Temporary Disabled. :) please Go back Suza – Wikipedia, wolna encyklopedia www.fgks.org » Address: [go: up one dir, main page] Include Form Remove Scripts Accept Cookies Show Images Show Referer Rotate13 Base64 Strip Meta Strip Title Session Cookies Strona główna Losuj W pobliżu Zaloguj się Ustawienia Wspomóż Wikipedię O Wikipedii Korzystasz z Wikipedii tylko na własną odpowiedzialność Szukaj Suza starożytne miasto w Iranie Język Obserwuj Edytuj Ten artykuł od 2010-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. Suza (pers. شوش - Shūsh) – miasto w starożytnym Elamie, jedna z jego stolic; obecnie leży w ostanie Chuzestan w Iranie, na terenie identycznie nazwanego, liczącego około 50 000 mieszkańców, współczesnego miasta, ok. 24 km na płd.-zach. od 400-tysięcznego miasta Dezful. Suza[a] Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO Państwo Iran Typ kulturowy Spełniane kryterium I, II, III, IV Numer ref. 1455 Region[b] Azja i Pacyfik Historia wpisania na listę Wpisanie na listę 2015na 39. sesji Położenie na mapie IranuSuza 32°12′N 48°15′E/32,200000 48,250000 Multimedia w Wikimedia Commons ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO Uskrzydlony sfinks z pałacu perskiego króla Dariusza III w Suzie Grobowiec proroka Daniela Detal z fryzu pałacu Dariusza III w Suzie przedstawiający łuczników Nie jest znana dokładna data powstania miasta, wiadomo jednak, że już w IV tysiącleciu p.n.e. kwitło tu życie miejskie. Miasto to było dużym ośrodkiem miejskim, administracyjnym i kulturalnym Elamu; od około roku 2500 p.n.e. jego stolicą. Około 2350 roku p.n.e. zostało podbite przez Akad, zaś po jego upadku około 2150 roku p.n.e. na powrót stała się stolicą Elamu i była nią do połowy XIV wieku p.n.e., gdy utraciła ten status na rzecz Dur-Untasz, pozostając jednak najważniejszym miastem Elamu. Około roku 1000 p.n.e. Suza została podbita przez Babilonię; po kilkudziesięciu latach została odzyskana. Podbój ten jednak doprowadził do zmniejszenia znaczenia miasta. W 645 roku p.n.e. podbili ją wraz z całym Elamem Asyryjczycy, doszczętnie przy tym niszcząc miasto i uprowadzając mieszkańców w głąb państwa аsyryjskiego. Swą świetność osiągnęła jako jedna ze stolic Persji. W roku 331 p.n.e. zdobyta przez Aleksandra Wielkiego. Po rozpadzie jego imperium znalazła się we władaniu Seleucydów (którzy nadali jej nazwę Seleucji nad Eulajosem), a później Partów i Sasanidów. W VII wieku n.e. została zdobyta i zniszczona przez Arabów. Na przełomie lat 1901–1902 francuska ekspedycja archeologiczna odnalazła tutaj „Kodeks Hammurabiego”. W 2015 roku Suzę wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1]. Zobacz też edytuj Ekbatana Pasargady Persepolis Bibliografia edytuj Bogdan Składanek: Historia Persji, Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2004. ISBN 83-88238-09-4. Brak numerów stron w książce Przypisy edytuj ↑ Wpis na listę UNESCO Kontrola autorytatywna (starożytne miasto):VIAF: 122821601GND: 4118912-7NKC: ge351924J9U: 987007551014805171Encyklopedie internetowe: PWN: 3981633 Britannica: place/Susa Universalis: suse БРЭ: 4172364 SNL: Susa Catalana: 0064684 DSDE: Susa_-_oldtidsby_i_Iran
Suza (pers. شوش - Shūsh) – miasto w starożytnym Elamie, jedna z jego stolic; obecnie leży w ostanie Chuzestan w Iranie, na terenie identycznie nazwanego, liczącego około 50 000 mieszkańców, współczesnego miasta, ok. 24 km na płd.-zach. od 400-tysięcznego miasta Dezful.
Iran
kulturowy
I, II, III, IV
1455
Azja i Pacyfik
2015na 39. sesji
Nie jest znana dokładna data powstania miasta, wiadomo jednak, że już w IV tysiącleciu p.n.e. kwitło tu życie miejskie. Miasto to było dużym ośrodkiem miejskim, administracyjnym i kulturalnym Elamu; od około roku 2500 p.n.e. jego stolicą. Około 2350 roku p.n.e. zostało podbite przez Akad, zaś po jego upadku około 2150 roku p.n.e. na powrót stała się stolicą Elamu i była nią do połowy XIV wieku p.n.e., gdy utraciła ten status na rzecz Dur-Untasz, pozostając jednak najważniejszym miastem Elamu.
Około roku 1000 p.n.e. Suza została podbita przez Babilonię; po kilkudziesięciu latach została odzyskana. Podbój ten jednak doprowadził do zmniejszenia znaczenia miasta. W 645 roku p.n.e. podbili ją wraz z całym Elamem Asyryjczycy, doszczętnie przy tym niszcząc miasto i uprowadzając mieszkańców w głąb państwa аsyryjskiego. Swą świetność osiągnęła jako jedna ze stolic Persji. W roku 331 p.n.e. zdobyta przez Aleksandra Wielkiego. Po rozpadzie jego imperium znalazła się we władaniu Seleucydów (którzy nadali jej nazwę Seleucji nad Eulajosem), a później Partów i Sasanidów. W VII wieku n.e. została zdobyta i zniszczona przez Arabów.
Na przełomie lat 1901–1902 francuska ekspedycja archeologiczna odnalazła tutaj „Kodeks Hammurabiego”.
W 2015 roku Suzę wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].