BLOG: Het Collectief Geheugen

1979: Klaatu – A Routine Day

« Klaatu barada nikto », het zal de doorsnee-Vlaming waarschijnlijk niets zeggen maar doorgewinterde sciencefictionliefhebbers des te meer. Het is een zin uit de cult-sf-film The Day The Earth Stood Still uit 1951. Hierin krijgt het hoofdpersonage Helen Benson de raad van alien Klaatu om de woorden uit te spreken tegen robot Gort om te voorkomen dat deze de Aarde vernietigt en Klaatu weer tot leven wekt. Bij sf-geeks is het een van de meest geliefde oneliners.

Klaatu was in 1973 de inspiratie voor de groepsnaam van de Canadese band rond het duo John Woloschuk en Dee Long. Korte tijd later kwam drummer Terry Draper erbij. Klaatu bracht een mengeling van pop en progressieve symfonische rock. Hun spacy song ‘Calling Occupants Of Interplanetary Craft’ was in 1977 een grote Britse en Canadese hit voor de Carpenters. Rond Klaatu en hun bekendste song ‘A Routine Day’ ontstond in 1978 een hype. Volgens sommigen was het een geheim nieuw nummer van The Beatles. Wanneer blijkt dat het op relatief onbekende Canadezen gaat, laat men de band wat links liggen. De clip van ‘A Routine Day’ ging de geschiedenis is als de eerste geanimeerde rockvideo. ‘Love Is All’ was dat eigenlijk ook al, maar die video was een fragment uit een langere tekenfilm. De single werd in de lente van 1979 enkel in Nederland een hitje.

Klaatu bracht tot 1981 vijf albums uit en splitte in 1982. In 1988 en 2005 volgden reünieconcerten.

1976/1980: Kiss – Tomorrow

In het kader van zijn eerste Europese Destroyer-tournee staat Kiss eind mei in het Amsterdamse RAI Concertgebouw. Nogal wat mensen nemen aanstoot aan de dubbele “s” in het bandlogo. De letters zouden te zeer doen denken aan het symbool van Hitlers SS. Frits Hirschland, manager van de Nederlandse band Kayak, dient zelfs een klacht in tegen het gebruik van het logo.

Er worden voor de VARA! radio-opnames gemaakt, maar de geluidskwaliteit is ondermaats, waardoor de uitzending niet doorgaat.

Eind mei 1980 ligt van de legendarische rockband de achtste lp ‘Unmasked’ in de winkel. Anton Fig speelde alle drumpartijen in. Hij verving de ontslagen Peter Criss, die ook op ‘Dynasty’ enkel op ‘Dirty Livin’’ is te horen. De meeste nummers op ‘Unmasked’ werden geschreven door Vini Poncia, die voordien voornamelijk met Ringo Starr samenwerkte. Holly Knight, die nadien wereldhits schreef als ‘Love Is A Battlefield’ (Pat Benatar), ‘The Best’ (Bonnie Tyler/Tina Turner) en ‘Obsession’ (Animotion), speelde keyboards op de eerste single ‘Shandi’. Peter Criss is nog wel te zien in de videoclip die voor ‘Shandi’ werd ingeblikt. Ook ‘Talk To Me’ en ‘Tomorrow’ werden op single uitgebracht. Deze laatste werd een bescheiden hit in Duitsland. Hierop speelt Paul Stanley basgitaar i.p.v. Gene Simmons.

‘Unmasked’ behaalde het slechtste resultaat in de Billboard Album 200 (n°35) sinds ‘Hotter Than Hell’ in 1974 en was de eerste plaat sinds ‘Destroyer’ (1976) die de platina status niet haalde. Muziekrecensenten waren destijds verdeeld: sommigen vonden het een slappe plaat, anderen vonden het een onderschatte popplaat. In Europa en Australië werd het echter wel een succes met top 10-noteringen in de Duitstalige landen en n°1 in Noorwegen en Nieuw-Zeeland. In Nederland stond ‘Unmasked’ in de top 15. Hierdoor speelde Kiss slechts één Amerikaans concert tijdens de Unmasked Tour. De band brak de tournee af en trok naar Europa.

