Onze site kan helaas niet goed weergegeven worden als javascript is uitgeschakeld in uw browser

ULTRATOP HITANALYSE 2019

Het was een nek-aan-nekrace aan de top van de jaarlijst. Lewis Capaldi haalde het zeer nipt met ‘Someone You Loved’ en mag zich tot de grootste hit van het jaar kronen. Dat is behoorlijk verrassend omdat het nummer nooit op 1 stond in de Ultratop. Het piekte wel twee weken op 2 en stond met zijn 48 weken veruit het langst in de chart. Het is geleden van 1993, Freddie Mercury met ‘Living On My Own’, dat de grootste hit van het jaar niet op 1 stond in de wekelijkse charts.
Andere nieuwe hitsensatie Lil Nas X moet de duimen leggen en eindigt met ‘Old Town Road’ op 2. De hit stond maar liefst 11 weken op nummer 1 en is daarmee 1 van de 5 vijf nummers die bovenaan prijkten, een absoluut record. In 2017 en 2018 waren dat nog 9 nummers. Gastartiest Billy Ray Cyrus (op de remix) is met zijn 57 jaar de oudste artiest met een nummer 1-single ooit. Het vorige record stond op naam van Scatman John en Rob de Nijs, die 53 jaar waren toen ze de lijst aanvoerden.
Ava Max haalde 10 weken de eerste plaats met ‘Sweet But Psycho’, maar stond ook eind 2018 al 5 weken bovenaan. Met een totaal van 15 weken op nummer 1 brak ze twee records: de langst op 1 genoteerde single aller tijden voor een vrouwelijke artiest (vorige record Doris Day – ‘Whatever Will Be, Will Be’, 12 weken op 1 in 1956-1957) en voor een Amerikaanse artiest (vorige record Justin Timberlake – ‘Can’t Stop The Feeling’, 14 weken in 2016). De huidige nummer 1, ‘Dance Monkey’ van Tones and I staat inmiddels 12 weken bovenaan, het beste resultaat dit jaar en meteen ook de langst op 1 genoteerde single ooit voor een vrouwelijke Australische artiest (vorige record Olivia Newton-John - ‘You’re The One That I Want’, samen met John Travolta 9 weken op 1 in 1978). Ze evenaart momenteel ook het record van ‘Somebody That I Used To Know’ van Gotye als Australische artiest tout court.
Op 3 in de jaarlijst vinden we Marco Borsato, die samen met Armin van Buuren en Davina Michelle 10 weken bovenaan stond en zijn persoonlijke record verbrak. Daarnaast stonden ook Calvin Harris & Rag’n’Bone Man 7 weken bovenaan met ‘Giant’.
14 lokale nummers haalden de top 100 van het jaar. Dat is 3 minder dan in 2018 en evenveel als in 2017. Regi scoorde twee dikke hits. Met ‘Ordinary’ eindigt hij op 24, de grootste lokale hit van het jaar, net voor ‘Summer Life’ op 26. Lost Frequencies is met zijn drie hits het best vertegenwoordigd in de lijst. Angèle en Dimitri Vegas & Like Mike volgen met twee noteringen.
Van die 14 lokale nummers waren er 4 Nederlandstalig, hetzelfde aantal als in 2018. De grootste Vlaamse hit was ‘Spiegel ‘van Tourist LeMC feat. Raymond van het Groenewoud. Met 112 weken werd ‘Zoutelande’ van Bløf feat. Geike Arnaert de langst genoteerde single ooit in de Vlaamse Ultratop 50 (vorige record was 109 weken voor ‘Goud’ van Bazart). Met 23 weken verstevigden ze ook hun record van langst op 1 genoteerde single ooit in de Vlaamse top 50. De grootste Nederlandstalige hits kwamen uit Nederland, met o.a. Marco Borsato, Nielson, de grootste hit ooit voor André Hazes Jr. en twee dikke hits voor nieuwkomers Suzan & Freek. Uit Nederland kwam verder ook een grote hit voor songfestivalwinnaar Duncan Laurence.
Daddy Yankee, DJ Snake & J Balvin en opnieuw Alvaro Soler leverden de grote zomerhits af. Slechts één Frans nummer haalde de jaarlijst: ‘Pookie’ van Aya Nakamura, de nieuwe koningin van de Franse urbanscene. In 2018 zagen we het aandeel van urbanmuziek van 25 naar 22 titels zakken en dit jaar bleven er slechts 13 over. Vooral de hele Nederlandse scene lijkt niet meer de grote hits van de jaren voordien af te leveren, met uitzondering van Snelle, die wel doorbrak. Post Malone is met 4 hits wel het meest aanwezig in de top 100. Daarnaast waren er ook Lil Tecca, Daddy Yankee, Y2K & bbno$ en uiteraard ook de grote hit van Lil Nas X, die 25 weken de urbanchart aanvoerde en daarmee het record van Tourist LeMC (‘Spiegel’, record van 21 weken was eerder dit jaar gevestigd) verbrak.
