www.fgks.org   »   [go: up one dir, main page]

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΕΑΤΡΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΕΑΤΡΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

1.12.19

Η ΓΕΡΤΡΟΥΔΗ ΣΤΑΙΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ

«Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της» επέστρεψαν
efsyn.gr, 25/11/2-19
Η Νικαίτη Κοντούρη ξαναφέρνει στη σκηνή ένα ρηξικέλευθο ζευγάρι, δύο γυναίκες που έγραψαν ιστορία στο Παρίσι, με τη Λυδία Φωτοπούλου και τη Μαρία Κατσιαδάκη σ’ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας.
Η Λυδία Φωτοπούλου και η Μαρία Κατσιαδάκη συναντιούνται ξανά στο έργο του Ουίν Ουέλς «Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της», έργο που αγάπησαν και που σε μεγάλο βαθμό τις καθόρισε καλλιτεχνικά μέσα στον χρόνο. Μια παράσταση που άφησε εποχή από το πρώτο της κιόλας ανέβασμα από τη Νικαίτη Κοντούρη στο θέατρο «Αμόρε».
Η Μαρία Κατσιαδάκη (Γερτρούδη Στάιν) και η Λυδία Φωτοπούλου (Αλις Μπ. Τόκλας) αναβιώνουν κάθε Δευτέρα και Τρίτη στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου «Αλμα» τη σχέση δύο γυναικών που επηρέασαν όλες τις μορφές τέχνης και δημιουργίας στο Παρίσι του Μεσοπολέμου. Η καινούργια παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου σκηνογράφου Γιώργου Πάτσα που είχε σχεδιάσει το σκηνικό και τα κοστούμια.
Η Γερτρούδη Στάιν και η Αλις Τόκλας αναστάτωσαν τους λογοτεχνικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού για πολλές δεκαετίες. Η Γερτρούδη, λάτρις των τεχνών, αφού σπούδασε στο Χάρβαρντ, ακολούθησε το 1907 τον αδελφό της Λίο στο Παρίσι, όπου απέκτησαν μια γκαλερί. Εκεί παρουσίαζαν νέους ζωγράφους και παράλληλα διοργάνωναν συζητήσεις- συναντήσεις με διανοούμενους, καλλιτέχνες. Ετσι, κατάφεραν να αποκτήσουν σπουδαία έργα, άγνωστων τότε ζωγράφων, όπως του Πικάσο, του Ματίς, του Σεζάν, του Μπρακ. Οταν η Αλις Τόκλας επισκέπτεται το περιβόητο σπίτι των δύο αδελφών στη Rue de Fleurus, μαγεύεται από την προσωπικότητα της Στάιν. Οι δύο τους θα συνδεθούν συναισθηματικά και θα μείνουν μαζί για όλη τους τη ζωή.
Σε αυτό το απολαυστικό κείμενο, οι ηρωίδες μας ταξιδεύουν στην Αμερική και στην Ευρώπη μιας εποχής γεμάτης εκπλήξεις, σπαρταριστά γεγονότα και τετελεσμένα. Η σχέση τους είναι μοναδική: η επιτομή της αγάπης, της πίστης, του έρωτα που κρατάει, πράγματι, μια ολόκληρη ζωή. Οσο ξετυλίγεται η υπόθεση ξεπηδούν και οι φίλοι τους, πρόσωπα-μύθοι, όπως ο Ματίς, ο Χέμινγουεϊ, ο Πικάσο.
Για τη Νικαίτη Κοντούρη οι παρακάτω δύο φράσεις των ηρωίδων αποτυπώνουν την ποιότητα στη σχέση τους, τη δυναμική και την ισορροπία της σε όλη τη διάρκεια της κοινής τους ζωής στο Παρίσι, από το 1907 μέχρι και το 1946, όταν η Γερτρούδη Στάιν πεθαίνει από καρκίνο.
Γερτρούδη Στάιν: «... Σ’αυτή τη φράση “το ρόδο είν’ ένα ρόδο, είν’ ένα ρόδο, είν’ ένα ρόδο”, το ρόδο είναι κόκκινο για πρώτη φορά μετά από 500 χρόνια».
Αλις Μπ. Τόκλας: «Ο Λίο πίστευε πως ήθελα να τον διώξω από το σπίτι... Και αυτό έκανα!».
«Η σχέση τους δεν τέλειωσε παρά μόνο με τον θάνατο και της Αλις, είκοσι χρόνια αργότερα» λέει η σκηνοθέτρια. «Στο κοιμητήριο Père Lachaise του Παρισιού, εκεί που βρίσκεται ο κοινός τους τάφος και ακόμα και σήμερα τον επισκέπτονται θαυμαστές των δύο γυναικών απ’ όλο τον κόσμο. Δύο Αμερικανοεβραίες, αρκετά πλούσιες, ξεπερνώντας τις όποιες επιθέσεις, αποφάσισαν να συζήσουν και να διατυμπανίσουν τον έρωτά τους.
Ενα ρηξικέλευθο ζευγάρι που κατάφερε να δηλώνει την παρουσία του σε ό,τι εξαιρετικό συνέβαινε: από επιδείξεις μόδας του Μπαλμέ μέχρι τις φωτογραφήσεις των Μαν Ρέι και Σέσιλ Μπίτον. Εξάλλου στη Στάιν οφείλουμε τον όρο “gay” για τους ομοφυλόφιλους και τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Από τα έργα τής Στάιν εμπνεύστηκε και ο συγγραφέας του έργου Ουίν Ουέλς το θεατρικό του έργο. Η Γερτρούδη φαίνεται πως ήταν η μεγαλοφυΐα της οικογένειας, ενώ το οργανωτικό μυαλό, αυτό που βρισκόταν πίσω από κάθε της απόφαση και δράση ήταν αυτό της Αλις. Μια σχέση γεμάτη ζωντάνια, χιούμορ, πρωτότυπες ιδέες, φαντασία».
Οι μουσικές της παράστασης βασίζονται στα αγαπημένα ακούσματα των ηρωίδων στη Γαλλία και την Αμερική, μουσικές από τους Αμερικανούς τζαζίστες στο Παρίσι του Μεσοπολέμου, τις πρώτες επιτυχίες του Ελβις και τις «Γυμνοπαιδίες» του Ερίκ Σατί.
Είναι η τρίτη φορά που ανεβαίνει η συγκεκριμένη παράσταση. Η πρώτη ήταν στο θέατρο «Αμόρε» (1992-93), η δεύτερη το 2005 όπου παίχτηκε στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Τέχνης (Φρυνίχου), στο Επίκεντρο της Πάτρας και στην Κύπρο.
«Το ξανακάνουμε στο θέατρο “Αλμα”, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Θέμης Μουμουλίδης δέχτηκε να μας φιλοξενήσει και να καλύψει τα έξοδα της νέας παραγωγής» λέει η Νικαίτη Κοντούρη. «Δεν αγαπάμε απλώς και οι τρεις μας το έργο, έχουμε ζυμωθεί μ’ αυτό, έχουμε μεγαλώσει, ωριμάσει.Καταφέραμε με τη βοήθεια όλων να φτιάξουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση, που δεν παύει να είναι καινούργια, όχι μόνο γιατί κάθε νέο ανέβασμα -ακόμα και από τους ίδιους συνεργάτες- αποτελεί τελικά μια άλλη παράσταση, αλλά και γιατί στην προκειμένη περίπτωση οι δύο έξοχες ηθοποιοί δίνουν μια καινούργια διάσταση στην ερμηνεία των ρόλων τους. Πιστεύω πως είναι ένα μάθημα υποκριτικής από δύο σπουδαίες γυναίκες τού σήμερα, για δύο σπουδαίες γυναίκες μιας άλλης εποχής. Και μάλιστα πέρα από φύλα, φοβίες, προκαταλήψεις, ταμπού».


