacaktır. Çünkü nedenler ve sonuçlar enine boyuna incelenmeden hiçbir olaya çözüm üretilemez. Aile içi şiddetle ilgili yargı, bilgi ve belgeler ülkeden ülkeye değişmekle birlikte, genel olarak araştırmacılar aile içi şiddet olaylarının büyük bir çoğunluğunun resmî raporlara yansımadığı konusunda hemfikirdir. Az gelişmiş ülkelerde bu tür olayların adlî makamlara yansıma oranı oldukça düşük bir seyir izlerken, Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere’de aile içi şiddetle ilgili olayların en azından üçte biri polis raporlarına ve mahkeme kayıtlarına yansımaktadır. Örneğin Garcia’ya göre, Amerika Birleşik Devletleri’nde raporlama oranı % 2.5 ile % 15 arasında değişmektedir. Çünkü aile içi şiddet kendi içinde doğal bir sınırlılık taşımaktadır. Genellikle ev içinde meydana geldikleri ve toplum tarafından bilinmeleri utanç verici bulunduğu için, aile içi şiddet olayları büyük bir çoğunlukla saklı kalmaktadır. Dolayısıyla, aile içi şiddet olaylarının taspiti ve analizi oldukça zordur. Olanca zorluklarıyla birlikte aile içi şiddet dünya çapında bir sorundur, ciddî bir insan hakları ihlalidir ve hiç kimse bunun günün birinde sona ereceği kanısında değildir; ancak herkesin iyice bilmesi gereken şudur ki, çoğu ülkenin yasalarına göre dışarıda olduğu gibi aile içinde uygulanan şiddet de sorumluya cezaî müeyyide gerektiren bir suçtur. Bu çerçevede, Türk toplumu için Türk Ceza Kanunu, Türk Medenî Kanunu, “6284 Sayılı Ailenin Korunmasına ve Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’dan söz edilebilir. Şüphesiz, şiddete maruz kalan kadınların koruma altına alınması ve kendilerine yardım edilmesi için yargı, güvenlik birimleri ve kurumların ortak çabalarına ihtiyaç bulunmaktadır. Olayın bireyleri aşan daha derin ve kapsamlı bir yönü de bulunmaktadır: Bu bağlamda kişilerin şiddete karşı korunması için yapılması gereken en iyi şey bir yandan daha eğitimli bir toplum için çabalarken, diğer yandan hukukun üstünlüğünü tesis etmektir. Zira toplum ve devlete karşı bireylerin en büyük sığınakları eğitim ve hukuktur. Bu iki konuda başarısız olan toplumlar kendilerine ait egemenlik ve çıkar bölgeleri oluşturmaya çalışan çetelerin savaş alanına döneceği için, hiç kimse kendini yeterince güvende hissetmeyecektir.

Şeker Portakalı; bilindiği üzere, Brezilyalı ünlü yazar Jose Mauro De Vasconcelos'a ait bir yapıttır. Roman 1968 yılında kaleme alınmıştır ve orijinali Portekizce olan bu eser 16 dile çevrilmiştir. Ayrıca kitabın sinema filmi de çekilmiştir.

Mağdur hakları son otuz yılda önemli bir gelişme göstermiştir. Davaya katılma konusunda, suçtan doğrudan zarar görmeyen, sivil toplum kurumlarına katılma imkânı tanınması, Avrupa’da  ortaya çıkan önemli gelişmeler arasındadır. Türkiye’de ise davaya katılma konusunda yapılan düzenleme, sivil topluma değil, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na bu imkânı tanımaktadır. Bakanlığın etkili dava takip edecek avukat sayısına sahip olmaması nedeniyle söz konusu düzenleme işlevsizdir. Buna ek olarak yetişkin ve kırılgan olmayan mağdur grupları için, Bakanlığa mağdurun rızası olmaksızın davaya katılma hakkına sahip olması  tanınması, yerinde değildir.
Son dönemde Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ve Anayasa Mahkemesi’nin somut norm denetiminde verdiği 2020/8 numaralı iptal talebini red kararları da, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın davaya katılmasıyla ilgili çeşitli sorunlara bağlantılıdır.
Türkiye’de, Avrupa’daki gelişmeler göz önüne alınarak çevreye karşı suçlar ve kamu sağlığına karşı suçlar başta olmak üzere, topluma karşı suçlarda sivil toplumun kamu davasına katılmasına imkân veren bir yasal düzenleme yapılmasın yerinde olabilir. Bu tür bir düzenleme yapılacaksa, kendisine bu imkân tanınacak olan kurum, Cumhuriyet savcılığına destek olabilecek ve davaya yön verebilecek kapasiteye sahip olmalıdır. Bu noktada akla gelen ilk kurum şüphesiz ki barolardır.
Bu çalışmada Fransız ve İtalyan örnekleri ortaya konulmak suretiyle, kamu davasına katılmanın, suçtan doğrudan zarar görmeyen kurumlar lehine genişletilmesinin gerekliliği ve yerindeliği konusu tartışmaya açılmaktadır.