De lijst kleurt vooral erg pop en dance. Pop was er van nieuwe artiesten als Lewis Capaldi, Billie Eilish, Mabel, Ava Max, Dermot Kennedy, Alec Benjamin en lokaal ook Ibe, maar ook van gevestigde waarden als Lady Gaga, Ed Sheeran, Justin Bieber, Sam Smith, Bastille, Maroon 5, Taylor Swift en Shawn Mendes en Camila Cabello, die 8 weken op 2 stonden zonder ooit op nummer 1 te geraken, een evenaring van het record van Adele met ‘Someone Like You’ in 2011. Jonas Brothers maakten een stevige comeback met hun eerste grote hits sinds 2008. Whitney Houston scoorde met de hulp van Kygo een eerste dikke hit sinds 2002. Armin van Buuren haalde met Marco Borsato de grootste hit uit zijn carrière en ook Calvin Harris, Avicii, Tiësto, Dimitri Vegas & Like Mike, Lost Frequencies en Mark Ronson deden het alweer erg goed. Er stonden ook nieuwe danssensaties op zoals Regard en Meduza & Goodboys. Die laatste prijkt op 1 in de dansjaarlijst, voerde 18 weken de dancechart aan en kon net niet het record van Calvin Harris & Dua Lipa (‘One Kiss’ in 2018) evenaren. In 2018 was er een absoluut record van 56 speciale samenwerkingen en featurings. Dit jaar waren er nog steeds veel, al viel het wel terug tot 49.
In de album top 100 staat Vlaamse jeugdsensatie #LikeMe Cast op 1. Het album prijkte 5 weken bovenaan en dat was meteen ook het langst in 2019. Billie Eilish stond 4 weken op 1 en eindigt op 2 in de jaarlijst. Ze staat daarnaast ook nog eens op 20 en mag dan ook dé internationale albumhype genoemd worden. Verrassend op 3 staat Rammstein, die voor het eerst in hun carrière een nummer 1 haalden en daar ook meteen vijf weken standhielden. Bovendien was het de eerste keer dat een Duitstalig album de eerste plaats haalde sinds de start van de lijst in 1995. Daarna volgen Angèle en Niels Destadsbader met twee albums op een rij.
We tellen 29 lokale titels, een behoorlijke terugval van 39 in 2018 en het absolute record van 48 in 2016. Belangrijk om mee te geven is wel dat de fullprice- en midpricechart werden samengevoegd en daardoor internationale klassiekers als bijv. ‘Back To Black’ van Amy Winehouse, ‘ABBA Gold’ en ‘Nevermind’ van Nirvana ook terug hun weg naar de jaarlijst hebben gevonden.
Heel opmerkelijk is de sterkte van Nederlandstalige albums. Er zijn er 31 in totaal, waarvan 23 Vlaamse. Daarin zitten drie keer Niels Destadsbader, 3 keer André Hazes Jr., 3 keer K3, 2 keer Zwangere Guy maar ook Clouseau en Kommil Foo. K3 verstevigde met een 13de nummer 1-album zijn record van artiest met de meeste nummer 1-albums sinds 1995. In tegenstelling tot de singleschart konden de Nederlandse rappers Boef, Lil Kleine en Frenna zich hier wel handhaven. Ook Post Malone kon bevestigen met een tweede nummer 1-album en lokaal in het Engels kon vooral Balthazar potten breken met een tweede nummer 1-album. Het album van ‘Liefde voor Muziek’ valt dit jaar buiten de top 20, opmerkelijk lager dan de top 3-posities de twee vorige jaren. Verder waren er ook nog mooie prestaties van Nick Cave, Bruce Springsteen en Lady Gaga, die met haar soundtrack van ‘A Star Is Born’ in de top 10 eindigt.
Voor het eerst sinds 2012 was Tomorrowland niet de bestverkochte compilatie. Ze moeten het met de tweede plaats doen, terwijl eeuwige tweede ’MNM Big Hits’ net buiten de top 3 valt. Goud is verrassend voor de eerste Moose Bar-compilatie. Het erepodium wordt aangevuld door ‘De Foute CD 2019’ van Qmusic.
In de backcataloguechart vinden we na de recentere ‘oldies’ ‘Shape Of You’ van Ed Sheeran en ‘Feel It Still’ van Portugal. The Man, opnieuw ‘Africa’ van Toto uit 1982.