INFΟ: Θέατρο «Αλμα» (Ακομινάτου 15, Αθήνα, Τηλ.: 21 0522 0100). «Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της» του Ουίν Ουέλς. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου. Σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια: Νικαίτη Κοντούρη. Σκηνικό - κοστούμια- σύλληψη: Γιώργος Πάτσας. Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος. Παίζουν: Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κατσιαδάκη. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη 21:00 μέχρι τις 7 Ιανουαρίου.
  


18.11.19

ΨΙΘΥΡΟΙ

ΨΙΘΥΡΟΙ
The Children’s Hour, 1934

Του Λίλλιαν Χέλμαν
σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν
ΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

Πρωταγωνιστούν
Μαρίνα Ψάλτη, Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Βάνα Παρθενιάδου, Θανάσης Πατριαρχέας, Βασιλική Κωστοπούλου

Άραγε τι θα συνέβαινε, αν στη Σκωτία του 1810 ένα νεαρό κορίτσι ισχυριζόταν πως μες στη νύχτα, κάθε νύχτα, έβλεπε τις δυο δασκάλες του μαζί στο κρεβάτι – όχι απλώς να φιλιούνται και να χαϊδεύονται, αλλά και να κινούνται σαν να συνευρίσκονται ερωτικά;
Άραγε θα το πίστευαν;
Και, αν το πίστευαν, τι θα πάθαιναν οι δυο δασκάλες;

Η Μαριάν και η Τζέην είναι συνιδιοκτήτριες ενός σχολείου θηλέων. Η Τζέην είναι αρραβωνιασμένη με τον Τζόζεφ, έναν νεαρό γιατρό. Όταν τα οικονομικά του σχολείου επιτέλους αρχίζουν ν’ ανθίζουν, το ζευγάρι αποφασίζει να παντρευτεί – πράγμα που κάνει τη Μαριάννα ζηλέψει. Μια κακομαθημένη μαθήτρια του σχολείου, που θέλει να εκδικηθεί τις δασκάλες επειδή τιμωρήθηκε για κάποια αταξία, διαδίδει ένα βαρύ ψέμα: πως τάχα οι δυο γυναίκες διατηρούν μεταξύ τους κρυφό δεσμό. Οι φήμες μεταδίδονται από στόμα σε στόμα, το σχολείο χάνει τις μαθήτριές του και η επιχείρηση κλείνει.

Γραμμένο το 1934 το έργο αποτέλεσε μέγιστο σκάνδαλο για την Αμερική και –παρά τις διθυραμβικές κριτικές του– δεν ξαναπαρουσιάστηκε ποτέ έως το 1961, που βγήκε στους κινηματογράφους.

Η παράσταση χρησιμοποιεί ως βάση της το θεατρικό κείμενο της Χέλλμαν, αλλά το εμπλουτίζει σημαντικά με τις καταγραφές του πραγματικού γεγονότος που την ενέπνευσε. Το φόντο της Σκωτίας του 1810, τα πρακτικά της αληθινής δίκης, αστυνομικές αναφορές, διηγήσεις μαρτύρων, υλικό από τον τύπο της εποχής: όλα αυτά συνθέτουν το σώμα της παράστασης που θα μετατοπίσει χρονικά το έργο της Χέλλμαν από το 1934… πίσω στο 1810.

16.11.19

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤΥ ΜΠΕΓΚΕΛ


Η παράσταση, που ανέβηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών και έκανε αίσθηση επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο τον Νοέμβριο του 2019. Ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της νέας γενιάς, ο  Εντουάρ Λουί πέτυχε ήδη με το πρώτο του βιβλίο, το Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, να ανανεώσει το λογοτεχνικό είδος της βιογραφίας. Ο 26χρονος συγγραφέας, μαχητικός υπέρμαχος της εργατικής τάξης, προκαλεί το κατεστημένο με την αιχμηρή και  πολιτική γραφή του. Καταγγέλλει τη βία εναντίον των «διαφορετικών» μιλώντας για λογαριασμό όλων εκείνων που έχει εκμεταλλευτεί  και έχει εγκαταλείψει το σύστημα. Στόχος του το πολιτικό κατεστημένο από το οποίο πηγάζουν τακτικές εκφοβισμού και αποκλεισμού. Μεταφρασμένο σε πάνω από είκοσι γλώσσες, το Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, είναι ένα παγκόσμιο μπεστ σέλερ με έντονα αυτοβιογραφική αφήγηση, που ξεσήκωσε θύελλες αντιδράσεων, δημόσιες συζητήσεις και διαμάχες. Ο συγγραφέας αναμετριέται με ένα περιβάλλον που ο ίδιος έχει βιώσει, και χαρακτηρίζεται από κοινωνικές ανισότητες, ομοφοβία, ξενοφοβία, βία και ρατσισμό.
Είναι ο σκληρός συντηρητισμός της επαρχίας των 90’s κάτι ξένο για την Αθήνα του 2019; Ανήκουν αυτά τα αφηγήματα σε ένα κακό παρελθόν που αποτελεί πλέον ιστορία για την εξευρωπαϊσμένη Αθήνα; Η παράσταση Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ επιχειρεί να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στο προσωπικό και στο πολιτικό άλλοτε χρησιμοποιώντας ως αφηγηματικό τρόπο την ωμή και ντοκουμενταρίστικη απεικόνιση της βάρβαρης κουλτούρας του χωριού και άλλοτε καταφεύγοντας στη σουρεαλιστική παραδοξότητα.
Ο Εντύ είναι ομοφυλόφιλος. Ο Εντύ μεγαλώνει σε έναν κόσμο που του επιτίθεται ευθέως. Μέσα από την κουλτούρα της τοξικής αρρενωπότητας, της βίας και της οργής, οι άνθρωποι, περισσότερο θύματα παρά θύτες αυτής της ιδεολογίας, παρατάνε το σχολείο, βρίζουν τους αράπηδες, τις γυναίκες και τις «αδερφές», καταναλώνουν ασταμάτητα αλκοόλ και τηλεόραση. Ο Εντύ προσπαθεί να προσαρμοστεί, αλλά κάθε φορά αποτυγχάνει. Η μόνη λύση είναι η φυγή, ο Εντύ πρέπει να φύγει.
ΘΕΑΤΡΟ REX - ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»
Η παράσταση είναι κατάλληλη μόνο για ενήλικους θεατές

