www.fgks.org   »   [go: up one dir, main page]

Login
België (Vlaanderen)
Onze site kan helaas niet goed weergegeven worden als javascript is uitgeschakeld in uw browser

BLOG: Het Collectief Geheugen

17 januari

 

1990: The Mission – Butterfly On A Wheel (Too Good To Be Forgotten)

Wayne Hussey (°26 mei 1958) en Craig Adams (°4 april 1962) hebben hun muzikale roots in The Sisters Of Mercy, maar in 1985 stappen ze op om een jaar later The Mission op te richten. Aanvankelijk heetten ze The Sisterhood, maar opper-Sister Andrew Eldritch tekende protest aan. De toon is even donker als S.O.M., maar de industriële sound maakt plaats voor meer melodische, zweverige postrock. Op het debuut 'God's Own Medicine' staat meteen de Britse n°11-hit 'Wasteland'. John Paul Jones van Led Zeppelin producet het 2de album 'Children' met o.a. de 2de top 15-hit 'Tower Of Strength', ok in Vlaanderen (n°32) een bescheiden hitje.

In januari 1990 scoort The Mission een 3de Britse top 15-hit met het melancholische 'Butterfly On A Wheel'. De titel is ontleend aan de column Who breaks a butterfly on a wheel?, waarin journalist William Rees-Mogg op 1 juli 1967 de straffen voor het druggebruik van The Rolling Stones bekritiseert. Rees-Mogg liet zich zelf inspireren door Epistle To Dr. Arbuthnot van Alexander Pope uit januari 1735! ‘Butterfly On A Wheel’ is samen met ‘Tower Of Strength’ de enige single die een hitnotering kreeg in de Lage Landen, n°48 in de Nederlandse Single Top 100.

The Mission ging in 1996 en 2008 in sabbat, maar is sinds 2011 weer actief. In 2016 lag het 11de en recentste album ‘Another Fall From Grace’ in de winkel. Wayne Hussey is al 35 jaar de enige constante in de band. De leden van het eerste uur Craig Adams en Simon Hunkler pikten in de jaren 90 opnieuw in.

 


 

1976: Chip Taylor – Same Ol’ Story

Chip Taylor (°21 maart 1940) is een naam die waarschijnlijk niet meteen een belletje doet rinkelen.

Nochtans schreef deze als James Voight – broer van acteur Jon Voight en oom van Angelina Jolie – geboren Chip Taylor wereldhits als 'Wild Thing' van The Troggs en 'Angel Of The Morning'. Zijn songs werden opgenomen door o.a. P.P. Arnold, Janis Joplin, Juice Newton, Anne Murray, Ace Frehley, Jimi Hendrix, Chrissie Hynde, Linda Ronstadt en Emmylou Harris. Chip werd in het begin van de 60s ontdekt door Chet Atkins en koopt zelfs enkele songs van hem over!

'Same Ol' Story' stond in januari 1976 in de Nederlandse top 5 en in de top 20 in Vlaanderen. Eind jaren 70 houdt Taylor de muziekbusiness voor bekeken en wordt professioneel gokker. Hij schopt het in Las Vegas o.a. tot wereldkampioen blackjack, maar wordt later geboycot omdat er vermoedens van valsspelen de kop opsteken. In 1980 speelt hij nog wel een rolletje in de komedie Melvin & Howard van Jonathan Demme.

In de jaren 90 maakt Chip Taylor een comeback in de muziek en werkt samen met o.a. Midge Ure en Van Morrison. In 2006 ontvangt hij een speciale award vanwege 6 miljoen keer airplay van 'Angel In The Morning'. In 2011 kreeg hij een Grammy-nominatie voor beste albumcover, maar verloor van ‘Brothers’ van The Black Keys.

 


 

1986: The Moody Blues – Your Wildest Dreams

We hadden als laatste Tony Visconti-productie nog een track uit een lp van David Bowies “Berlijn-trilogie” kunnen kiezen, maar klassiekers als ‘Heroes’, ‘Sound & Vision’ of ‘Boys Keep Swinging’ moet je maar eens in het ondertussen erg uitgebreide archief van Het Collectief Geheugen opsnorren.

