Гіпакрат: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, using AWB |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| (Не паказана 39 прамежкавых версій 25 удзельнікаў) | |||
Радок 1:
{{Картка:Асоба
|імя = Гіпакрат
|арыгінал_імя = {{lang-el|Ἱπποκράτης}}
|партрэт = Hippocrates pushkin02.jpg
|памер = 250px
|подпіс =
|апісанне =
|імя пры нараджэнні =
|род дзейнасці =
|дата нараджэння = каля [[460 да н.э.]]
|месца нараджэння =
|грамадзянства =
|падданства =
|дата смерці = паміж [[377 да н.э.|377]] і [[356 да н.э.|356]] гадамі да н.э.
|месца смерці =
|бацька =
|маці =
|муж =
|жонка =
|дзеці =
|узнагароды і прэміі =
|сайт =
|Commons =
|Rodovid =
}}
'''Гіпакрат''' ({{lang-el|Ιπποκράτης}}, Hippokrates) (каля 460 да н.э., востраў Кос — каля 377 да н.э.) [[Старажытная Грэцыя|старажытнагрэчаскі]] доктар, «бацька [[медыцына|медыцыны]]», якая ў тым ліку і яго высілкамі вылучылася з філасофіі ў асобную навуку.
У філасофскім плане, Гіпакрат, праўдападобна, прымыкаў да [[Геракліт]]а. Ён разглядаў медыцыну як даследчую эксперыментальную навуку. Медыцынская школа Коса доўга карысталася вялікай павагай (свяцілішча Асклепіён на Косе). За працы Гіпакрата выдаваліся многія пазнейшыя псеўдагіпакратаўскія творы.
Пачатковую медыцынскую адукацыю Гіпакрат атрымаў ад бацькі
Гісторыя яго жыцця малавядомая, нават дакладна невядома, колькі пражыў Гіпакрат — 83 ці 104 гады. Існуюць паданні і аповяды пра яго біяграфію, але яны маюць легендарны характар. Імя Гіпакрата стала зборным, калектыўным, і многія творы з 70 прыпісваных яму, належаць іншым аўтарам, пераважна яго сынам. Сапраўднымі даследчыкі прызнаюць ад 8 да 18 твораў. Гэта трактаты — «Аб вятрах», «Аб паветрах, водах і мясцовасцях», «Прагностыка», «Аб дыеце пры вострых хваробах», першая і трэцяя кнігі «Эпідэмій», «Афарызмы» (першыя чатыры раздзелы), хірургічныя трактаты «Пра суставы» і «Пра пераломы», што з'яўляюцца шэдэўрамі «Зборніка». Існуе некалькі твораў Гіпакрата этычнага напрамку: «Клятва», «Закон», «Пра лекара», «Пра добрапрыстойныя паводзіны», «Настаўленні».
Ён меркаваў, што хваробы людзям пасылаюць не багі, яны ўзнікаюць па розных, прычым цалкам натуральных, прычынах. Гіпакрат першым паставіў медыцыну на навуковы фундамент і пачаў ачышчаць ад філасофскіх тэорый, што часта супярэчылі рэчаіснасці і панавалі над даследчай эксперыментальнай навукай.
Гіпакрат таксама аўтар вучэння аб чатырох тыпах тэмперамента — халерык, меланхолік, сангвінік, флегматык — заснаванага на ўяўленні аб суадносінах у целе чалавека чатырох вадкасцей (крыві, слізі, жоўтай і чорнай жоўці). Даў заснаванае на гумаральным прынцыпе апісанне эмацыйных праяваў.
Па адной з версій Гіпакрат таксама далучыўся да стварэння [[Вермут]]у. Лічыцца, што ён упершыню склаў рэцэпт у [[460 да н.э.|460]] годзе да нашай эры.
{{rq|sources|translate}}
{{бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Постаці Старажытнай Грэцыі]]
[[Катэгорыя:Медыкі Старажытнай Грэцыі]]
[[Катэгорыя:Медыцына Старажытнага свету]]
[[Катэгорыя:Гісторыя медыцыны]]
[[Катэгорыя:Медыцынская этыка]]
[[Катэгорыя:Персанажы «Боскай камедыі»]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў V стагоддзі да н.э.]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 4 стагоддзі да н.э.]]
| |||