Το αυτοβιογραφικό έργο του Εντουάρ ΛουίΝα τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ, μεταφράστηκε σε πάνω από είκοσι γλώσσες και προκάλεσε έντονες συζητήσεις. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.

29.9.19

TOM IN GREECE


TOM IN GREECE (TOM À LA FERME)
ΣΤΕΓΗ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ, ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ Η, ΜΗΠΩΣ, ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ; Ο ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΑΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΕΡΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΟΚΩΜΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΨΕΜΑΤΟΣ, ΑΠΩΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ.

Ο Τομ, κοσμοπολίτης, πετυχημένος και γκέι, ταξιδεύει στην ελληνική επαρχία για να παραστεί στην κηδεία του εραστή του.
Συντετριμμένος από το πένθος του, γνωρίζει για πρώτη φορά την οικογένεια του εκλιπόντος: τη μητέρα του, που δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Τομ και τι έχει ζήσει με τον γιο της, και τον αδερφό του, που θέλει να κρύψει την αλήθεια με κάθε κόστος.
Παρά το τοξικό περιβάλλον, ο Τομ μοιάζει να αδυνατεί να φύγει, ενώ παθολογικές δυναμικές αναπτύσσονται μεταξύ των προσώπων που ταλανίζονται από παιχνίδια εξουσίας και καταπιεσμένες ορμές. Σταδιακά, τα όρια μεταξύ βίας και λαγνείας θολώνουν, οδηγώντας σε μια τραγικοκωμική αποκάλυψη ψέματος, απώθησης και βίας.



Ο ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ, ΠΡΙΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΨΕΜΑ.
MICHEL MARC BOUCHARD


3.4.19

ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ




Το "Ουρλιαχτό" (Howl), το ποίημα- σταθμό του Άλεν Γκίνσμπεργκ που τάραξε την κοινωνία της Αμερική τη δεκαετία του 60' ανεβάζει στις 7/4 και 14/4 στο θέατρο Faust ο Στέφανος Κακαβούλης. Ο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας στήνει μια θεατρική περφόρμανς με τη μορφή μονολόγου.  
Μαζί του στη σκηνή ο μουσικός κρουστών Μάνος Βεζύρης που με τους ρυθμικούς χτύπους απαντά, συνοδεύει, σχολιάζει, τονίζει συνδιαλέγεται με τον ποιητικό λόγο.  

Θέατρο Faust,
Αθηναϊδος  12 & Καλαμιώτου 11, Μοναστηράκι



14.3.19

ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΛΑΙΝΕ

Και τα αγόρια κλαίνε” του Μιχάλη Παπαδόπουλου
Συνάντηση με έναν serial killer
Ένα ψυχολογικό θρίλερ για 10 μοναδικές παραστάσεις  
Μονόλογος με τον Γιώργη Κοντοπόδη από το Σάββατο 23 Μαρτίου έως την Κυριακή 21 Απριλίου στο θέατρο ΜΠΕΛΛΟΣ, Κέκροπος 1, Πλάκα


Η ιστορία ενός τρομαγμένου αγοριού που μεγαλώνοντας κρύβει το μυστικό του, και το θάβει στην αυλή του σπιτιού του για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει το Αμερικάνικο όνειρο. Ο Κύπριος θεατρικός συγγραφέας, Μιχάλης Παπαδόπουλος εμπνευσμένος πάντα από αληθινές ιστορίες, εξιστορεί την ζωή του John Gacy ή αλλιώς Πόγκο ο κλόουν, ενός από τους πιο γνωστούς κατά συρροή δολοφόνους της Αμερικής.
O Τζον είναι υπόδειγμα αμερικανού πολίτη της δεκαετίας του ‘60. Ευτυχισμένος οικογενειάρχης, επιτυχημένος επιχειρηματίας, σημαντικό μέλος της κοινωνίας με έντονο κοινωνικό έργο. Ζει με τη σύζυγό του και τα παιδιά του, εργάζεται στην αλυσίδα εστιατορίων του πεθερού του και ντύνεται Κλόουν σε παιδικά πάρτυ. Μας εξιστορεί τη ζωή του, από τα καταπιεστικά παιδικά χρόνια, τους γάμους του, ως τις συνευρέσεις του με νεαρούς που το άρωμά τους, το λευκό τους δέρμα, το γυμνασμένο τους κορμί, τον έκαναν να βγάλει τον κρυμμένο εαυτό του στην επιφάνεια! Ο Τζον Γουέην Κέισυ μεταξύ 1972-1978  βίασε, σκότωσε και έθαψε στην αυλή του σπιτιού του 33 νεαρά αγόρια και καταδικάστηκε σε θάνατο – αμετανόητος – αφού αποκαλύφθησαν όλες οι στυγερές δολοφονίες που είχε κάνει… 

5.3.19

VINCENT (ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ)