Anahtar kelimeler: Davaya katılma, kadına ve çocuğa yönelik şiddet, baroların kamu davasına katılması, mağdur hakları, sivil toplum

The Right Of The Ministry Of Family And Social Policies to Participate in the Criminal Case Due To Violence Against Women, Children And Family Members and the Current Situation of Bar Associations and Non-Governmental Organizations In View of European Example
Victim rights have improved significantly over the past three decades. Providing the opportunity to intervene cases to the non-governmental organizations which are not directly harmed by crime, is among the important developments in Europe in this regard.  In Turkey, on the other hand, the regulation on intervention provides this opportunity to the Ministry of Family and Social Policies, not to the civil society. The regulation is dysfunctional as the Ministry does not have the number of lawyers to pursue effective litigation. In addition, for adult and non-vulnerable groups of victims, granting the Ministry the right to intervene without the victim's consent is not appropriate.

Recently, the decision numbered 2019/7 of the Unification General Assembly of the Court of Cassation and the decision numbered 2020/8 of the Constitutional Court to reject the annulment request are also related to various problems related to the intervention of the Ministry of Family and Social Policies.

In Turkey, considering the developments in Europe, it may be appropriate to make a legal regulation that allows civil society to intervene criminal case in crimes against society, especially crimes against the environment and crimes against public health. If such an arrangement is to be made, the institution that will be given this opportunity should have the capacity to support the public prosecutor and direct the case. At this point, the first institution that comes to mind is undoubtedly the bar associations.

In this study, the necessity and appropriateness of the extension of intervention in criminal case in favor of the institutions that are not directly harmed by the crime are brought into discussion by putting forward the French and Italian examples.

Key words:
Intervention, violence against women and children, intervention of the bar associations in criminal case, victim rights, civil society

Kadına yönelik şiddet tüm toplumlarda yaygın bir sosyal sorun olarak varlığını devam ettirmektedir. Aile içinde yaşanan şiddet olaylarında ise genellikle mağdur kadına yönelik müdahaleler uygulanmakta, şiddeti ortaya çıkaran aile yapısı üzerinde durulmamaktadır. Halbuki aile karşılıklı ilişkiler ağından oluşan dinamik bir sistemdir ve şiddet gibi iç dengesini bozan ciddi bir sorunla karşılaştığında bütüncül bir müdahaleye ihtiyaç duymaktadır. Ailenin bozulan işlevselliğinin onarılmasında aile terapisinin pozitif katkı sağladığı görülmektedir. Aile terapisi yaklaşımında şiddet mağduru kadar, şiddet uygulayan ve şiddetten etkilenen diğer aile üyelerinin de katılımıyla ailedeki dengeyi ve uyumu bozan unsurlara bütüncül bir müdahale imkanı bulunmaktadır.
Violence against women is ongoing problem in all societies. In the case of family violence, certain interventions are applied which are generally concentrate on the women. However, family structure, that caused the violence, is neglected. Family is a dynamic system. When a family confronts the domestic violence, certainly needs an integrated intervention. Family therapy could be very helpful to improve functionality of family. In the approach of family therapy, alongside the aggrieved women, both the offender and other victims of domestic violence are scrutinized as a whole. In order to find a solution, certain constituents which are negatively affected stability and accordance in a family, integrated intervention is adopted.

Eşe karşı gerçekleştirilen rıza dışı cinsel davranışların suç olarak kabul edilip edilemeyeceği tartışmalı bir konudur. Doktrindeki bir görüşe göre, evlilik birliği eşlere birbirlerinin cinsel duygularını tatmin yükümlülüğü yüklediği için eşe karşı gerçekleştirilen rıza dışı cinsel davranışların suç teşkil etmesi mümkün değildir. Bir diğer görüşe göre ise kişinin rızası hilafına gerçekleşen her türlü cinsel davranış, cinsel dokunulmazlığın ihlaline sebebiyet verdiğinden suç olarak telakki edilmelidir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102. maddesinin ikinci fıkrasında eşe karşı işlenen nitelikli cinsel saldırı fiili şikâyete tabi bir suç olarak açıkça düzenleme altına alınmıştır. Ancak, ilgili maddenin düzenleme şeklinden suçun basit halinin eşe karşı işlenip işlenemeyeceği hususu anlaşılmamaktadır.  Çalışmamızda, TCK m. 102/f. 1’de düzenlenen “basit cinsel saldırı” suçunun eşe karşı işlenip işlenemeyeceği hususu tartışılacaktır. 

