jamoat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ja-mo-at
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. "-u — birlashma; uyush-
ma; guruh] 1 Xalq, xaloyiq, koʻpchilik. ◆ Ja-moat mulki. Jamoat xoʻjaligi. m ◆ Jamoat orasida har qachon xushhol, xushchaqchaq Jay-noq ismli batrakni koʻpchilik xotirlasa kerak. N. Safarov, „Navroʻz“ . ◆ Juma namozidan soʻng tashqaridagi jamoat duv etiboʻz ishiga ketdi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
2 Koʻpchilikka, ommaga qarashli, te-gishli. ◆ Zilziladan bolalar bogʻchalari, mak-tab, kinoteatrlar, zavod-fabrikalar, jamoat binolaridan qanchalari shikast-landi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Yigit-qizlar sifatli va samarali mehnat qilib, jamoat chorvasi uchun moʻl ozuqa toʻplamoq-dalar. Gazetadan .
- Jamoat jam Hamma yigʻilgan, hamma hozir. ◆ Ovqatni Komiljon kelganda suzasan, jamoat jam boʻlib ichamiz. I. Rahim, „Ixlos“ .
-Oʻhoʻ, jamoat jam-ku, — dedi Buvnisa xola Fotima opa va xotinlarga qarab. R. Fayziy, Sen yetim emassan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖАМОАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
jamoat
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: toplum