Vincent 
του Philip Ridley
Αίμα Στο Χιόνι
Ο μέχρι θανάτου ξυλοδαρμός του νεαρού Vincent είναι η τραγική αφορμή ώστε η μητέρα του, Anita, να συναντήσει τον Davey, έναν νεαρό που σύμφωνα με την κατάθεσή του, ήταν αυτός που βρήκε πρώτος τον Vincent νεκρό.
Οι συνεχείς ερωτήσεις για τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου, η καχυποψία, η δυσπιστία, οι ενοχές, τα βάρη αλλά και τα προσωπικά όνειρα, οι ελπίδες και οι πόθοι τους θα οδηγήσουν σε μια ολονύκτια κουβέντα που θα αποκτήσει απροσδόκητη και για τους δύο τροπή.
Πόση δύναμη έχουμε να υπερασπιστούμε τη δική μας αλήθεια και πόσο έτοιμοι είμαστε να δεχθούμε την αλήθεια του άλλου;
Ο σκηνοθέτης Ευθύμης Χρήστου και η Αμαξοστοιχία Θέατρο το Τρενο στο Ρουφ παρουσιάζoυν το έργο Vincent, του πολυβραβευμένου σύγχρονου άγγλου συγγραφέα Philip Ridley.
Ένα έργο για τη βία, τον φόβο και την ασφυκτική πίεση των ανθρώπων υπό το βάρος της κοινωνικής συμβατικότητας αλλά και για την διαρκή βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για προσωπική ελευθερία και αληθινή επαφή.
Ο συγγραφέας αποδομεί και επανασυνθέτει τον θεσμό της οικογένειας. Σπάει τον γύψο της επιβεβλημένης τήρησης των μικρών και μεγάλων οικογενειακών παραδόσεων και δίνει στους ήρωες του τη δυνατότητα να λυτρωθούν.
Αναμιγνύει με τρόπο μοναδικό τον φόβο και την απειλή με τις μικρές στιγμές μαγείας στην καθημερινότητα. Μέσα στον πόνο που γεννά ο ρατσισμός, ο εκφοβισμός, και η καταπίεση ρίχνει τον σπόρο της αγάπης και της ελπίδας.
*Το έργο Vincent River παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Hampstead του Λονδίνου το 2000.

Μετάφραση Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία Ευθύμης Χρήστου
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου- φωτισμός Άννα Σαπουνάκη
Ενδυματολογική επιμέλεια Δήμητρα Λιάκουρα
Επιμέλεια κίνησης Φαίδρα Σούτου
Φωτογραφίες- Γραφιστικά Δημήτρης Γκέλμπουρας (forbidden.designs)
Βοηθός Σκηνοθέτη Δέσποινα Πέττα
Παίζουν οι: Μαρία Ζορμπά, Δημήτρης Φουρλής
Πρεμιέρα: Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019
Θεατρικό Βαγόνι (Το Τρένο στο Ρουφ)
κάθε Τρίτη στις 21.00 & κάθε Τρίτη και Τετάρτη στις 21.00 από 12/3/2019
Τηλ. 210 5298922 / 6937 604988

3.2.19

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ



Το Θέατρο Έαρ Βικτώρια παρουσιάζει, για δεύτερη χρονιά, στην κεντρική σκηνή, το νέο έργο της Αναστασίας Βούλγαρη «Το τελευταίο παιχνίδι».
Όπως αναφέρουν οι συντελεστές της παράστασης: «Ελληνική επαρχία, οικογένεια, πατρική κυριαρχία, μητρική αγάπη. Τέσσερις κόσμοι σε έναν. Όλοι γνωρίζουν, αλλά σωπαίνουν. Μία μάνα, δύο παιδιά κι ένας πατέρας, θύτης και θύμα ταυτόχρονα, σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Αγάπη-μίσος, τρυφερότητα-βία, ομορφιά-ασχήμια. Παρελθόν και παρόν μάς ταξιδεύουν στην ιστορία. Τυραννικά στερεότυπα μας προβληματίζουν, ενώ η κοινωνική αλλαγή φαντάζει άπιαστο όνειρο. Υπάρχουν όρια;
Οι προσωπικές επιλογές, η σύγκρουση άλλων κόσμων και το κυνικό βλέμμα μιας κοινωνίας που κατασπαράζει κάθε ξεχωριστό άνθρωπο, κάθε διαφορετική προσωπικότητα που επιμένει να υπάρχει εν ελευθερία, αλληλεπιδρούν, επηρεάζουν και καθορίζουν απρόβλεπτα και τραγικά το μέλλον. Αγώνας και υπεράσπιση των ωραίων συναισθημάτων. «Ίσως κάποτε ν’ αλλάξουν τα πράγματα και εμείς οι ξεχωριστοί άνθρωποι να είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία». Άραγε, θα νικήσει κάποτε η ομορφιά;».


16.1.19

Ο ΑΓΝΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ


Ο αγνός εραστής" του Ντέιβιντ Πλαντ 

«Ο αγνός εραστής» είναι μια ελεγεία του Αμερικανού συγγραφέα DAVID PLANTE για τον επί σαράντα χρόνια σύντροφό του, τον Έλληνα ποιητή και εκδότη Νίκο Στάνγκο, την κοινή τους ζωή και το τραγικό τέλος της. Μια μακρά σε διάρκεια ερωτική αφιέρωση, μια σχεδόν σωματική και συγκινητική σπουδή πάνω στο θέμα της απώλειας και του πένθους, της μνήμης και της φαντασίωσης. 
Σκηνοθεσία: Άρης Λάσκος 
Παίζουν: Μάνος Βαβαδάκης, Κατερίνα Πατσιάνη, Θάνος Τσακαλίδης, Ειρήνη Φαναριώτη 

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΔΩΜΑ (ATHENS) 
Aπό 21/01/2019 έως 23/04/2019

29.12.18

DE PROFUNDIS: Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ



De Profundis: Η αγάπη που δεν τολμά να πει το όνομά της

Διαρκεια : 80 ' 

Σκηνοθ.:Αθ. Καραγιαννοπούλου
Ερμηνεύει: Ν. Νίκας.

Αυτή η εκδοχή του έργου του Όσκαρ Ουάιλντ μεταμορφώνει τον ηθοποιό σε συγγραφέα και παρασύρει τους θεατές σε ένα ταξίδι άλλης εποχής.