In 1986 werkte Visconti voor het eerst samen met de legendarische Engelse band The Moody Blues. Ze namen toen het 12de MB-album ‘The Other Side Of Life’ op, dat in april werd uitgebracht. Dit was de 3de lp met de Zwitserse keyboardspeler Patrick Moraz. Hij was in 1978 de opvolger van de vertrokken Mike Pinder. Als eerste testje moest hij ‘Nights In White Satin’ en ‘Tuesday Afternoon’ door de telefoon spelen, waarna hij uitgenodigd werd voor een auditie in juli 1978. Hij werd nog diezelfde dag ingelijfd als lid van The Moody Blues! ‘Long Distance Voyager’, het debuut van Moraz in The Moody Blues, werd het 2de Amerikaanse n°1-album voor de band.

Op ‘The Other Side Of Life’ was ook voor het eerst het aandeel van fluitist Ray Thomas eerder beperkt. Zanger Justin Hayward en bassist John Lodge zijn de voornaamste songwriters van de plaat, waarop abrupt afstand wordt genomen van de symfonische rock en die eerder als synthpop  beschouwd kan worden. Dit is o.m. duidelijk op de door Hayward geschreven eerste single ‘Your Wildest Dreams’, dat de eerste Amerikaanse top 10-hit werd sinds ‘Nights In White Satin’! In de Adult Contemporary Chart was het zelfs een n°1-hit. In Europa werd het enkel in Duitsland een top 30-hit.

 


 

2004: Snow Patrol – Run

Met het 3de album 'Final Straw' brak de Schots/Noord-Ierse band Snow Patrol wereldwijd door. 'Run' was in januari 2004 na ‘Spitting Games’ de 2de single en werd een maand later hun eerste Britse top 5-hit. Gary Lightbody schreef 'Run' in 2000 nadat hij na een stevige kater een zware val van de trap had gemaakt.

Wanneer Leona Lewis het nummer in 2008 in een van de uitzendingen van The X Factor zingt, wordt het opnieuw een hit. Lewis had 2 jaar daarvoor de talentenjacht gewonnen. Zij komt er in december 2008 mee binnen op n°1 in de Britse top 40, terwijl het nummer enkel als downloadsingle te verkrijgen is. Het is op dat moment de snelst verkopende download in de UK.

Snow Patrol kan meeprofiteren van de belangstelling, waarna 'Run' in 2008 in verschillende charts opnieuw een hit wordt. In Nederland wordt de single zelfs verkozen tot Alarmschijf en bereikt de n°22 in de Top 40.

'Run' kreeg destijds erg lovende kritieken en werd in één adem genoemd met 'Yellow' van Coldplay als een van de beste singles van het decennium tot dan toe. Snow Patrol won met ‘Final Straw’ en ‘Run’ twee van hun 5 BMI Awards mee, een van de 5 IFPI Platinum Europe Awards, 2 Meteor Music Awards (de hoogste Ierse muziekprijs) en een Ivor Novello Award. Lightbody en co mogen Bono, Michael Stipe én rockers Ozzy Osbourne en Nikki Sixx onder hun fans rekenen.

 

De Britse top 5 van 7 februari 2004

 

1     -      LMC vs U2 – Take Me To The Clouds Above

2     2     Kelis – Milkshake

3     1     Michelle – All This Time

4     4     Outkast – Hey Ya

5     -      Snow Patrol – Run

 

Hiermee nemen we dus na 1621 blogs (bijna 6500 items) ook de benen. Blijf de muzikale ontwikkelingen hier zeker volgen en 1000 x dank aan alle trouwe volgers van de blog de voorbije jaren en ook nog eens aan Sam en Andries! Op mijn Facebookpagina – eveneens Het Collectief Geheugen – kan je overigens ook nog flink grasduinen in het archief… En voor de liefhebbers, hou het “Nummer 1-boek” in de gaten! Groetjes en ongetwijfeld tot ziens!

 

denismichiels@live.be
17/01/2021
16 januari

 

1977: Marilyn McCoo & Billy Davis Jr. – You Don’t Have To Be A Star (To Be In My Show) (Too Good To Be Forgotten)

Door een te druk bezette agenda de komende weken/maanden zijn we vandaag helaas toe aan de voorlaatste blog. De publicatie van mijn boek “1000 Nummer 1-hits in de Lage Landen”, in maart a.s., is hier een van de redenen van. Hierover zal je binnen afzienbare tijd wel meer horen/zien.