It is a controversial issue whether non-consent sexual behavior against spouses can be considered as a crime. According to a part of the doctrine, it is not possible for the non-consensual sexual acts against the spouse to be a crime because the marriage unity imposes obligations on the partners to satisfy each other's sexual feelings. According to another opinion, any non-consensual sexual acts against the person should be considered as a crime because it causes a violation of sexual inviolability. The qualified form of sexual assault against the spouse which regulated under 102/2nd article of Turkish Penal Code (Law no. 5237) was clearly regulated as an offence that prosecuted on complaint. However, it is not understood from the way in which the relevant article is regulated whether the basic form of the offense can be committed against the spouse. In our study, whether the crime of basic sexual assault which regulated under the article102/1st can be committed against the spouse will be discussed

ÖZET
Arşiv malzemeleri sadece siyasi olaylarla sınırlı kalmayan çok sayıda yaşanmışlığın izlerini bize sunmaya hazır yığınla bilgiyle doludur. Hatta bunların birçoğu görmezden dahi gelemeyeceğimiz kadar tarihin bariyerlerini aşıp birer olgu haline gelmeyi başarmış durumdadır. Bunlar sıradan insanların tecrübelerini görüş alanımızın dışında tutamayacağımız, tepkisiz kalmamızı engelleyecek nitelikte. İşte bu noktada kadınların maruz kaldığı hazin tecrübeler Osmanlı toplumsal ve ahlaki normlarının muhafazakâr bakış açısına takılmış durumdadır. Bu araştırma toplumsal cinsiyet ve ahlaksal bakışla sarmalanmış kadının toplumsal kimliğinin meşruluğuna yönelik farkındalık yaratma arzusuyla hareket eden çalışmalara örnek olması niyetiyle kaleme alınacaktır.
Bu makale, Osmanlı İmparatorluğu’nda 8-18 Kasım 1838 tarih aralığında ilk defa bir kanun tasarısı ile gündeme getirilen çocuk düşürme vakalarında adli sürecin nasıl işlediğine değinmeği amaçlamıştır. Bütünüyle adli vaka halinde seyreden ve kadına şiddete bağlı gelişen çocuk düşürme vakalarına anlamlı ve yerinde bir müdahalenin olup olmadığına dair kayda geçirilmiş örnekleri yansıtma gayesiyle hareket ederek. Bu bağlamda Osmanlı Arşivi’nde tespit ettiğimiz vesika grupları araştırmaya rehberlik etmiştir.
Anahtar Kelimeler: Osmanlı İmparatorluğu, kadına şiddet, çocuk düşürme, yasal süreç.
Abstract
Archive materials are full of information ready to present us with traces of many experiences that are not limited to political events. In fact, many of them have managed to overcome the barriers of history and become phenomena that we cannot even ignore. These are such that we cannot keep the experiences of ordinary people out of our field of vision and prevent us from remaining unresponsive. At this point, the sad experiences women were subjected to have been caught in the conservative perspective of Ottoman social and moral norms. This research will be written with the intention of setting an example for studies that act with the desire to create awareness of the legitimacy of women's social identity surrounded by gender and moral perspectives.
This article aims to address how the judicial process works in misccariage cases brought to the agenda with a bill for the first time between 8-18 November 1838 in the Ottoman Empire. Acting with the aim of reflecting the recorded examples of whether there is a meaningful and appropriate intervention in abortion cases that are progressing as a purely forensic case and developed due to violence against women. In this context, the document groups that we identified in the Ottoman Archive guided the research.
Key Words: Ottoman Empire, violence against women,  miscarriage, legal process.

Medyada şiddetin sunumu gazete ile başlamış, bu konudaki tartışmalar ise televizyon özelinde yoğunlaşmıştır. Şiddetin televizyonda sunumu üretim tarafıyla yakından ilişkilidir. Medya sahiplik yapısı itibariyle kâr amacı gütmektedir. Bu noktadan hareketle medyada yer alan şiddet olaylarının sunumunu şiddet ekonomisi2 kavramıyla açıklayabiliriz. Bu yüzden dizilerde, güldürü programlarında ve haberlerde, kısacası medya içeriklerinin neredeyse tümünde şiddet olayına rastlanmaktadır. Bu olaylar sadece fiziksel şiddet olarak değil, sözel şiddet, psikolojik şiddet, ekonomik şiddet ve ideolojik şiddet gibi farklı türlerde farklı içerikler aracılığıyla dolaşıma sokulmaktadır. Ancak medyada özellikle de televizyonda yer alan fiziksel şiddet olaylarının toplumda yaşanan şiddetin tek belirleyicisi olarak işaret edilmesi ise bazı noktaların gözardı edildiğinin bir göstergesidir. Medyanın şiddeti meşrulaştırmada nasıl bir rol oynadığını ise sunulan içerikler üzerinden incelemek gerekmektedir. Bu çalışmada medyada sunulan şiddet olaylarının birikimli süreçte ki etkisini irdelemek amacıyla 5 kanalda (Kanal D, Fox, Kanal 7, Atv, Show Tv) 5 gün süre ile ana haber bültenlerinde sunulan şiddet olayları mesaj sistem çözümlemesi ile analiz edilmiştir.

Mevzuat derlememizin 3. Baskısından sonra Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu’nda 7155 sayılı kanun ile değişiklikler yapılmıştır. Ayrıca Türk Ticaret Kanunu’nda değişikliğe gidilerek TTK’nin 4’üncü maddesinde ve diğer kanunlarda belirtilen ticari davalar ile konusu bir miktar paranın ödenmesi olan alacak ve tazminat talepleri hakkında arabuluculuk yoluna başvurmak dava şartı olarak düzenlenmiştir.