Θέατρο Αγγέλων Βήμα
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια,Κέντρο
Τηλ.: 2105242211

28.12.18

COCK


Cock
του Μάικ Μπάρτλετ 
Διαρκεια : 90 ' 

Σκηνοθ.:Μ. Θεοχάρης
Ερμηνεύουν: Δ. Μακαλιάς, Φ. Αθερίδου, Ηλ. Μουλάς, Αλ. Καλπακίδης. Σκην.-κοστ.: Ηλ. Δουλαδίρη.

Το έργο αναφέρεται με τολμηρό τρόπο στο ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας μέσα από την κατάρρευση της σχέσης ενός γκέι ζευγαριού, όταν ο ένας από τους δύο ερωτεύεται μια γυναίκα

Θέατρο Αθηνών
Βουκουρεστίου 10,Κέντρο

27.12.18

ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ



Το Χελιδόνι του Guillem Clua
σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα

«Το Χελιδόνι», του Γκιλιέμ Κλούα, σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, και με πρωταγωνιστές τους Σοφία Σεϊρλή και Βασίλη Μαυρογεωργίου, μετά από τις sold out παραστάσεις της περασμένης χρονιάς, συνεχίζει στο θέατρο Γκλόρια Μικρό, από Δευτέρα 01 Οκτωβρίου 2018, κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 18 παραστάσεις.
Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες Καταλανούς συγγραφείς, ο Γκιλιέμ Κλούα γράφει με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 στο gay bar του Ορλάντο, ένα υπέροχο, βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό έργο, ύμνο στην αγάπη και τη ζωή.
Η πραγματική σημασία αυτής της επίθεσης, τα κίνητρα του τρομοκράτη και η σκιά των θυμάτων του προκαλούν αντιπαράθεση ανάμεσα στην Αμέλια και τον Ραμόν, που θα τους οδηγήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας γύρω από αυτά τα τρομερά γεγονότα. Αυτή η αλήθεια θα τους αναγκάσει να στοχαστούν γύρω από την ταυτότητα τους, την αποδοχή της απώλειας και την ευθραυστότητα της αγάπης, κάνοντας τους να ξεγυμνώνουν τις ψυχές τους και να ενώσουν με έναν τρόπο τις τύχες τους για πάντα.
25 Δεκ - 6 Ιαν 2019
Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ
Ιπποκράτους 7, Αθήνα

24.12.18

ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ



Στο Φουαγιέ, με τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο που σκηνοθετεί το «Έξι Μαθήματα Χορού σε Έξι Εβδομάδες»
monopoli.gr
Τι σας ενέπνευσε στο έργο «Έξι Μαθήματα Χορού σε Έξι Εβδομάδες»;
-         Ο συνδυασμός του χιούμορ με την συγκίνηση. Πρόκειται για ένα έργο που θίγει πολύ σοβαρά ζητήματα τους σύγχρονης κοινωνίας (τους η μοναξιά, η διαφορετικότητα ή ο συντηρητισμός) μ’ έναν τρόπο ουσιαστικό, αλλά και την ίδια στιγμή με μία ελαφρότητα και με τους κωμικές καταστάσεις. Η μουσική και ο χορός τους παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Κάνουν τον θεατή να δει από μία άλλη, όχι τόσο λογική, οπτική γωνία τους ήρωες και την ιστορία.
Περιγράψτε τους συνοπτικά τους δυο ήρωες του έργου.
-    Μία μεγαλοαστή κυρία εξήντα πέντε ετών καλεί στο σπίτι αυτός έναν σαρανταπεντάρη χορευτή από μία σχολή χορού, για να αυτός κάνει μαθήματα για έξι βδομάδες. Η κυρία αυτή είναι αρκετά πουριτανή, συντηρητική, νευρωτική και μόνη. Ο χορευτής είναι ανοιχτός, με πολύ χιούμορ, με κάποια περίεργα νευρικά ξεσπάσματα και επί χρόνια μόνος κι αυτός. Οι δύο αυτοί αντιφατικοί κόσμοι συναντιούνται και ξεκινά μία σχέση εκρηκτική, που στο τέλος γίνεται μία σχέση βαθιά ανθρώπινη και ουσιαστική.
Γιατί να έρθουμε στην παράσταση;   
-         Γιατί θα γελάσετε, θα συγκινηθείτε και θα ακούσετε ωραίες μουσικές. Και όσοι από εσάς σκέφτεστε με στερεότυπα, μπορεί να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα.
Μεταφέρετέ μας κάτι που ανακαλύψατε σε σχέση με το έργο ή με τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια προετοιμασίας του έργου.
-    Αυτό που πάντα με εκπλήσσει σε κάθε δουλειά, είναι ότι το θέατρο είναι ο καθρέφτης πάνω στον οποίο βλέπουμε τον πραγματικό μας εαυτό.
Πώς θα περιγράφατε με τρεις λέξεις το έργο;
-         Αντίφαση. Σύγκρουση. Έλξη.
Επιλέξτε ένα αγαπημένο σας απόσπασμα από το κείμενο
-         «Οι άνθρωποι γίνονται αόρατοι όταν γερνάνε. Όταν γερνάς εξαφανίζεσαι. Η ταμίας στο σούπερ μάρκετ σε κοιτάζει και δεν σε βλέπει. Οι υπάλληλοι στα μαγαζιά μιλάνε μπροστά σου σαν να μην είσαι εκεί. Χρειάζεσαι κάποιον να σου κρατάει το χέρι. Μόνο τότε νιώθεις ότι έχεις τρεις διαστάσεις. Μία γριά γυναίκα μόνη είναι αόρατη.»