Ik wil alvast Sam (Jaspers) enorm bedanken voor het forum dat hij mij de voorbije 4,5 jaar gegeven heeft en Andries (Provoost) voor de fijne samenwerking én bijdragen middels zijn steeds interessante aanvullingen! Maar eerst dit weekend nog 8 muzikale terugblikken…

 

Marilyn McCoo en Billy Davis Jr. vormen een unicum in de muziekwereld. Ze vierden namelijk op 26 juli 2019 hun 50ste huwelijksverjaardag! Ze zaten in de 60s ook samen in de groep 5th Dimension, die hits scoorde met ‘Up, Up And Away’ en de Hair-medley ‘Aquarius/Let The Sunshine In’, een Amerikaanse n°1.

Marilyn en Billy stapten in 1975 uit 5th Dimension om als duo verder te gaan. Het titelnummer uit hun debuut ‘I Hope We Get To Love It In Time’ werd een middelgrote hit in de VS, maar met de opvolger ‘You Don’t Have To Be A Star (To Be In My Show)’ staan ze in januari 1976 op n°1 in de Billboard Hot 100. Het duo wint er de Grammy voor “Best R&B Performance” mee. In Europa wordt het enkel in de UK (n°7) en Ierland (n°8) een grote hit. Een dan 11-jarige Janet Jackson zingt in 1978 een cover in de sitcom Good Times.

McCoo en Davis zijn in 1977 het eerste Afro-Amerikaans echtpaar dat een televisieprogramma presenteert, The Marilyn McCoo & Billy Davis Jr. Show. Marilyn is nadien ook de gastvrouw van de populaire muziekshow Solid Gold. Ze was tevens de eerste zangeres die (in 1978) ‘Saving All My Love For You’ opnam. De door Michael Masser en Gerry Goffin geschreven song werd in 1985 de eerste van 7 Amerikaanse n°1-hits voor Whitney Houston. Marilyn McCoo speelde ook 2 seizoenen (1986-1987) mee in de tv-soap Days Of Our Lives. In 2020 keerde ze even terug.

 


 

1985: Adam Ant – Vive Le Rock

In de eerste helft van de jaren 80 werkt Tony Visconti als producer samen met o.a. The Stranglers, Hazel O’Connor, Jon Anderson, John Hiatt, Altered Images en Elaine Paige. In 1985 duikt hij de studio in met de kleurrijke Adam Ant (°3 oktober 1954 als Stuart Goddard). Die zit na de succesvolle soloalbums ‘Friend Or Foe’ en ‘Strip’ en hits als ‘Goody Two Shoes’, ‘Friend Or Foe’ en ‘Puss ’n Boots’ wat over zijn hoogtepunt heen.

In het najaar van 1985 ligt Adams’ door Visconti geproducete 3de plaat ‘Vive Le Rock’ in de winkel. Adam Ant had op dat moment zijn struikroversplunje ingeruild voor een meer futuristische Mad Max-look. De eerste single ‘Apollo 9’ wordt – een jaar voor de albumrelease – nog een Britse top 15-hit, maar het titelnummer blijft op n°50 steken in de UK. Adam Ant wees zijn platenmaatschappij CBS met de vinger. Die zou te weinig promotie gemaakt hebben voor ‘Vive Le Rock’. Voor de release van de lp stond hij op 13 juli 1985 nochtans op het podium van Live Aid. Maar het optreden van The Boomtown Rats (met Live Aid-bezieler Bob Geldof) liep uit, waardoor Adam slechts 1 nummer kon zingen. Hij koos voor de nieuwe single ‘Vive Le Rock’, die nota bene diezelfde dag werd uitgebracht en bijgevolg nog zo goed als onbekend was.

Tony Visconti was erg lovend over Adam Ant, die hij “a creative ball of energy” noemde. Over de eindmix liepen de meningen wel uiteen. Adam was eerder gefocust op de “treble”, terwijl Tony de nadruk legde op de bas.

De relatieve flop resulteerde in een depressie, waarna Adam zich meer zou focussen op het acteren.

