www.fgks.org   »   [go: up one dir, main page]

Direct naar artikelinhoud
Week uit

Met een ‘beau’ of ‘belle’ aan haar zijde zou het fijner zijn, maar eigenlijk mag Leona Philippo niet klagen

Ze vlóóg, deze week: zangeres Leona Philippo zag haar ene kind naar het tweede badje promoveren en haar tweede haalde de gele band. Dus wat valt er te klagen?

Leona Philippo: ‘Het is als alleenstaande ouder soms hard aanpoten.’Beeld Ivo van der Bent

Zangeres en actrice Leona Philippo (45) vergelijkt het leven soms met een vissenkom. In die kom is het soms mwah-mwah, en soms fantastisch. Maar er is één ding dat het pertinent leuker maakt: ‘Als de zon schijnt is alles helderder, en niet zo’n mossig, troebel gebeuren.’

Het was goed toeven in Philippo’s vissenkom afgelopen week, ze toog naar Parijs, alleen, ‘ik hou van mijn kinderen, maar zonder hen een weekendje weg was een cadeautje voor mezelf’. Het was een workation: de ene dag stond ze in die stad als spreker op een evenement te vertellen over zelfvertrouwen, veerkracht, de dag erna struinde ze kindloos, jarig (ze tikte the big 45 aan) en zeer tevreden door het Louvre, naar Palais-Royal, de Arc de Triomphe, de Eiffeltoren. Veel pracht en praal, en ook veel kilometers: ‘Het staat dan allemaal heel overzichtelijk samen, dicht bij elkaar, op één kaartje aangegeven, hè, maar in het echt is het verder weg dan je denkt.’

Week uit is een rubriek in Volkskrant Magazine waarin (bekende) Nederlanders de balans opmaken van hun afgelopen week.

De rest van de week stond in het teken van het tweede badje met zwemles (jongste zoon) en de gele band met judo (oudste zoon). De sensei had gezegd dat zoiets normaal gesproken twee maanden duurt, maar Leona’s zoon kreeg hem al na vier weken, ‘dus ik zweefde’.

Daar staat tegenover: een soms best wel vermoeide moeder, ’s avonds op de bank echt uitgeteld, en misschien soms, ze spreekt het maar gewoon uit, een tikkeltje alleen, en dan ook twijfelend of ze ooit nog een liefde van haar leven gaat ontmoeten. ‘Het is als alleenstaande ouder soms hard aanpoten’, bekent ze, ‘en met een beau of belle aan je zijde is het fijner, makkelijker en gezelliger.’

Maar: strenge les voor Philippo, ze moet zich niet blindstaren op mensen die dat wél hebben. ‘Ik ben een ongelooflijke vergelijker, ik kan me daar soms een beetje in verliezen, maar het grote gevaar van vergelijken is dat je alleen maar kijkt naar mensen die één specifiek ding hebben wat jij niet hebt. Terwijl: ik mag echt niet klagen. Ik mag moeder zijn, ik mag zingen, ik mag acteren, coachen, spreken...’ Focus op de eigen vissenkom, dus.