Θέατρο ΙΛΙΣΣΙΑ
Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια
Τηλ: 210 7210045, 210 7216317


22.12.18

ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ (ΣΟΝΕΤΟ 29)


Το πιο πολυμεταφρασμένο θεατρικό έργο της καναδικής δραματουργίας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την υποστήριξη της Πρεσβείας του Καναδά στην Αθήνα. 
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Κωνσταντίνος Κυριακού, σε συνεργασία με τον Πολυχώρο Vault Theatre Plus, παρουσιάζουν το έργο του Καναδού συγγραφέα Τζων Χέρμπερτ «Τύχη και των Ανδρών τα βλέμματα (Σονέτο 29)». 
Ένα έργο που εξερευνά τα παιχνίδια εξουσίας και σεξ σε μια ανδρική φυλακή, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1967 και έκτοτε μεταφράστηκε σε σαράντα διαφορετικές γλώσσες και παρουσιάστηκε σε περισσότερες από εκατό θεατρικές παραγωγές παγκοσμίως. Το 1968 κέρδισε το Massey Award στο “Dominion Drama Festival”, ενώ το 1975 βραβεύτηκε με το Floyd S. Chalmers Canadian Play Award.
Το πικρό, αυτοβιογραφικό, θεατρικό έργο που έγραψε ο Τζων Χέρμπερτ εμπνεόμενος από το «Σονέτο 29» του Σαίξπηρ, δίνοντάς του ως τίτλο τον πρώτο στίχο του, μιλάει για την αποσάθρωση, τον εκφυλισμό, τη βιαιότητα και την ομοφυλοφιλία μέσα στις φυλακές· ασχολείται με την αδικία της κοινωνίας, τη διαφθορά της Αστυνομίας και των σωφρονιστικών υπαλλήλων, αλλά και την ανάγκη φιλίας, στοργής και αγάπης μεταξύ των κρατουμένων. Το «Τύχη και των Ανδρών τα Βλέμματα (Σονέτο 29)» εστιάζει το δριμύ φως του πάνω στο Σμίττυ, έναν εύπιστο, ανεπιτήδευτο και ουσιαστικά μη παραβατικό κρατούμενο, ο οποίος έχει καταδικαστεί να εκτίσει ποινή έξι μηνών για ένα μικρό αδίκημα. 
Οι συγκρατούμενοί του είναι τρεις: ο Ρόκυ, ο προκλητικός και οπορτουνιστής τραμπούκος· η Κουΐνυ, ένας οργισμένος ομοφυλόφιλος που χρησιμοποιεί το διαβολικό σύστημα της φυλακής για να εξασφαλίσει τις δικές του ανέσεις και επιθυμίες· και η Μόνα, ένα ευγενικό αγόρι που διαχώρισε συνειδητά το μυαλό του από το σώμα του για να επιβιώσει, γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται με βίαιο και αποτρόπαιο τρόπο ως σεξουαλικό αντικείμενο των συγκρατουμένων του. Ενώ υπάρχει και ο Φύλακας, ο οποίος απεικονίζεται ως το τραχύ πρόσωπο του αόρατου εξουσιαστικού τροχού. Η αλληλεπίδραση αυτών των χαρακτήρων δημιουργεί στο έργο μια επωαζόμενη ένταση που κορυφώνεται με την τελική διαφθορά του Σμίττυ, ο οποίος μεταλλάσσεται σε έναν αμοραλιστή πιο σκληρό και αδυσώπητο από τους συντρόφους του, όταν συνειδητοποιεί ότι το σωφρονιστικό σύστημα ως θεσμός κάθε άλλο παρά σωφρονίζει.
Τι συμβαίνει όταν κάποιος αρνείται να γίνει μέρος του συστήματος συμμαχιών των κρατουμένων; Μπορεί άραγε η σεξουαλική υποταγή, ο εκμηδενισμός της προσωπικότητας, ο ψυχολογικός εκφοβισμός να μεταμορφώσει ένα καλό κατά βάση ανθρώπινο ον σε έναν κυνικό και αναίσθητο κρατούμενο; Τελικά ποιος έχει περισσότερη δύναμη; Ο θύτης ή το θύμα; Ποιος είναι αυτός που έχει την επιλογή; Υπάρχει άραγε δικαίωμα στην επιλογή; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτονται στα παιχνίδια εξουσίας και της σεξουαλικής υποταγής του έργου! 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός


Βεβαίως όσοι το είδαμε στην Αθήνα στο Ασκητικό Θέατρο του μακαρίτη Κωνσταντίνου Μάριου με τους Γιώργο Κροντήρη, Σπύρο Μπιμπίλα, Σπύρο Κουβαρδά, Λεονάρδο Αυγερινό, Αντώνη Φουστέρη και τον ίδιο το σκηνοθέτη το 1981 γνωρίζουμε ότι το έργο δεν ανεβαίνει στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Μήπως πρέπει να υπάρξει η σχετική διόρθωση;