Derlemede bulunan Kanunların tamamının eski ve yeni değişiklik gerekçeleri eklenmiş, ilgili Kanun ve Yönetmelik maddelerini birbirine bağlayan atıflar güncellenmiş, Etik Kurallar hakkında verilen yürütmeyi durdurma kararı ilgili maddelere işlenmiştir. Böylece okuyucunun düzenlemelere rahat erişmesi ve yorumlaması amaçlanmıştır.

Dördüncü baskısı CADR Yayınlarından çıkan mevzuat derlemesinin öğrenciler, arabulucu adayları ve uygulayıcıların çalışmalarında faydalı olmasını dilerim.

ÖZET Kadına yönelik aile içi şiddet, evrensel bir risk aynı zamanda toplumsal bir sorundur. Kadına yönelik şiddet ilk çağlardan beri erkekle özdeşleştirilen ve oldukça eski bir geçmişi olan bir kavram olmakla birlikte yeni olan, çözümü konusunda erkekleri de eylem planının içine yer almalarının sağlanmasıdır. Son yıllarda bu iki cinsin bir araya gelip çözüm önerileri geliştirebilmesi şiddete önleyici yaklaşımda öncelikli çaba olarak görülmektedir. Kadına yönelik aile içi şiddeti önlemede ve azaltmada erkeklerin fiili katkısı da yüksek öneme sahiptir. Bu nedenle erkeklerin şiddeti algılama ve şiddetin neden-sonuç ilişkisini tanımlama biçimi araştırılması gerekli alanların başında görülmektedir. Bu çalışmada, erkeklerin kadına yönelik aile içi şiddeti tanımlama ve bu tip şiddete karşı bakış açılarının ne olduğu irdelenmeye çalışılmıştır. Araştırmada şiddete etki eden faktörlerin tanımlaması ve buna yönelik önleyici çalışmaların yapılabilmesi amacı ile erkek algısında şiddetin anlam ve nedenleri tartışılmıştır. Sonuç olarak, önemli ölçüde şiddetin fiziki şiddet olarak algılandığı ve ceza yöntemi olarak kullanıldığı, şiddeti önlemeye yönelik gerçekleşen çalışmalarda, erkeğin katılımının daha fazla yer alması gerektiği tespit edilmiştir. ABSTRACT Violence against women is an universal risk and at the same time a social problem. It has been consubstantiated with man since ancient times. Additionally, the new part of this problem is maintaining the contribution of men into the solution. Recently getting both genders together and asking solution ways from each of them has been seen as a prior attempt at the prevention of the violence. The actional contribution of men is also very crucial in preventing and reducing the domestic violence. Therefore the perception of violence of men and defining the relation between reasons and results of it has been seen as the primary research area. In this article, the way of men's understanding and defining the violence against women in family has been researched. Furthermore, meaning and reasons of the violence has been discussed because of describing the factors that affect the violence and carrying out preventative studies. Consequently, violence is perceived as physical violence significantly, and it used as penalty method, it is more needed that men's participation to prevent domestic violence against women

Violence against women is a common social problem. Violence which is an infringement  of the human rights, as universal problem, against every people from all ages and all sexes. Violence contains unacceptable treatments by a person to others, which aim to hurt or injure them. Health Workers have responsibilities in supplying medical care, support and counseling to the mistreated of the violence. In the health sector, nurses are the one’s who work closest to the individuals. Thus nurses can undertake an active role in forming a culture with no violence by reducing violence and early intervention.

Kadına yönelik şiddet yaygın bir toplumsal sorunudur. Evrensel olarak bütün dünyada her yerde, her yaş ve cinsiyete karşı uygulanan bir insan hakkı ihlalidir. Şiddet, bir birey tarafından bir başkasına fiziksel acı vermek veya yaralamak amacıyla yapılan, kabul görmeyen davranışları içermektedir. Sağlık çalışanlarının, aile şiddet mağdurlarına tıbbi bakım, destek ve danışmanlık sunmada önemli görevleri vardır. Sağlık sektöründe hemşireler toplumda bireylere en yakın çalışan sağlık personelidir. Bu nedenle hemşireler toplumda şiddetin azaltılmasında, şiddeti önleme, şiddetten korunma ve şiddete erken
müdahaleyi içeren şiddetsiz bir kültür oluşturmada daha etkin rol alabilirler.

Bu çalışma günümüzde çocuğa yönelik ihmal ve istismar olgularının içerisinde, ikili cinsiyet sistemin ve ataerkil ideolojinin yaratmış olduğu düzende bir şiddetle karşılaşan ve ihmal ve istismara açık olan LGBTİ+ çocukların yerini tartışmaktadır. Bu tartışma ile birlikte, ihmal ve istismar konusunda önemli bir yere sahip olan sosyal hizmet mesleği ile LGBTİ+ çocuk ve ergenlerin ilişkisi ve bu alandaki müdahalede önemli faktörler yer almaktadır. Ataerkil sistem, toplumsal cinsiyet rolleri ve hegamonik erkeklik olguları düşünüldüğünde, ihmal ve istismarı şiddetli bir şekilde yaşayan, ancak her zaman konuşulmayan LGBTİ+ çocuklar açısından konunun önemi ortaya konulmaya çalışılmıştır.

