ไหน
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ไหฺน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nǎi |
ราชบัณฑิตยสภา | nai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naj˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำสรรพนาม
[แก้ไข]ไหน
- ใช้ประกอบคำอื่นแสดงความสงสัยหรือคำถาม
- คนไหน
- อันไหน
- ที่ไหน
- ถ้ามีคำ ก็ได้ ต่อท้าย แสดงถึงความไม่เจาะจง
- คนไหนก็ได้
- ที่ไหนก็ได้
คำอนุภาค
[แก้ไข]ไหน
- เป็นคำถามเชิงตัดพ้อต่อว่า ทวงถาม หรือสงสัย เป็นต้น
- ไหนพระผ่านฟ้าสัญญาน้อง จะปกป้องครองความพิสมัย [1]
- ไหนล่ะรางวัล
- ไหนว่าไม่ลืม
- ไหนว่าจะพาไปเที่ยว
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 柰/柰 (nai6, “ลูกไหน”)
คำนาม
[แก้ไข]ไหน
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ อิเหนา พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2 ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. 2464