ULTRATOP HITANALYSE 2003 - ALBUMS

Terwijl Helmut Lotti al vijf keer op 1 stond in de jaarlijst en K3 het ook twee keer presteerde, hebben we dit jaar een zeer verrassende nummer 1: Eurosong For Kids. De cd kwam in de herfst de charts binnen en was sindsdien niet uit de top vijf weg te denken. Enerzijds lijkt het succes van de cd’s voor kids een beetje over zijn hoogtepunt, nu K3 nog wel net de top 10 haalt, maar niet meer met een hele reeks albums genoteerd staat, de M-Kids en Samson & Gert een pak lager eindigden dan vroeger en Kabouter Plop zelfs niet meer in de top 100 te bespeuren valt. Anderzijds bewijzen fenomenen als Eurosong For Kids en Spring het tegendeel. Spring staat immers nog maar drie weken in de hitparade, maar prijkt nu al op nummer 22 in de jaarlijst. Helmut Lotti strandt op 2 met zijn ‘Pop classics in symphony’ en vertoeft in het gezelschap van andere gevestigde waarden zoals Axelle Red, Clouseau, Dreamlovers en Jan Leyers. Het verzamelalbum van de idolen staat in de top 10 en ook de vier nieuwe sterren scoorden in de albumlijst, met Wim Soutaer op kop. Belle Perez was al een paar jaar goed bezig, maar nu ze de Spaanse toer is opgegaan, stegen haar verkopen tot ongeziene hoogten. In totaal staan er bijna 45% Belgische producten in de lijst. Dat is ongeveer 15% meer dan de voorbije twee jaar, toen we ook al op een recordniveau zaten. De idoolmania zit daar voor een stuk tussen, maar ook de Belgische rock en dance bleven zich versterken. Aan het rockfirmament treffen we weer namen als Hooverphonic, Ozark Henry en Arno, maar vooral nieuwkomer Admiral Freebee valt op. Zijn debuutalbum haalde de eerste plaats en eindigt bijna in de top 10 van 2003. Dance was er van 2 Many DJ’s en Praga Khan, terwijl Buscemi de weg naar het grote publiek vond en ook Vive La Fête eindelijk van het cd-succes mocht proeven. Daarnaast vertegenwoordigen Scala, Stratovani en Schatteman & Couvreur het klassiekere genre en vinden we ook nog wereldmuziek en folk uit eigen land terug, denk maar aan Urban Trad, Laïs en El Tattoo Del Tigre. Alsof dat nog niet genoeg was, was er dit jaar ook plaats voor kleinkunst en chanson van Willem Vermandere en Jacques Brel. Voor elk wat wils dus in dit recordjaar voor de Belgische muziek, althans toch wat marktaandeel in de charts betreft.

Popgroepjes lijken dit jaar volledig verbannen uit de charts. Solo-artiesten als Robbie Williams, Justin Timberlake en Christina Aguilera deden het wel uitstekend, maar maken inmiddels ook geen wegwerppop meer. Van de nieuwe pop/rock-lichting van vorig jaar boerden Pink en Avril Lavigne ook in 2003 goed.

Vorig jaar zakte het aantal nieuwe artiesten in de lijst voor het eerst onder de 20% en dit jaar blijven we op hetzelfde niveau. Weinig nieuwe namen betekent uiteraard dat er veel oude bekenden opduiken. Zo staan bijvoorbeeld Celine Dion, Madonna, Eros Ramazzotti en Simply Red weer genoteerd, terwijl Dido duidelijk bevestigde met ‘Life for rent’. Minder nieuwe ‘best of’s’ voerden de lijst aan, met R.E.M. en Red Hot Chili Peppers als belangrijkste uitzonderingen. De nieuwe namen situeren zich vooral in de r&b; en hiphop met 50 Cent en Sean Paul als uitschieters. Eminem trok de kar al een paar jaar op gang en was ook dit jaar alom tegenwoordig. Beyoncé bewees dat ze het zeker ook zonder haar companen van Destiny’s Child kan.