Alhoewel Kiss momenteel met de End Of The Road Tour bezig is – uiteraard wel onderbroken door de coronacrisis – liet huidig leadgitarist Tommy Thayer verstaan dat Kiss na de tournee zeker niet dood en begraven is…

1985: Mary Jane Girls – In My House

Ad Visser stopt op 27 mei 1985 na 15 jaar met de presentatie van AVRO’s TopPop. Hij debuteerde op 22 september 1970 in de eerste aflevering van het iconische popprogramma, samen met Lars Boom (niet te verwarren met de wielrenner!) en Penney de Jager. De tweede aflevering nam hij alleen voor zijn rekening. Tijdens de laatste opname met Ad Visser wordt deze uitgebreid bedolven onder de slingers terwijl een verbouwereerde Chris Rea zijn nieuwe single ‘Josephine’ lipt. Men was de zanger vergeten in te lichten rond de festiviteiten.

Een van de aankomende hits precies 35 jaar geleden is het stomende ‘In My House’ van het Amerikaanse dameskwartet Mary Jane Girls. De single kent een wel heel gelijklopend hitprofiel, namelijk n°6 in Vlaanderen, Nederland én Nieuw-Zeeland. In de Billboard Hot 100 moesten ze het met een n°7 één plaatsje lager stellen. ‘In My House’ is geschreven en geproducet door Rick James.

Joanne “Jojo” McDuffie was de voornaamste zangeres bij de Mary Jane Girls. De term “mary jane” is slang voor marihuana. De overige drie dames (Cheryl Bailey, Candice Ghant en Kimberly Wuletich) werden voornamelijk voor het visuele aangetrokken. Bij liveoptredens van Rick James werd Jojo vergezeld door de zussen Maxine en Julia Walters. Toen noemden ze zichzelf soms al Mary Jane Girls. In 1983 stelt Rick aan Motown voor om McDuffie een solocarrière aan te bieden, maar door een communicatiefout maakt de platenmaatschappij een contract op voor een damesgroep! Men neemt er Ghant, Wuletich en Bailey dan maar bij. In werkelijkheid zongen Jojo en de zussen Walters alle partijen in. De groepsleden kregen het imago van street girl (McDuffie), supermodel (Ghant), cheerleader (Wells) en sm-meesteres (Wuletich).

In 1983 ligt het titelloze debuutalbum in de winkel. De eerste singles deden het goed in de Dance- en R&B Chart. ‘In My House’ staat op het tweede ‘Only Four You’. De andere singles braken geen potten in de officiële singlescharts. Cheri Wells werd door Morris Day weggekaapt voor zijn damesgroep de Day-Z’s, maar ze brachten slechts 1 album uit. In 1987 viel het doek over Mary Jane Girls.

In 2001 vatte Mary J. Blige het plan op om de rechten op de groepsnaam te kopen om er een eigen groep mee op te richten, maar ze zag uiteindelijk af van het plan. Na jaren van bakkeleien gingen de rechten in 2013 naar de erfgenamen van Rick James. In de bekroonde documentaire 20 Feet From Stardom werd de rol van de zussen Walters in twijfel getrokken. Ze zouden later backings zingen bij Paul Simon en Neil Diamond en zongen ook in The Lion King en Little Shop Of Horrors. Mary Jane Girls werden in 2019 toegevoegd aan de R&B Hall Of Fame.

