استریم‌لاین مدرن: تفاوت میان نسخه‌ها

استریم‌لاین مدرن

بالا: موزهٔ دریایی سانفرانسیسکو (۱۹۳۷) وسط: لوکوموتیوِ هادسون مرکزی نیویورک (۱۹۳۹) پایین: پایانهٔ اتوبوس‌رانی گری‌هاند در بلایت‌ویل، آرکانزاس (۱۹۳۷)
سال‌های رونق	دههٔ ۱۹۳۰-دههٔ ۱۹۴۰ میلادی
کشور(ها)	بین‌المللی

استریم‌لاین مدرن (به انگلیسی: Streamline Moderne) و یا مُنحنی‌سازی نوین، سبکی بین‌المللی در معماری و طراحی منبعث از آرت دکو است که در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی ظهور کرد. با الهام از طراحی آیرودینامیکی در آن بر فرم‌های منحنی و انحناهایی که حداقل مقاومت در برابر جریان سیال نشان می‌دهند و همینطور استفاده از خطوط افقی کشیده و گاهی اوقات عناصر دریایی تأکید می‌شود.

در طراحی صنعتی، از آن در طراحیِ لوکوموتیو، تلفن، توستر، اتوبوس، لوازم خانگی و سایر دستگاه‌ها استفاده می شد تا حس شیک بودن و مدرنیته را القا کند.^[۱]

در فرانسه، آن را استیل پک‌ِبو (Style Paquebot) یا «سبک اقیانوس‌پیما» که تحت تأثیر طراحی‌ کشتیِ اقیانوس‌پیمای تجملیِ اس‌اس نورماندی (SS Normandie) [که در سال ۱۹۳۲ میلادی راه‌اندازی شد]، می‌نامیدند.

تأثیرات و ریشه‌ها

با پیشرفت رکودِ بزرگ اقتصادی جهان در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی، آمریکایی‌ها جنبهٔ جدیدی از آرت دکو را دیدند یعنی منحنی‌سازی (Streamlining)، مفهومی که برای اولین بار توسط طراحان صنعتی که تزئینات طراحیِ آرت دکو را بواسطهٔ توسعهٔ علمی، به نفعِ مفهوم خط خالصِ آیرودینامیکی، حرکت و سرعت حذف کردند. فُرم‌های استوانه‌ای شکل و پنجره‌های افقی بلند در معماری نیز ممکن است تحت تأثیر ساختارگرایی (Constructivism) و هنرمندان عینیت نو (New Objectivity) که مرتبط به جنبش کار آلمان (Deutscher Werkbund) است، قرار گرفته باشد.

نمونه‌‌ای از این سبک عبارت است از بازسازی گوشهٔ ساختمان اداری موسه‌هاوس (Mossehaus) برلین در سال ۱۹۲۳ میلادی توسط اریش مندلسون (Erich Mendelsohn) و طراحی داخلیِ ریچارد نویترا (Richard Neutra).

استریم‌لاین مدرن گاهی اوقات بازتابی از دوران سختِ اقتصادی بود؛ زوایای تیز با منحنی‌های سادهٔ آیرودینامیکی و تزئینات با بتنِ هموار و شیشه جایگزین می‌شدند.

این سبک اولین سبکی بود که نور الکتریکی را در ساختارِ معماری گنجاند. در اتاق ناهار‌خوریِ درجه یکِ کشتی اس‌اس نورماندی که در سال‌های ۱۹۳۵-۱۹۳۳ میلادی تعبیه شده بود، دوازده ستون بلند از شیشهٔ لالیک و ۳۸ ستون منور، داخل اتاق را روشن می کردند. سرسرای هتل سترَند پالاس (Strand Palace) (۱۹۳۰)، که در طول سال ۱۹۶۹ میلادی توسط موزهٔ ویکتوریا و آلبرت از تخریب محافظت شد، یکی از اولین استفاده‌ها از شیشه‌های معماری با نور داخلی بود و اتفاقاً اولین فضای داخلی مدرن بود که در یک موزه حفظ شد.

معماری

شناسه‌های معماری منحنی‌سازی نوین عبارتند از: انحنای دیوارهای عقب، نبش‌های گرد، آجر شیشه‌ای، پنجره‌های هم‌سطح، دیوارهای اندودکاری شده و نرده‌کشی‌های افقی از جنس فولاد زنگ‌نزن.

نگارخانه

• 
  کتابخانهٔ یادبود توماس اسکات باک‌هام در فریبلت، مینه‌سوتا
• 
  بانک پس‌انداز کشاورزان و مکانیک‌ها در مینیاپولیس، ایالت مینه‌سوتا
• 
• 
  پایانهٔ اتوبوس‌رانی گری‌هاند در بلایت‌ویل، آرکانزاس
• 
  سینما الی در شهر الی، مینه‌سوتا
• 
  یک پمپ بنزین قدیمی در هامبورگ که به گیاه‌فروشی تغییر کاربری داده شده‌است
• 
  نگاره‌ای از ساختمان دادگاه شهرستان بیوت، کالیفرنیا
• 
  نگاره‌ای از ساختمان دفتر مرکزی شرکت ADAC در مونیخ، آلمان

منابع

سیریل هریس، محمدرضا افضلی (مترجم)، مهرداد هاشم زاده همایونی (مترجم): فرهنگ تشریحی معماری و ساختمان. تهران: نشر: دانشیار، ۱۳ آذر، ۱۳۹۰. شابک: 964-7015-34-8.

• https://web.archive.org/web/20160401124136/http://www.timesofmalta.com/articles/view/20120906/environment/A-true-example-of-Streamline-Moderne.435799
• http://www.laweekly.com/informer/2014/07/16/historic-1938-building-could-complicate-massive-weho-development

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استریم‌لاین مدرن موجود است.

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.