Wat een energie en levensvreugde laat Richard Thompson (75) horen op het album ‘Ship to Shore’

Richard Thompson, meestergitarist en grootheid van de Engelse folk, heeft zo veel bereikt in zijn loopbaan dat hij nu, van zichzelf, mag doen wat hij wil. Zijn negentiende album Ship to Shore is een feest van muzikale vrijheid en bovendien een oersterk statement van een onvermoeibare liedschrijver. Wat een energie en vooral levensvreugde laat de Engelsman (75) uit de vingers vloeien, direct vanaf het eerste nummer Freeze.

Het onmiskenbare, sprankelende gitaarspel van Thompson roept mooie herinneringen op aan zijn jarenzestigband Fairport Convention, die ook zo knap puntige rock aan traditionele, Keltische liedkunst wist te verbinden. The Fear Never Leaves You dan, ook zo’n mooi en donker golvend rocknummer, met als bonus richting het einde een warme gitaarsolo, die verdrinkt in melancholie.

Thompson laat zijn uit duizenden herkenbare, wat kelige stem een spoor trekken langs zeemansliedjes, Ierse folk en country. Maar hij kijkt verder, en verrast met het raadselachtige The Old Pack Mule, dat lijkt te stammen uit een tijd waarin een gitaar nog een luit heette. Daarna komt Thompson dan weer doodleuk met een lekker losjes rockend, Stones-achtig riff- en rocknummertje als Turnstile Casanova. Het plezier spat ervan af.

Een hoogtepunt is het vrolijke Maybe, dat gaat over een verliefde man wiens hoofd en zo te horen ook gitaar op hol slaan. Vooral het virtuoze spel van Thomspon maakt indruk. Wat een geweldige gitaar-erupties laat hij hier links en rechts door het lied janken.