2009: Lady Linn & Her Magnificent Seven – I Don’t Wanna Dance

Lady Linn (°14 september 1981 als Lien De Greef) moet een van de meest onfortuinlijke Ultratop-artiesten uit de geschiedenis zijn. Tussen 2008 en 2019 strandde ze niet minder dan 27 keer in de tiplijst! Van die tipnoteringen komen er zeven uit Liefde Voor Muziek 2017. We leerden haar in 2008 kennen via de radiohits ‘A Love Affair’, ‘Cool Down’ en ‘Here We Go Again’. Deze staan op het debuutalbum, dat de titel van deze laatste single draagt. Die plaat ‘Here We Go Again’ (met Her Magnificent Seven) is wel een inslaand succes. In februari 2008 knalt het album van n°84 de top 10 binnen. Daarna volgt een langzame daling richting uitgang totdat een vierde nummer op single wordt uitgebracht. Hierdoor klimt ‘Here Wo Go Again’ in de 57ste week opnieuw de top 10 binnen en schopt het tot n°2. Lady Linn & Her Magnificent Seven verblijven een halfjaar in de top 10 en de langspeler verdwijnt pas na 106 weken uit de Ultratop Albums.

De bewuste song is ‘I Don’t Wanna Dance’, een akoestische cover van de Eddy Grant-hit uit 1982, toen een n°1 in Ultratop. Hiermee schiet Lady Linn in geen tijd richting top 5 en houdt het een halfjaar vol in de singleschart. De gigantische hit leverde Lady Linn de MIA 2008 voor Beste Vrouwelijke Artiest op. Ze versloeg destijds Natalia, Sandrine en Kate Ryan. In augustus mag ze ook de Radio 2 Zomerhit-trofee mee naar huis nemen. In 2010 won de zangeres opnieuw de MIA voor Beste Vrouwelijke Soloartiest.

De Oost-Vlaamse Lien was ook al actief in de band Bolchi van Jeroen De Pessemier (The Subs), hiphopband Skeemz en ze zong backing vocals op het album ‘Over & Over’ van Eva De Roovere. Vanaf 2004 combineert ze met The Magnificent Seven pop, jazz en bigband. Ze brachten al vier albums uit.

De Vlaamse top 5 van 22 mei 2009

1     3     Emilíana Torrini – Jungle Drum

2     6     Flo Rida feat. Ke$ha – Right Round

3     5     A.R. Rahman & The Pussycat Dolls feat. Nicole Scherzinger – Jai Ho! (You Are My Destiny)

4     2     Lady Gaga – Poker Face

5     4     Lady Linn & Her Magnificent Seven – I Don’t Wanna Dance

1983: Stevie Nicks – Stand Back

Stevie Nicks mag vandaag 72 kaarsjes uitblazen. We kennen haar uiteraard het best als lid van Fleetwood Mac. Wereldwijd verkocht ze zowel solo als met Fleetwood Mac meer dan 140 miljoen albums. Rolling Stone plaatste Stevie Nicks in de top 100 van beste songwriters uit de popgeschiedenis en ze verzamelde tot nu toe acht Grammy Awards.

Nicks bracht al negen soloalbums uit. In de zomer van 1981 pakte ze uit met de Amerikaanse n°1-lp ‘Bella Donna’, met o.a. de top 3-hit ‘Stop Draggin’ My Heart Around’, een duet met Tom Petty & The Heartbreakers. Petty is samen met Jimmy Iovine ook producer van ‘Bella Donna’. In juni 1983 ligt van Stevie het tweede soloalbum ‘The Wild Heart’ in de platenzaak. Iovine en Petty zitten dan opnieuw achter de knoppen. Naast The Heartbreakers verlenen o.a. Mick Fleetwood, Steve Lukather van Toto en Roy Bittan van The E-Street Band hun medewerking. ‘The Wild Heart’ komt er een jaar na het Fleetwood Mac-album ‘Mirage’ en schopt het tot de n°5 (7 opeenvolgende weken) van de Billboard Album 200.

In mei 1983 wordt de eerste single ‘Stand Back’ uitgebracht. Naast Steve Lukather op gitaar is niemand minder dan Prince te horen op synthesizer. De single is met een n°5 in de Billboard Hot 100 een van Stevies grootste solohits. In Europa is het enkel in Finland een top 10-hit. In Nederland staat Nicks er in de zomer van 1983 mee op n°23.