...kuir mücadelenin de feminist mücadelenin de bir yönüyle hep kendini tanımakla, kabullenmekle ve görmekle ilişkili bir mücadele olduğunu görmemize imkan tanıyor. Bu tanıma aynı zamanda bir güçlenme imkanı. Kendini tanı(t)mak, aynı zamanda hayatın sert yüzüne çarpmış herkese güç verebilir. Feminist mücadelenin deneyim paylaşımları aracılığıyla kadınların güçlenmesi mücadelesine sunduğu katkıya her birimizin minnet borcu yok mu?

Öz Son dönemde hızla artan şiddet olayları, ilkokul, ortaokul, lise ve yükseköğretim kurumlarında da görülmektedir. Öğrencilerin şiddet eğilimlerinin kaynağının araştırılması bu konunun çözümünde önemli bir yere sahiptir. İlk eğitimin alındığı ve öğrenilen tutum ve davranışların hayat boyu devam ettiği aile ortamı da şiddete eğilim konusunda önem arz etmektedir. Bu araştırma da aile içi şiddet ile okuldaki şiddet ilişkisini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırma kapsamında lisans eğitimi alan üç yüz üç öğrenciye anket uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, aile içi şiddet ile okulda şiddet değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiş ve sonuçlardan hareketle öneriler sunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Aile içi şiddet, okulda şiddet, turizm Abstract In recent years, increasing violence events have also been observed in primary, secondary, high school and higher education institutions. Searching of the source of violence tendencies of students has an important place in the solution of this problem. The family environment in which the attitudes and behaviors of the first education are taken and sustained during the life is also important for the tendency of violence. This research aims to reveal the relationship between domestic violence and school violence. Within the scope of the research, a questionnaire was applied to three hundred and three students who received undergraduate education. As a result of the research, a meaningful relationship between domestic violence and school violence variables was determined and suggestions were presented from the results.

Prof.Dr. Michael G. Maxfield’dan Bir Değerlendirme Most research on violent crime has examined the problem in traditional Western countries. Violence takes different forms in different countries, yet many elements are common. Family violence, especially against women, together with violence involving gangs and more organized criminal groups are found in virtually every country. This book fills a critical need to examine violence in different societies. I am excited about the volume and certain it will become a valuable resource for scholars in many countries. My very best wishes to the authors. Mike Maxfield, Professor, John Jay College of Criminal Justice, New York, New York, USA.

Şahsa karşı işlenen şiddet suçları, geçmişte olduğu kadar günümüzde de gerek bireyi gerekse de toplumu derinden etkileyen sonuçlar ortaya çıkarmakta ve yaşam kalitesini düşürmektedir. Bu tür suçlara mağdur perspektifi ile bakıldığında etkilerinin onarılamaz şekilde olduğu görülmektedir. Mikro düzeyde toplumu oluşturan bireylerin hak ve özgürlükleri yara almakta, makro düzeyde ise hukuki, ekonomik ve sosyal yıkımlara yol açmaktadır. İfade etmeye çalıştığımız bu yıkım sadece günümüzü etkilememekte, aynı zamanda ileriye dönük çok daha büyük ve köklü problemlerin de fitilini ateşlemektedir.
Bu bağlamda, şahsa karşı işlenen şiddet suçlarının mahiyetinin ve çeşitlerinin belirlenmesine, bu suçların meydana gelişlerini kolaylaştıran risk faktörlerinin tespit edilmesine, önleme ve mücadele yöntemlerine değinilerek ileriye dönük proje ve politikalarının ortaya konmasına, insan hakları ve mağdur bilim açısından bu sosyal olgunun değerlendirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır.
Ancak mevcut yazında şahsa karşı işlenen şiddet suçlarına, diğer suç türlerine yer verildiği kadar önem verilmediği ve akademik araştırmalara konu edilmediği düşünülmektedir. Diğer yandan günlük hayatta şiddet suçlarının değişik türleri karşımıza çıkmakta ve daha da önemlisi bu suç türlerinde istatistiksel olarak da ciddi artışlar kaydedilmektedir. Bütün bu göstergeler böylesi bir çalışmanın yapılmasını gerekli kılmıştır.
-Şiddet Suçlarında Yaklaşımlar ve Trendler- başlıklı kitap çalışması, değişik yönleriyle şiddet suçları hakkında farkındalık oluşturmayı ve akademik yazına katkı sağlamayı, çalışmada yer verilen makalelerle, özellikle suç ve suçluluğu önleme ve etkin mücadelede politika oluşturma gayretlerine destek sağlamayı amaçlamıştır.
Ülkemizde sosyal bilimler alanında bu başlık altında yayımlanmış ilk eser olan -Şiddet Suçlarında Yaklaşımlar ve Trendler- adlı kitap çalışmasında iki bölümde yer verilen on beş çalışma ile şiddet suçları farklı bakış açıları ile ele alınmıştır.
Kitabın -Şiddet Suçlarına Yönelik Analitik ve Politika Odaklı Yaklaşımlar- başlıklı Birinci Bölümünde; madde bağımlılığı bağlantılı şiddet ve şiddet içerikli suç davranışlarını, şahsa karşı işlenen suç türlerinden yaralamayı, başlıca şiddet suçlarını (cinayet, cinsel suçlar, saldırı ve silahlı soygun) ve mafya şiddetini ulusal ölçekte inceleyen çalışmalar ile suçla mücadelede İspanya/Katalonya örneğini, ABD’deki sokak çetelerinin yol açtığı şiddeti ve Japon mafyası Yakuza’nın uyguladığı şiddeti ele alan uluslararası örneklere yer verilmiştir. Bununla birlikte, şiddet suçlarının en başında gelen cinayet vakalarının incelenmesinde suçlu profilleme ve mağdur bilim ilişkisine yer verilmiştir.
-Farklı Bakış Açılarıyla Şiddet Suçlarında Son Trendler- başlıklı İkinci Bölümde ise, kadına karşı şiddette giderek artan kadın cinayetlerini, aile içi şiddeti, terörizm şiddetini ve mağdurlarının haklarını, vandalizm ve siber vandalizmi, mobbing ve online nefret suçlarını inceleyen çalışmalara yer verilmiştir.
Bu tarz çalışmaların, gerek sosyal hayatta gerekse de iş hayatında bireylerin ve toplumun yaşam kalitesinin artması, daha geniş bir bakış açısıyla dünyanın daha yaşanabilir bir yer haline dönüşmesi bağlamında önemli olduğu düşünülmektedir.