6.11.18

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ - 6/11/2018




Σκηνές οργίων -με παραπάνω από δύο άνδρες- σε gay παράσταση-πρόκληση. Το έργο «F*cking Men» του Joe di Pietro, που αποτελεί μια ωμή καταγραφή της σεξουαλικής ζωής μιας μεγάλης μερίδας των gays και περιλαμβάνει ακραίες σκηνές και εκφράσεις, ανεβαίνει στο θέατρο Vault, σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία Αντώνη Γαλέου. H «Espresso» βρέθηκε στην πρεμιέρα και κατέγραψε λεπτό προς λεπτό το σοκαριστικό έργο, που ακροβατεί μεταξύ τέχνης και soft πορνογραφίας!
Στη φωτισμένη σκηνή δύο τρία αγόρια με εσώρουχα έρπουν δεξιά κι αριστερά πριν καν καθίσουν οι θεατές και αρχίσει η παράσταση. Οταν δίνεται το σήμα έναρξης, ο ένας παραμένει στο πάτωμα και υποδύεται τον escort (σ.σ.: άνδρας που εκδίδεται αντί αμοιβής), ενώ ένας άλλος εισβάλλει στη σκηνή, λέγοντάς του ότι είναι φαντάρος και ότι στο στρατόπεδο τον ενημέρωσαν πως «για 20 ευρώ τον ρουφάς καλύτερα κι από γυναίκα»! Παζαρεύουν για λίγο την πεολειχία, ενώ ο φαντάρος δείχνει να αρνείται να αποδεχτεί τη φύση της ομοφυλοφιλίας του, φωνάζοντας υστερικά ότι «δεν είμαι έτσι, δεν είμαι gay». Τελικά, η πράξη γίνεται βίαια, όπως απαιτεί ο ρόλος, αλλά οι ηθοποιοί είναι ντυμένοι και απλώς την αναπαριστούν.
Στην επόμενη σκηνή, όμως η κατάσταση... αγριεύει. Εμφανίζονται δύο αγόρια με πετσέτες μπάνιου στερεωμένες στη μέση τους και τις πετούν στο πάτωμα... Μόλις λίγα μέτρα από τους θεατές που αμήχανοι μαζεύουν τα πόδια τους. Ολόγυμνοι, κάθονται δίπλα δίπλα και ο ένας κρύβει στη χούφτα του το μόριό του άλλου και το χαϊδεύει για λίγα δευτερόλεπτα. Συζητούν για τις σχέσεις τους, για τα one night stands, για τη μονογαμία ή όχι των gay, με ακραίες εκφράσεις, όπως «να ρουφάς ψ*λές μια ζωή δεν λέει» ή «τον γ*μ*σα», αλλά ειπωμένες με χιούμορ. Οταν πια ντύνονται, ένα άλλο αγόρι -φορώντας μόνο το εσώρουχό του και ένα κόκκινο στεφάνι με άνθη- μπαίνει στη σκηνή παίζοντας μία κόκκινη πλαστική φλογέρα και απαγγέλλει: «Οι άνδρες γ****νται με αγνώστους γιατί είναι super yolo! Είναι super yolo!».
Οι επόμενες σκηνές δεν διαφέρουν πολύ από τις πρώτες όσον αφορά το προκλητικό θέαμα που προσφέρουν. Ισα ίσα που όσο προχωράει το έργο «σκληραίνουν» και παρουσιάζονται μέχρι και σκηνές οργίων. Γυμνά ανδρικά κορμιά φιλιούνται και χαϊδεύονται, υποδυόμενα ότι κάνουν σεξ. Ολες οι σκηνές αφορούν gay ζευγάρια, που κάνουν αγοραίο ή όχι έρωτα, με κυρίαρχο στοιχείο το σεξ στην ωμή έκφανσή του. Οι πρωταγωνιστές, που είναι όλοι νεαροί σε ηλικία, μένουν ημίγυμνοι σχεδόν σε όλη την παράσταση και γυμνοί σε πολλές σκηνές, παλεύουν, αγκαλιάζονται, υποδύονται σεξουαλικές επαφές και οι εκφράσεις που ακούγονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου είναι ίδιες με αυτές που ακούγονται σε ταινίες ακατάλληλες για ανηλίκους ή σε dark rooms των gay clubs: «Θα με γ***ς επιτέλους;», «Αν δε σου πάρω τσ**κι θα πεθάνω», «Εχω βγάλει ωραίες φωτογραφίες την κ****δα μου», «Μια π***να είσαι που παίρνεται», «Να με ξεσκίζουν», «Να γ***μαι», «Θέλεις να δεις την μπάρα μου, είναι γούδα» είναι μερικές από αυτές! 
Η παράσταση ολοκληρώνεται με όλους τους πρωταγωνιστές ξαπλωμένους στη σκηνή, ο ένας επάνω στον άλλο, με τα εσώρουχά τους κάποιοι και κάποιοι όχι και τα μέλη τους μπλεγμένα να τραγουδούν τη φράση: «Θα μπει ένας καινούργιος άνθρωπος στη ζωή σου».

2.11.18

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΛΟΡΙΝ


Το κάλεσμα της Λορίν
της Παλόμα Πεδρέρο 
Το έργο, που πρώτη φορά ανεβαίνει στην Ελλάδα, τιμήθηκε με το Βραβείο Θεάτρου του Βαγιαδολίδ το 1984, και έκτοτε έχει ανέβει σε Ευρώπη (Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ (Νέα Υόρκη) και σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, υπενθυμίζοντας την διαχρονικότητά του, ειδικά σήμερα που η δημόσια συζήτηση φέρνει στο επίκεντρο το θέμα της ταυτότητας φύλου.
Τα πρόσωπα του έργου ζουν σε αβεβαιότητα και αγωνία, στερούνται τον έρωτα και τη στοργή. Είναι Απόκριες και ο άντρας (Πέδρο) μεταμφιέζεται σε Λορίν Μπακόλ, ενώ η γυναίκα (Ρόζα) σε Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Αυτό που ξεκινά σαν παιχνίδι, η αναζήτηση της ανανέωσης στη σχέση τους, μετατρέπεται σε αποκάλυψη: ο άνδρας προτείνει στη γυναίκα να παίξουν με ένα αντικείμενο που αγόρασε στο sex shop,  αλλά η γυναίκα χαλάει το «παιχνίδι». Ερωτισμός και καταπίεση συνυπάρχουν. Παραδοσιακοί ρόλοι παρωδούνται.
Τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν προκαθορισμένοι «ρόλοι» και σε ποιο βαθμό φτάνει η ελευθερία του ατόμου; Πόσο καταπιεσμένα ή κοινωνικά απομονωμένα μπορεί να είναι τα μέλη μιας κοινωνίας; Οι κοινωνικοί ρόλοι που απονέμονται και υιοθετούνται ακόμα και από την παιδική ηλικία, αρχίζουν να αμφισβητούνται.
Η παράσταση είναι κατάλληλη για ηλικίες 16+.
104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι,Γκάζι
Τηλ.: 2103455020

17.10.18

COCK


Cock
του Μάικ Μπάρτλετ 
Διαρκεια : 90 ' 

Σκηνοθ.:Μ. Θεοχάρης
Ερμηνεύουν: Δ. Μακαλιάς, Φ. Αθερίδου, Ηλ. Μουλάς, Αλ. Καλπακίδης. Σκην.-κοστ.: Ηλ. Δουλαδίρη.
Το έργο αναφέρεται με τολμηρό τρόπο στο ζήτημα της σεξουαλικής ταυτότητας μέσα από την κατάρρευση της σχέσης ενός γκέι ζευγαριού, όταν ο ένας από τους δύο ερωτεύεται μια γυναίκα

28.9.18

F*CKING MEN


Δέκα αστέρια, δέκα F*cking Men, παρουσιάζουν στο Vault το πανόραμα της σύγχρονης ερωτικής σκηνής
 catisart.gr, 22/9/2018
Ένας ηθοποιός, ένας φοιτητής, ένας μπάρμαν, ένας έσκορτ, ένας στρατιώτης, ένας μεταπτυχιακός, ένας επιχειρηματίας, ένας συγγραφέας, ένας δημοσιογράφος και ένας παντρεμένος μας μιλάνε για τον έρωτα και το συναίσθημα.
Μετά το Σικάγο, την Αυστραλία και τέσσερα χρόνια sold-out παραστάσεων στο Λονδίνο έρχεται και στην Αθήνα το καυστικό, προκλητικό και γεμάτο χιούμορ Fucking Men.
O γνωστός Αμερικανός συγγραφέας Joe Di Pietro (I LoveYou, You’re Perfect, Now Change) έχει διασκευάσει ελεύθερα το «Ερωτικό Γαϊτανάκι» του Άρθουρ Σνίτσλερ μεταφέροντάς το στο σήμερα και στο τώρα της κάθε χώρας όπου παίζεται η παράσταση.
Λίγα λόγια για το έργο
«Ένας καινούριος άνθρωπος μπαίνει στη ζωή σου»… Δέκα άντρες όλων των ηλικιών και των κοινωνικών τάξεων: Ο έσκορτ, ο στρατιώτης, ο φοιτητής, ο μεταπτυχιακός, ο παντρεμένος, ο επιχειρηματίας, ο μπάρμαν, ο συγγραφέας, ο ηθοποιός και ο δημοσιογράφος μάς μεταφέρουν σ’ ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της σύγχρονης ερωτικής σκηνής.

