ਉਪਭਾਸ਼ਾ
ਉਪ ਬੋਲੀ ਬੋਲ-ਚਾਲ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਖਾਸ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੋਰ। ਬੋਲ-ਚਾਲ ਦੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਉੱਪ-ਬੋਲੀ ਜਾਂ ਉੱਪ-ਭਾਸ਼ਾ[1][2] ਆਖਦੇ ਹਨ।
ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੀਆ ਉਪ ਬੋਲੀਆ
- ਮਾਝੀ
- ਆਵਾਂਕਰੀ
- ਬਾਰ ਦੀ ਬੋਲੀ
- ਬਣਵਾਲੀ
- ਭੱਤਿਆਣੀ
- ਭੈਰੋਚੀ
- ਚਾਚਛੀ
- ਚਕਵਾਲੀ
- ਚੰਬਿਆਲੀ
- ਚੈਨਵਰੀ
- ਧਨੀ
- ਦੁਆਬੀ
- ਡੋਗਰੀ
- ਘੇਬੀ
- ਗੋਜਰੀ
- ਹਿੰਦਕੋ
- ਜਕਤੀ
- ਮੁਲਤਾਨੀ
- ਕੰਗਰੀ
- ਕਚੀ
- ਲੁਬੰਕੀ
- ਮਲਵਈ
- ਪਹਾੜੀ
- ਪੀਂਦੀਵਾਲੀ
- ਪੁਆਧੀ
- ਪਉਂਚੀ
- ਪੇਸ਼ਵਾਰੀ
- ਰਾਤੀ
- ਸ੍ਵਏਨ
- ਥਲੋਚਰੀ
- ਵਜੀਰਵਾਦੀ
- ਹਰਿਆਣਵੀ
- ਪੋਠਵਾਰੀ
- ਬਹਾਵਲਪੂਰੀ
- ਭੱਤੀਆਨੀ
- ਬਾਗੜੀ
ਹਵਾਲੇ
 | ਇਹ ਲੇਖ ਅਧਾਰ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਵਧਾਕੇ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਦੀ ਮੱਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। |