Stevie vertelde dat ze ‘Stand Back’ schreef op 29 januari 1983, de dag dat ze huwde met Kim Anderson! Hij was kort voordien weduwnaar geworden van Stevies beste vriendin Robin, die aan leukemie gestorven was. Nicks en Anderson hoorden in de auto Prince met ‘Little Red Corvette’. Vooral de synthklanken vond ze geweldig. Tijdens hun huwelijksnacht nam ze op een bandopnemer een demo op! Wanneer Stevie later in de studio staat, belt ze Prince op en doet haar verhaal, waarop hij nog dezelfde avond zijn partijen inspeelde. Zijn naam werd niet vermeld bij de credits, maar ze spraken wel af om de pot 50/50 te verdelen.

‘Stand Back’ mist in 1983 de bovenste 40 van Ultratop, maar werd in 2002 een hit (n°13) voor het Belgische Pure Polly_Esther. Zij baseerden zichzelf op de door Jamie Starr Scenario (illegaal) gemaakte danceversie ‘Welcome 2 Thee Lite’. Deze laatste was een van de vele gedaantes van Felix Stallings (Felix Da Housecat). Jamie Starr/The Starr Company was het pseudoniem dat Prince in de 80s gebruikte als producer voor o.a. Vanity 6/Apollonia 6, The Time en Sheila E.

Stevie Nicks kreeg in 2019 opnieuw een plaats in de Rock And Roll Hall Of Fame. Ze is daarmee de eerste zangeres die zowel solo als in groep gekozen werd.

1995: The Bucketheads – The Bomb! (These Sounds Fall Into My Mind)

Kenny “Dope” Gonzalez (°5 juli 1970) was al in de 80s een van de meest gevraagde dj/producers in New York. Samen met Little Louie Vega vormde Gonzalez o.a. het housecollectief Masters At Work. Zo kwamen ze in het vizier van o.m. Todd Terry. Met ‘Work’ scoorden ze in 2002 een dikke clubhit en in de zomer van 2003 sloeg dit succes ook over op de singleschart met o.a. een n°8 in Ultratop als resultaat.

Zijn grootste succes kent Kenny als The Bucketheads. Onder deze naam scoorde hij precies 25 jaar geleden een enorme hit met de floorfiller ‘The Bomb! (These Sounds Fall Into My Mind)’. Dit nummer is opgebouwd rond een sample van ‘Street Player’ van de band Chicago (op zich een cover van de soul-/r&b-groep Rufus). De subtitel is echter een (bewuste) misinterpretatie van de eigenlijke tekst “Street sounds swirling through my mind”. Daarnaast wordt ook ‘The Preacher Man’ van Green Velvet gesampled. ‘The Bomb (These Sounds Fall Into My Mind)’ werd in de UK, Wallonië, Frankrijk, IJsland en Zweden een top 5-hit, n°17 in Vlaanderen en n°12 in Nederland. Ook de opvolger ‘Got Myself Together’ – met een sample van Brass Construction – deed het in de UK (n°12) nog behoorlijk goed.

In 2011 verkozen kijkers van MTV de hit tot n°10 in een lijst van 100 grootste dance-anthems van de 90s. De videoclip van ‘The Bomb!’ (These Sounds Fall Into My Mind)’ werd geregisseerd door een dan nog onbekende Guy Ritchie.

2008: Yael Naim – New Soul

Yael Naim (°6 februari 1978), een van de meest bejubelde nieuwkomers van 2008, staat met de single ‘New Soul’ de eerste helft van het jaar hoog in de Europese charts. In Vlaanderen staat de Israëlisch-Franse singer-songwriter ermee op n°7 en in Nederland op n°12. ‘New Soul’ doet het nog veel beter in de Duitstalige landen (top 5), Frankrijk (n°2) en Wallonië, waar Yael Naim (reeds in februari) 3 weken op n°1 staat.

De in Parijs geboren Yael is de dochter van Joodse immigranten uit Tunesië. Op haar vierde verhuist het gezin naar Israël, waar Yael lid wordt van het orkest van het Israëlische leger. In 2001 verschijnt haar debuutalbum ‘In A Man’s Womb’. Ze zingt ook het nummer ‘You Disappear’ voor de film Harrison’s Flowers.

