chiot

Niet te verwarren met: chiotte

• Geluid:  chiot    (hulp, bestand)
• IPA: /ʃjo/

• Uit chiaux mv “jonge honden” (1552), chiot “jonge hond, hondje” (1611), een westelijk of centraal Franse dialectvorm die verwant is aan Oudfrans chael, uit Latijn catellus. ^[1]

chiot m

1. (spreektaal) puppy, hondejong