From Old Irish búaidrid (“disturbs, troubles, harasses, confuses”, verb), from búaidre f (“confusion, distraction, disturbance”).
buair (present analytic buaireann, future analytic buairfidh, verbal noun buaireamh, past participle buartha)
- (transitive, intransitive) grieve; vex, perturb
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
buairim
|
buaireann tú; buairir†
|
buaireann sé, sí
|
buairimid
|
buaireann sibh
|
buaireann siad; buairid†
|
a bhuaireann; a bhuaireas / a mbuaireann*; a mbuaireas*
|
buairtear
|
past
|
bhuair mé; bhuaireas
|
bhuair tú; bhuairis
|
bhuair sé, sí
|
bhuaireamar; bhuair muid
|
bhuair sibh; bhuaireabhair
|
bhuair siad; bhuaireadar
|
a bhuair / ar bhuair*
|
buaireadh
|
past habitual
|
bhuairinn / mbuairinn‡‡
|
bhuairteá / mbuairteᇇ
|
bhuaireadh sé, sí / mbuaireadh sé, s퇇
|
bhuairimis; bhuaireadh muid / mbuairimis‡‡; mbuaireadh muid‡‡
|
bhuaireadh sibh / mbuaireadh sibh‡‡
|
bhuairidís; bhuaireadh siad / mbuairidís‡‡; mbuaireadh siad‡‡
|
a bhuaireadh / a mbuaireadh*
|
bhuairtí / mbuairt퇇
|
future
|
buairfidh mé; buairfead
|
buairfidh tú; buairfir†
|
buairfidh sé, sí
|
buairfimid; buairfidh muid
|
buairfidh sibh
|
buairfidh siad; buairfid†
|
a bhuairfidh; a bhuairfeas / a mbuairfidh*; a mbuairfeas*
|
buairfear
|
conditional
|
bhuairfinn / mbuairfinn‡‡
|
bhuairfeá / mbuairfeᇇ
|
bhuairfeadh sé, sí / mbuairfeadh sé, s퇇
|
bhuairfimis; bhuairfeadh muid / mbuairfimis‡‡; mbuairfeadh muid‡‡
|
bhuairfeadh sibh / mbuairfeadh sibh‡‡
|
bhuairfidís; bhuairfeadh siad / mbuairfidís‡‡; mbuairfeadh siad‡‡
|
a bhuairfeadh / a mbuairfeadh*
|
bhuairfí / mbuairf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go mbuaire mé; go mbuairead†
|
go mbuaire tú; go mbuairir†
|
go mbuaire sé, sí
|
go mbuairimid; go mbuaire muid
|
go mbuaire sibh
|
go mbuaire siad; go mbuairid†
|
—
|
go mbuairtear
|
past
|
dá mbuairinn
|
dá mbuairteá
|
dá mbuaireadh sé, sí
|
dá mbuairimis; dá mbuaireadh muid
|
dá mbuaireadh sibh
|
dá mbuairidís; dá mbuaireadh siad
|
—
|
dá mbuairtí
|
imperative
|
buairim
|
buair
|
buaireadh sé, sí
|
buairimis
|
buairigí; buairidh†
|
buairidís
|
—
|
buairtear
|
verbal noun
|
buaireamh
|
past participle
|
buartha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
buair m
- genitive singular of buar
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
buair
|
bhuair
|
mbuair
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
- Ó Dónaill, Niall (1977) “buair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “búaidrid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
From Old Irish búaidrid (“disturbs, troubles, harasses, confuses”, verb), from búaidre f (“confusion, distraction, disturbance”).
buair (past bhuair, future buairidh, verbal noun buaireadh, past participle buairte)
- disturb, trouble, upset
- tempt
- Edward Dwelly (1911) “buair”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary][1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “búaidrid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language