‘New Soul’ staat op haar tweede, titelloze album. Yael zingt daarop in het Frans, Engels én Hebreeuws. Het nummer breekt ook in de VS door nadat Apple het liedje gebruikt in een reclame voor de MacBook Air. ‘New Soul’ schopt het tot n°7 in de Billboard Hot 100 en is daarmee een van de hoogste Amerikaanse noteringen voor een nummer van Franse makelij. De song werd ook gebruikt in de films The House Bunny en Wild Target.

In 2016 won Yael Naim, vijf jaar na haar eerste, een tweede Victoire De La Musique. Dit jaar moet haar zesde album ‘Nightsongs’ in de winkel liggen.

1971: Gilbert O’Sullivan – Underneath The Blanket Go

Gilbert O’Sullivan werd op 1 december 1946 in Waterford, Ierland geboren als Raymond O'Sullivan.

Zijn artiestennaam is een allusie op Gilbert & Sullivan, een Brits revueduo uit het einde van de 19de eeuw. O’Sullivans imago bestond uit een te korte broek, hoge schoenen, bretellen en een pet. Hij had in deze kledij een foto genomen en samen met een demobandje opgestuurd naar Gordon Mills, de man achter o.a. Tom Jones en Engelbert Humperdinck. Mills was meteen door hem gecharmeerd. Hij stelde voor om als Gilbert O’Sullivan verder te gaan.

In 1971 begon met de Nederlandse n°1-hits 'Nothing Rhymed' en het uitzonderlijk uptempo 'Underneath The Blanket Go' (in de UK slechts n°40) een reeks van een aantal grote hits. In Nederland was hij een van de eerste artiesten die met hun eerste twee singles op n°1 stonden. Gilbert O’Sullivan stond in Nederland in 1971 met vijf singles in de Top 40. Een zesde, ‘I Didn’t Know What To Do’, bleef in de Tipparade steken.

‘Alone Again (Naturally)’ (n°21 in Nederland en geen succes in Vlaanderen) werd zijn grootste internationale hit, o.a. n°1 in de VS. In Vlaanderen was ‘Clair’ in het najaar van 1972 de enige n°1-hit voor Gilbert O’Sullivan. Ook in de UK, Noorwegen en Canada was het een n°1-hit, n°2 in de VS en n°4 in Nederland. ‘O-Oh Baby’, de opvolger van ‘Get Down’ in 1973, werd nog een n°6-hit, maar daarna lag het zwaartepunt van O’Sullivans succes achter hem.

De samenwerking met Gordon Mills eindigde erg zuur nadat Gilbert een rechtszaak wegens achterstallige royalty’s indiende. Toen bleek dat de zanger in zijn glorieperiode slechts tien pond per week ontving van Mills! De rechter besloot in 1982 dat hij 7 miljoen Britse pond moest krijgen, naar 2018 omgerekend zo’n 20 miljoen pond. Door de jarenlange procedureslag stond zijn carrière wel op een laag pitje.

O’Sullivan speelde ook een sleutelrol in het clearen van samples in hiphopnummers nadat hij in 1991 honderd procent royalty’s ontving voor het gebruik van ‘Alone Again (Naturally)’ in een nummer van rapper Biz Markie. Hij ontving drie keer een Ivor Novello Award. Zijn 20ste en recentste album 'Gilbert O’Sullivan’ verscheen in 2018. Hiermee stond hij voor het eerst in meer dan 40 jaar in de Britse albumlijst! Gilbert weigerde tijdens de piek van zijn carrière (tot eind jaren 70), uit vrees dat hij zijn songwriterscapaciteiten zou verliezen, halsstarrig om vrouwen toe te laten in zijn leven. Pas in 1980 huwde hij zijn Noorse vriendin Aase.

De Nederlandse top 5 van 26 mei 1971

1     1     Gilbert O’Sullivan – Underneath The Blanket Go

2     4     The Rolling Stones – Brown Sugar

3     5     Oscar Harris & The Twinkle Stars – A Soldier’s Prayer

4     2     The Sweet – Funny Funny

5     3     J. Bastós – Loop Di Love