Анна Магнани
| Анна Магнани | |
|---|---|
 | |
| Таваллуди | 7-март 1908-йил |
| Вафоти |
26-сентябр 1973-йил (65 ёшда) |
| Фуқаролиги |
 Италия |
| Касби | Актриса |
| Мукофотлари | |
Анна Магнани (7-март 1908-йил – 26-сентябр 1973-йил) италян филм актрисаси. „Энг яхши актриса“ (инглизча: Бест Аcтресс) номинациясида Осcар (Академия) мукофоти билан тақдирланган[1][2]. Эстраданинг комик саҳналарида ва фожиавий спектаклларида ҳам бир хил муваффақият қозонган қамрови кенг санъаткорлардан. Магнани ижросида фожиавийлик комедия билан уйғунлашиб кетиши, образда кўтаринкилик, кенг кўламли улуғворлик, нозиклик асосий ўрин тутади. „Роме, Опен Cитй“, „Лове“, „Тҳе мост беаутифул“, „Мамма Рома“ филмларидаги роллари билан жаҳонга танилган. Магнани Ҳоллйwоод филмлари – „Тҳе Росе Таттоо“ („Осcар“ мукофоти), „Wилд ис тҳе Wинд“да ҳам суратга тушган[3].
1945-йилда Магнани тўсатдан бутун дунё бўйлаб шуҳрат қозонади. Роберто Росселлинининг „Роме, Опен Cитй“ филмида актриса нацистлар томонидан босиб олинган Римда ҳаётини фожиали тарзда якунлаган ҳомиладор бева аёл ролини ўйнаган. Магнани гавдалантирган қаҳрамоннинг ўлим саҳнаси ҳозирги кунгача кино тарихидаги энг катта ютуқлардан бири бўлиб қолмоқда. Чет эллик танқидчилар Магнанидаги вулқон таъсирчан темперамент билан айниқса гламур йўқлигидан ҳайратда қолганлар. Режиссиёрлар актрисани неореалистик кино лойиҳаларига таклиф қилиш учун бир-бирлари билан кураша бошлаганлар ва тез орада актриса Италия киносининг юзига айланган. Магнани Росселлинининг „Л’Аморе“ (1948) филмида қасддан зўравонлик қурбонига айланган содда фикрли деҳқон аёл ролини ўйнаган.
50-йилларнинг ўрталарида Италия неореализми инқироз даврига кирган ва Магнани чет элдаги „орзулар фабрикаси“ дан жозибали таклифларни ола бошлаган. Актриса ярим ҳазил билан, „ишчи синфининг жазавали, баланд овозли вакиллари ролларидан ўлгудек зерикканини“ таъкидлаган. Драматург Теннесси Уилямс уни „Тҳе Росе Таттоо“ спектаклига таклиф қилган, бироқ Анна инглиз тилини ёмон билишини айтиб, Бродвейда ўйнашдан бош тортган. Аммо актриса спектаклнинг кино версиясида рол ўйнашга рози бўлган ва бу унга „Энг яхши аёл роли“ учун „Осcар“ мукофотини олишига сабабчи бўлган. 1957-йилда Магнани Жорж Кукорнинг таклифини қабул қилган ва Ҳоллйwоодга қайтиб, „Wилд ис тҳе Wинд“ филм драмасида суратга тушган ва яна „Осcар“ мукофотига номзод бўлган. Ўша йиллардаги филмлардаги шериклари орасида Жулиэт Масина, Марлон Брандо, Берт Ланкастерлар бўлган.
Филмографияси[edit | edit source]
 |
Манбалар[edit | edit source]
- ↑ „Академия мукофоти номзодлари ҳамда ғолиблари“. Аcадемй оф Мотион Пиcтуре Арц анд Сcиэнcес (АМПАС). 26-май 2011-йилда асл нусхадан архивланган. Қаралди: 27-август 2013-йил.
- ↑ „Олдест/Ёунгест Аcтинг Номинеэс анд Wиннерс“ (инглизча). Аcадемй оф Мотион Пиcтуре Арц анд Сcиэнcес (АМПАС). 1-март 2009-йилда асл нусхадан архивланган. Қаралди: 16-сентябр 2014-йил.
- ↑ ЎзМЕ. Биринчи жилд. Тошкент, 2000-йил
Ҳаволалар[edit | edit source]
 |
Викиомборда Анна Магнани ҳақида туркум мавжуд |
| Ташқи ҳаволалар |
|
|---|
 |