BÖLÜM 1
ŞİDDET SUÇLARINA YÖNELİK ANALİTİK VEPOLİTİKA ODAKLI YAKLAŞIMLAR
Madde Bağımlılığının Şiddet ve Şiddet İçerikli Suç Davranışlarıyla İlişkisi-3
Doç. Dr. Ali ÜNLÜ ve Uğur EVCİN
Kasten Yaralama Olaylarına Analitik Bir Bakış: Şanlıurfa Örneği-37
Dr. Serkan TAŞĞIN
Türkiye’de Şiddet Suçlarının Sosyal Yapı ve Sosyal Sermayeye İlişkin Bağıntıları-65
Dr. Fatih IRMAK
Suç Örgütleri İçerisinde Mafyayı Farklılaştıran Unsur: Şiddet-83
Dr. Yavuz KAHYA ve Dr. Musa KARAKAYA
Ahlaki Paniğe Alternatif Müdahale-105
Dr. Emirhan DARCAN
Sokak Çeteleri ve Şiddet: Amerika Birleşik Devletleri (ABD) Örneği-127
Doç. Dr. Bilal SEVİNÇ ve Dr. İrfan ÇİFTÇİ
Mafya ve şiddet: Japon Mafya Örgütü Yakuza’da Şiddetin Değişen Boyutları-147
Dr. Uğur ARGUN
Cinayet Olaylarında Suçlu Profilleme ve Mağdur Bilimi (Viktimoloji) İIişkisi-171
Dr. M. Burak GÖNÜLTAŞ ve Dr. Cüneyt GÜRER
BÖLÜM 2
FARKLI BAKIŞ AÇILARIYLA ŞİDDET SUÇLARINDASON TRENDLER
Kadın Cinayetlerini Kadın Bakış Açısıyla Sorgulamak-193
Prof. Dr. Songül SALLAN GÜL ve Arş. Gör. Yonca ALTINDAL
Kadına Yönelik Şiddetin Medyada Yansıması-223
Dr. Ömür KAYA
Mübadele Teorisi ve Aile İçi Şiddet-245
Dr. İlyas ÖZGENTÜRK
Terörizm Şiddeti ve Mağduriyeti: Ulusal ve Uluslararası Hukuki Düzenlemelerin İncelenmesi-261
Dr. Ahmet KAYA ve Doç. Dr. Bilal SEVİNÇ
Toplumsal Bir Sorun Olarak Vandalizm'in Önlenmesinde Pratik Yöntemler: Almanya Örneği-287
Dr. Ramazan ERDOĞAN
Vandalizm ve Siber Vandalizm-311
Azize ŞENBAŞ ve Dr. Cihangir BAYCAN
Bireye Karşı Psikolojik Şiddet Aracı Olarak Mobbing ve İşyerinde Psikolojik Şiddet (Mobbing) Mağduriyetinin İncelenmesi-337
Dr. Hakan AYDOĞAN
Yeni Bir Trend: Online Nefret Söylemi ve Nefret Suçu-357
Dr. Bekir ÇAKAR

Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu’na göre, aile içi şiddet iddiası içeren uyuşmazlıklar ile Ceza Muhakemesi Kanunu’na göre uzlaşmaya tabi olmayan suçlarla ilgili uyuşmazlıklar arabuluculuğa elverişli değildir. Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi aile içi şiddet içeren uyuşmazlıklarda sadece zorunlu arabuluculuğu yasaklamıştır. Bu nedenle taraflar aile içi şiddet iddiası içerse de üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri aile uyuşmazlıklarında ihtiyari arabuluculuğa başvurabilmelidir. Bir uyuşmazlığın, Ceza Muhakemesi Kanunu uyarınca uzlaşma kapsamına girmeyen bir suçla ilgili olması halinde arabuluculuğa başvurulamaması sonucu doğuran düzenleme ise tamamen kaldırılmalıdır. Aile içi şiddet ve uzlaşmaya tabi olmayan suçlarla ilgili uyuşmazlıklar bakımından getirilen sınırlamanın kaldırılması, arabuluculuğun uygulama alanını büyük ölçüde artıracaktır.