 


 

2001: Lucy Pearl – Don’t Mess With My Man

Raphael Saadiq (°14 mei 1966 als Charles Wiggins) was als 20-jarige bassist in de band van Sheila E, die met Prince tijdens zijn Parade Tour speelde. Het is in die periode dat hij de naam Raphael aanneemt. Zelf brak Wiggins in het begin van de 90s door met het r&b-trio Tony! Toni! Toné!, bij ons vooral bekend van ‘If I Had No Loot’ uit 1993. Hij zat hierin samen met zijn broer D’Wayne en Christian Riley. Op dat moment wordt Wiggins veranderd in Saadiq (Arabisch voor “man van de wereld”). Ondanks wat de naamsverandering doet vermoeden, werd hij nooit moslim. Samen met o.a. soulzanger D’Angelo en Q-Tip van A Tribe Called Quest was Raphael ook lid van het producerscollectief The Ummah.

In 1999 startte Saadiq zijn volgende project Lucy Pearl. Dit is een van de weinige r&b-supergroepen. Raphael had Dawn Robinson van En Vogue en Ali Shaheed Muhammad van A Tribe Called Quest aan zijn zijde. In de lente van 2000 ligt het titelloze debuutalbum in de winkel. De eerste single ‘Dance Tonight’ werd een Amerikaanse, Britse en Nederlandse top 40-hit en kreeg hier erg veel airplay. Lucy Pearl hield er een Grammy-nominatie aan over. De tweede single ‘Don’t Mess With My Man’ bleef in de VS buiten de Hot 100 steken, maar deed het in Europa behoorlijk goed: n°2 in IJsland, top 15 in Frankrijk en Denemarken, top 20 in de UK, n°23 in Wallonië en n°37 in Vlaanderen.

Dawn Robinson stapte na de release op. De laatste jaren is ze een van The Funky Divas. Lucy Pearl hield het in 2001 ook voor bekeken. Raphael Saadiq was als producer betrokken bij albums van o.a. Erykah Badu, Stevie Wonder, Joss Stone, D'Angelo, TLC, En Vogue, Kelis, Mary J Blige, Whitney Houston en John Legend. ‘Dance Tonight’ werd in 2014 op ‘Don’t’ gesampled door Ed Sheeran. Zowel Saadiq als Robinson zingen Lucy Pearl-songs tijdens hun concerten.

 


 

1991: Janet Jackson – Love Will Never Do (Without You)

Ze passeerde al terloops bij Marilyn McCoo & Billy Davis Jr., maar Janet Jackson schreef exact 30 jaar geleden muziekgeschiedenis in de VS. ‘Love Will Never Do (Without You)’ werd haar 5de Amerikaanse n°1-hit en de 4de uit het album ‘Janet Jackson’s Rhythm Nation 1814’. Het feit dat het haar 7de en laatste top 5-hit uit de plaat werd, leverde Janet een plaatsje op in het Guinness Book Of Records. Bovendien is ‘Janet Jackson’s Rhythm Nation 1814’ de enige plaat in de geschiedenis met n°1-hits in 3 verschillende jaartallen op n°1: ‘Miss You Much’ (1989), ‘Escapade’ en ‘Black Cat’ (1990) en ‘Love Will Never Do (Without You)’ (1991).

Producers Jimmy Jam en Terry Lewis schreven ‘Love Will Never Do (Without You)’ als mogelijk duet met Prince, Johnny Gill of Ralph Tresvant. Ze vroegen Janet om de eerste strofe als test lager te zingen om die nadien te vervangen. Maar uiteindelijk werd het de definitieve versie.

In Europa werd ‘Love Will Never Do (Without You)’ slechts een bescheiden hit, o.a. top 40 in Nederland en de UK en n°46 in Ultratop.

 

De Amerikaanse top 5 van 19 januari 1991

 

1     4     Janet Jackson – Love Will Never Do (Without You)

2     1     Madonna – Justify My Love

3     3     Damn Yankees – High Enough

4     7     Surface – The First Time

5     8     Ralph Tresvant – Sensitivity

 

denismichiels@live.be
16/01/2021
meer laden
België (Wallonië) Australië Denemarken Duitsland Finland Frankrijk Italië Nederland Nieuw-Zeeland Noorwegen Oostenrijk Portugal Spanje Zweden Zwitserland
franÁaisenglish
LOGIN
PASWOORD
Paswoord vergeten?
Onze website maakt gebruik van cookies om zijn gebruikers de best mogelijke ervaring van de website te bieden. In bepaalde gevallen worden de cookies ook geïnstalleerd door derde partijen. U vindt meer informatie in onze verklaring van de bescherming van data.