Μέσα από το βλέμμα της ομοφυλοφιλίας, ένα έργο που μιλάει για τον έρωτα και το συναίσθημα ως δυνάμεις οι οποίες υπερβαίνουν τα φύλα και κάνουν τα φύλα να υπερβαίνουν τον εαυτό τους. Γιατί όπως το καλό σεξ, κάθε στιγμή της ζωής που περνάει σε αφήνει να ζητάς κάτι ακόμα.

***
Ο σκηνοθέτης του έργου Αντώνης Γαλαίος σημειώνει:
 «Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι με ποιον τρόπο τα ζητήματα του ερωτισμού και της σεξουαλικότητας (δύο ολότελα διαφορετικές επικράτειες) θα μπλεχτούν, θα ξεσπάσουν, θα δυναμιτίσουν τις τρέχουσες μορφές κοινωνικότητας. Εκεί που η εξουσία, η ψυχολογία και η οικονομία θέλουν να οριοθετήσουν τις ζωές (μας) η λογοτεχνία παίρνει την εκδίκηση της ορίζοντας ανεξίτηλα με τις εικόνες της την αντίληψή μας, τον τρόπο που ταξινομούμε τον κόσμο, φέρνοντας στο φως τους αόρατους δεσμούς που ενώνουν τους ανθρώπους σε ένα ατίθασο εμείς. Γιατί άραγε έχει επικρατήσει η άποψη πως καταλαβαίνουμε το παρελθόν, την ταυτότητά μας και τους άλλους στοιχειοθετώντας τις διαφορές μας από αυτούς; Από πού πηγάζει η ανάγκη να τονίζουμε τη διαφορετικότητα ως δικαίωμα σε έναν προσωπικό χώρο, τον ωκεανό της φαντασίας μας.

To θέατρο ως τέχνη, από κατασκευής, έχει δημιουργηθεί ως μέσο δημιουργικής παρέμβασης στα κοινωνικά δρώμενα. Δεν αποτελεί απλό σχολιασμό της τάξης των πραγμάτων, αλλά δυναμικό τρόπο εκτόνωσης και ανατροπής των δεδομένων, με αποδεδειγμένα όπλα τον εμπλουτισμό των δυνατοτήτων της γλώσσας, την εκπαίδευση της λογικής και τη διοχέτευση της φαντασίας προς ομαδικές μορφές συνεργασίας.

Το κίνημα του ρεαλισμού στα τέλη του 19ου αιώνα ζητάει να ανανεώσει τον κοινωνικό ρόλο του θεάτρου. Προτείνει να συνδυαστούν ο δημοκρατικός διάλογος και η επιχειρηματολογία με τη λογική μιας πλοκής (αρχή-κορύφωση-τέλος). Και μας μαθαίνει να βλέπουμε έτσι τα πράγματα να ταυτίζουμε την αλήθεια με την πραγματικότητα και την κυριολεξία, στερώντας τη θεατρικότητα από το θέατρο, την ποίηση από την καθημερινότητα, την ειλικρίνεια από την προδοσία και τη σάρκα από το γυμνό.
Ύστερα από έναν και πλέον αιώνα αισθητικών και φιλοσοφικών επαναστάσεων στην τέχνη, επανερχόμαστε στις παιδαγωγικές δυνατότητες της τέχνης του θεάτρου, ως φυτωρίου ενεργών πολιτών μυημένων στην τέχνη του διαλόγου, αναζητώντας το νόημα της διδακτικότητας στη βάση του: το ανθρώπινο σώμα.
Όλα αυτά μέσα από μία αλυσίδα γνωριμιών που συμπλέκουν τον πορνογραφικό συναισθηματισμό και τη συναισθηματική πορνογραφία, διερευνώντας τη σύνδεση του ανθρώπινου και του μυθολογικού… Μια παράσταση φτιαγμένη για να φτιάχνεται καθημερινά τόσο από τους δημιουργούς της αλλά και από το βλέμμα και την παρέμβαση των μεταμφιεσμένων της θεατών. Ένα ανθρωπολογικό πείραμα για τα απώτερα όρια των ταμπού και της ανεκτικότητας και ένα θεατρικό ρομάντζο για τον πιο απλό, συγκινητικό έρωτα. Η ανιδιοτελής αγάπη, γαρ, είναι το μεγαλύτερο όπλο της απιστίας.
*
Η παράσταση είναι αυστηρά ακατάλληλη κάτω των 18 ετών.
*
Το καυστικό, προκλητικό και γεμάτο χιούμορ F*cking Men του Joe Di Pietro σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Αντώνη Γαλέου, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στον Πολυχώρο Vault. Η πρεμιέρα το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018, στις 9:00 μ.μ.
***
Συντελεστές
Μετάφραση / Διασκευή: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Αντώνης Γαλέος
*
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά)
Περικλής Ασημακόπουλος, Άρης Βέβης, Ορφέας Γεωργίου, Άλεξ Γκόντοβος, Γιώργος Κυριακόπουλος, Βασίλης Λιάκος, Νίκος Μέλλος, Γιώργης Παρταλίδης, Νίκος Σαμουρίδης, Βλάσσης Χρυσικόπουλος.
*
Παραστάσεις
Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 18:15
*
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική Είσοδος: 18 ευρώ – Φοιτητικό, ανέργων: 10 ευρώ – Ατέλειες ηθοποιών: 5 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
Διάρκεια παράστασης: 120’ (με διάλειμμα)
***
VAULT Theatre Plus
Μελενίκου 26, Βοτανικός, ΤΚ 10447
Σταθμός Μετρό: Κεραμεικός, Μεταξουργείο
Τηλέφωνο: 213-0356472