www.fgks.org   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Rubicon (Italiaanse rivier): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k typo
Regel 38: Regel 38:
Hieruit groeide de zegswijze: "De Rubicon oversteken" waarmee men bedoelt een betwistbare daad stellen die men niet kan tenietdoen of waarop men onmogelijk kan terugkomen.
Hieruit groeide de zegswijze: "De Rubicon oversteken" waarmee men bedoelt een betwistbare daad stellen die men niet kan tenietdoen of waarop men onmogelijk kan terugkomen.


Of de historische ''Rubicon'' dezelfde is als de huidige Rubicon is niet met honderd procent zekerheid te zeggen<ref>[http://www.livius.org/ro-rz/rubico/rubico.html Jona Lendering, ''Rubico (49 BCE)'', Livius.org]</ref>. De huidige rivier kreeg haar naam in 1933, toen bij decreet van [[Benito Mussolini]] de plaats Savignano nel Romagna zich [[Savignano sul Rubicone]] mocht noemen<ref>[http://www.mitidiromagna.it/fiume_rubicone.asp ''Fiume Rubicone'', Miti di Romagna]</ref>.
Of de historische Rubicon dezelfde is als de huidige Rubicon is niet met honderd procent zekerheid te zeggen.<ref>[http://www.livius.org/ro-rz/rubico/rubico.html Jona Lendering, ''Rubico (49 BCE)'', Livius.org]</ref> De huidige rivier kreeg haar naam in 1933, toen bij decreet van [[Benito Mussolini]] de plaats Savignano nel Romagna zich [[Savignano sul Rubicone]] mocht noemen.<ref>[http://www.mitidiromagna.it/fiume_rubicone.asp ''Fiume Rubicone'', Miti di Romagna]</ref>
In 1991 werd deze theorie ondersteund in een uitgebeide studie van 3 historici (Pignotti, Ravagli en Donati), na een vergelijking van verschillende historische bronnen zoals onder andere de [[Tabula Peutingeriana]] en [[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], met moderne cartografie<ref>{{it}} Pignotti R., Ravagli P., Donati G., "Rubico quondam finis Italiae", Città del Rubicone, p. 3, October, 1991</ref>. Lendering neigt er toe om deze identificatie juist te achten.
In 1991 werd deze theorie ondersteund in een uitgebreide studie van de historici Pignotti, Ravagli en Donati, na een vergelijking van verschillende historische bronnen zoals onder andere de [[Tabula Peutingeriana]] en [[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], met moderne cartografie.<ref>{{it}} R. Pignotti, P. Ravagli, G. Donati, ''Rubico quondam finis Italiae'', Città del Rubicone, p. 3, October 1991</ref> Lendering neigt er toe om deze identificatie juist te achten.




{{Appendix}}
{{Appendix}}

Versie van 13 jul 2019 21:38

Rubicon
Veronderstelde locatie van de Rubicon
Monding Adriatische Zee
Stroomt door Emilia-Romagna, Vlag van Italië Italië
Portaal  Portaalicoon   Geografie

De Rubicon (Oudgr. Ῥουβικων, Lat. Rubico, It. Rubicone) is een riviertje van 80 kilometer lang in de Italiaanse regio Emilia-Romagna, uitmondend in de Adriatische Zee bij Ravenna.

Ten tijde van de Romeinse Republiek was de Rubicon een grensrivier tussen Latium, dat door de Senaat werd bestuurd, en de Romeinse provincie Gallia Cisalpina. Het was in de Romeinse wet vastgelegd dat een generaal met een staand leger de Rubicon niet mocht oversteken.

De rivier werd bekend toen Julius Caesar en zijn legioenen in 49 v.Chr. de rivier zuidwaarts overstaken na de verovering van wat Gallia Transalpina zou gaan heten, waarmee de breuk met de Senaat een feit was.[1] Een staatsgreep werd daardoor onvermijdelijk. Caesar sprak bij deze oversteek de illustere woorden Alea iacta est (Latijn: de teerling is geworpen).

Hieruit groeide de zegswijze: "De Rubicon oversteken" waarmee men bedoelt een betwistbare daad stellen die men niet kan tenietdoen of waarop men onmogelijk kan terugkomen.

Of de historische Rubicon dezelfde is als de huidige Rubicon is niet met honderd procent zekerheid te zeggen.[2] De huidige rivier kreeg haar naam in 1933, toen bij decreet van Benito Mussolini de plaats Savignano nel Romagna zich Savignano sul Rubicone mocht noemen.[3] In 1991 werd deze theorie ondersteund in een uitgebreide studie van de historici Pignotti, Ravagli en Donati, na een vergelijking van verschillende historische bronnen zoals onder andere de Tabula Peutingeriana en Cicero, met moderne cartografie.[4] Lendering neigt er toe om deze identificatie juist te achten.

Zie de categorie Rubicone van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.