Şiddet toplumun her  kesiminde karşımıza çıkan bir sorun olduğu gibi kadın ve erkek eşitsizliğine dayanan cinsiyetçi şiddet; “Kadına Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddet” Türkiye’nin başlıca problemlerinden biridir. Kadınların ve kız çocuklarının cinsel istismar, erken yaşta evlendirilme, ve namus cinayetleri gibi şiddet ögeleri ile insan hakları ihlal edilmektedir. Kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddet imzalanan uluslararası sözleşmeler ve çıkarılan kanunlarla insan hakları ihlali olarak kabul edilen ve önlenmeye çalışılan hukuki bir sorundur. Şiddeti önlemenin yanında, şiddet mağdurunu koruma, şiddet uygulayanı soruşturma, kadına yönelik şiddetin sonlandırılmasına yönelik politikalar konularında da uluslararası sözleşmeler ile gelişme sağlanmıştır. Bu bildirinin amacı 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun ve 25 Kasım 2011’de TBMM tarafından Kabul edilen Kadına Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (İstanbul Sözleşmesi) gibi hukuki alanda atılan adımlarla  Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin önlenmesi konusunda sağlanan gelişmelerde hukukun rolünün incelenmesidir.

Bu makale, Türkiye’de kadın sığınma evlerinin tarihi ve bugünkü yasal ve fiili durumu hakkında bilgi verirken, bu süreçleri belirleyen unsurlar üzerine gözlemlerimizi aktaracaktır. Kadın sığınma evleri açan ve işletenlerin karşılaştıkları sorunlar üzerine yoğunlaşırken, bu kurumların sayısal ve nitel yetersizliği ve söz konusu yetersizliğin ve diğer birçok sorunun nedenlerine ışık tutacaktır. Aktarılan gözlem ve düşünceler, Türkiye’nin kadın sığınma evlerine dair politikalarının bir değerlendirmesi olarak okunabilir. Bahsedilen yetersizliklere rağmen, kadına yönelik şiddetle mücadelenin ve sığınma evlerinin daha etkin ve amacına uygun olarak düzenlenmesi için yapılmış olan yasal ve idari düzenlemelerin birçok olumlu yanı olduğunu söylemek mümkündür. Bu olumlu sürecin kadın hareketinin ve kadın örgütlerinin taleplerinden doğduğu söylenebilir. Ancak, Türkiye’nin Avrupa Birliği üyelik sürecinde ilerlemeye niyet etmiş olmasının da bahsettiğimiz yasal düzenlemeler ile ilişkili olduğu göz ardı edilmemelidir.

Son yıllarda diğer alanlarda olduğu gibi, okullarda da şiddet olayları artmış, insanlığı tehdit eder boyutlara ulaşmıştır. Okulların birer eğitim yuvası olması beklenirken, şiddetin her türlüsünün görüldüğü mekânlar olması son derecede üzücüdür. Öğrencilerin daha verimli ve güvenilir bir şekilde eğitim alabilmeleri için okullarda meydana gelen şiddet olaylarına etkin bir şekilde müdahale edilmesi ve önlenmesi gerekmektedir. Tüm bu gelişmeler "Okullarda Şiddet" konusunda yapılan araştırmaları daha da önemli hale getirmiştir. Zira sorunun ne olduğunu tanımlamak ve nereden kaynaklandığını belirlemek sorunu çözmek için atılan en önemli adımdır. Bu araştırmada, Şiddet olgusu incelenmiş, öğrencilerin şiddete başvurma nedenleri araştırılmıştır. Araştırma yapılırken, öğrencilerin şiddete başvurmalarında etken olabilecek sosyal ve psikolojik nedenler dikkatlice incelenmiş, şiddet ve bu nedenler arasındaki ilişki tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Samsun İli Merkez ilçelerinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı altı lisenin, Samsun Garip Zeycan Yıldırım Fen Lisesi, Samsun İbrahim Tanrıverdi Sosyal Bilimler Lisesi, Samsun Anadolu İmam-Hatip Lisesi, Samsun İlkadım Kız Anadolu İmam-Hatip Lisesi, Samsun Tülay Başaran Anadolu Lisesi ve Samsun Atakum Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, 1,2,3 ve 4. Sınıflarında okuyan ve tabakalı örnekleme (stratified sampling) yoluyla seçilen 609 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Şiddet Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS programıyla analiz edilerek yorumlanmıştır. Elde edilen araştırma sonuçlarına göre, erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre şiddet eğilimlerinin daha yüksek olduğu, iyi bir lisede okuyan öğrencilerin şiddet eğilimlerinin düşük olduğu görülmüştür. Ailesinin ekonomik durumu kötü olan öğrencilerin daha fazla şiddet eğilimi gösterdiği, aile içi şiddete tanık olan veya aile içinde şiddete uğrayan çocukların şiddet eğilimlerinin oldukça yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Yine bu sonuçlara göre, şiddetin tek bir nedenle açıklanamayacağı, birçok faktörün bu durum üzerinde etken olduğu görülmüştür. Aynı zamanda şiddeti önlemek için de tek bir faktörden söz edilemeyeceği, işbirlikçi aile ve işbirlikçi okul yöntemleriyle, bir ekip olarak, bu sorunların çözülebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Sözcükler: Şiddet, Ortaöğretimde Şiddet, Din ve Şiddet

Kadına  yönelik aile  içi  şiddet toplumsal cinsiyet  eşitsizliğinin  özel bir görünüm  şeklidir.  Fiziksel,  psikolojik,  cinsel  ya  da  ekonomik  şiddet olarak karşımıza çıkmaktadır. Toplumun  en  küçük birimi  olan  aile  birliğinde  şiddete rıza gösterilebileceği varsayımı  hem  kamu  düzenini  hem  hukuk  devleti ilkesini derinden sarsar. Bu sebeple devlet, aile  içinde  şiddet  gördüğünü ilgili makamlara bildiren,  bildirmeyen ya da yaptığı  bildirimi geri  alan  kadının “yaşama hakkını” teminat  altına  almalıdır.  Devlet yaşama hakkını  gerek  uluslararası  hukuktan doğan yükümlülüklerini gerekse ulusal  mevzuattan doğan  yükümlülüklerini yerine getirerek  koruma altına  almaktadır.  Bu  yükümlülüklerin  gereği  gibi  yerine getirilmemesi halinde devletin meydana gelen zararlardan sorumlu olması  gerekir.  Çalışmamızda kadına  yönelik aile  içi  şiddetin  önlenmesi  ile  ilgili  korunmak istenen hukuki  değerlere ve  aile içi  şiddetin önlenmesi hususunda  devletin yükümlülüklerine yer verilmiştir.  İstanbul  Sözleşmesi ve  kadına yönelik aile içi şiddetin önlenmesine ilişkin  Avrupa  İnsan  Hakları  Mahkemesi’nin emsal niteliğindeki Opuz  v. Türkiye kararı  incelenmiştir. Bu  çalışmayla aile  içi  şiddetin önlenmemesi  durumunda meydana gelen  zararlardan devletin  sorumluluğunun dayandığı  esasların belirlenmesi amaçlanmıştır.

The purpose of this research is to reveal men’s attitudes towards violence and thoughts about men who use violence. The sample of the study consists of 19 men selected using purposeful sampling according to the maximum diversity method. The data used in this research was obtained through an interview and a semi-structured interview form. Coding based content analysis was used to analyze the data. Some of the findings obtained from the research are: violence is perceived by 79% as more physical. The characteristics of men who implement violence are perceived by 68% as being “unable to control oneself, quick to anger, impatient.” The social reasons for violence are seen mostly as “financial problems” (79%), as “psychological reasons” (68%), as “women’s hurtful words, provocative behavior”, and as “cultural reasons” (49%): “It’s necessary to beat someone up out of a sense of decency.” The findings obtained from this research are discussed in the context of literature and some suggestio...

Amaç: Araştırmanın amacı, aile mahkemesi hakimlerinin
aile içi şiddetin çocuğa yansıması hakkındaki
görüşlerini belirlemektir. Yöntem: Araştırmanın
çalışma grubunu Ankara Adliyesi Mahkemelerinde
görev yapan 22 hakim oluşturmaktadır. Araştırmanın
verileri aile mahkemesi hakimlerine yönelik geliştirilen
yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak
toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz tekniği
kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmadan elde edilen
bulgular incelendiğinde; aile mahkemesi hakimlerinin
çoğu çocukların fiziksel ve psikolojik şiddete maruz
kaldıklarını, bunun sonucunda çocuğun okul başarısında
düşme, iletişimi kesme, korku nedeniyle şiddet
uygulayan ebeveyne yaklaştıklarını dolayısıyla çocukların
özgüvensiz, korkak ve endişeli olduklarını ifade
etmişlerdir. Çoğu aile mahkemesi hakimi aile içi şiddete
maruz kalan çocuklar için bakanlık bütçesinden
karşılanmak üzere kreş imkânı sağlanması ve velayet,
kayyım, nafaka hususunda tedbirler alınması gerektiğini
söylemişlerdir. Sonuç: Çalışmanın sonucunda aile
mahkemesi hakimleri çocukların en çok fiziksel şiddete
maruz kaldıklarını, aile içi şiddetin çocukların okul
başarısını düşürdüğünü, aile içi şiddete maruz kalan
çocukların özgüvensiz olduklarını, bu çocuklar için
bakanlık bütçesinden karşılanmak üzere kreş imkânı
sağlandığını ifade etmişlerdir.
Anahtar Kelimeler: Aile İçi Şiddet, Aile Mahkemesi
Hakimleri, Çocuklar