De alternatieve artiesten bleven de albumlijst domineren, maar Evanescence was de enige nieuwe naam die de weg naar charts vond, terwijl the White Stripes definitief doorbraken. Voor de rest zijn het vertrouwde namen als Linkin Park, Radiohead, Placebo, Massive Attack, Nick Cave en Muse die de rock in de lijst vertegenwoordigen. Coldplay eindigde vorig jaar al hoog, maar ook dit jaar prijkt ‘Rush of blood to the head’ in de top 10. De groep heeft dan ook echt de weg naar het mainstream-publiek gevonden. Metallica stond dit jaar met vijf weken zelfs het langst op 1, hoewel ook de Idool-compilatie zo lang de chart aanvoerde. Nog een opvallend succesverhaal was Moloko. Al een paar jaar deden hun albums het goed, maar met ‘Statues’ bereikten ze net als Coldplay de hele bevolking. Veel dance komen we voor de rest niet tegen, tenzij we Moby en St Germain meetellen. St Germain staat met ‘Tourist’ trouwens al vier jaar op rij in de lijst! Wereldmuziek was er met Ry Cooder & Manuel Galban en de soundtrack van ‘Frida’, chanson met Carla Bruni en crossover-jazz met Norah Jones. Haar cd was al uit sinds begin vorig jaar, maar beleefde dit jaar de grote doorbraak met een derde plaats in de jaarlijst als resultaat.

Sam Jaspers

Wallonië
MEER DAN DE HELFT FRANSTALIG!
ROCK TRIOMFEERT! CARLA BRUNI ON TOP!

Vorig jaar vochten Patrick Bruel en Renaud nek aan nek om de eerste plaats, maar dit jaar was het veel minder spannend. Carla Bruni verkocht immers bijna twee keer zoveel als nummer 2. Singles bracht ze tot nu toe niet uit, maar haar album heeft na de schitterende start eind 2002, het hele jaar in de lijst gestaan, waarvan zeven weken op 1, meteen ook de cd die dit jaar het langst op 1 doorbracht. Terwijl er de voorbije twee jaar ongeveer 40% Franstalige cd’s in de top 100 stonden, is het nu zelfs meer dan 55%! Meer dan de helft van de top 10 is ook Franstalig, wat net iets minder dan vorig jaar is. Maar vanwaar deze opmars? Enerzijds blijven de Star Academy-cd’s succesvol en leverden de talentenjachten ook dit jaar een paar sterke nieuwe namen zoals Nolwenn Leroy en Jonatan Cerrada. Daarnaast bleken Lorie en Alizée geen eendagsvliegen, maar jonge popgodinnen. De musicals zijn dan al sinds vorig jaar niet meer te bespeuren in de charts, hun sterren wel. Dit jaar waren dat vooral Hélène Ségara, Natasha St-Pier en Garou. Daarnaast blijft ook de oude garde op post. Florent Pagny trekt de kar en neemt Patrick Bruel, Céline Dion, Johnny Hallyday, Jacques Dutronc en Henri Salvador met zich mee. Van rapmuziek was vorig jaar geen sprake meer, maar IAM plaatste het genre dit jaar weer op de kaart. Calogero en Lynda Lemay bevestigden, terwijl er goed nieuws was uit de rockhoek. Indochine bleef goed doorverkopen, het nieuwe album van Jean-Louis Murat haalde de eerste plaats, Mickey 3D en Vincent Delerm braken door en vooral Kyo eindigt zelfs op 3 in de jaarlijst. Met de typische Franse live-albums, leek het vorig jaar zo goed als gedaan, maar Lara Fabian en Zazie bewezen dat het wel nog kon. Jean-Jacques Goldman ziet zijn live-cd zelfs in de top 10 finishen. Nieuwe ‘best-of’s’ waren er van Michel Polnareff en Laurent Voulzy en met Jacques Brel, Pierre Rapsat, Crazy Horse, Maurane, Axelle Red, Arno en Jonatan Cerrada was de Franstalige Belgische scene goed vertegenwoordigd. Tel bij deze laatste reeks nog de folk van Urban Trad en de rock van Venus en je merkt dat het voor de Belgische muziek in Wallonië een sterk jaar was, althans toch wat marktaandeel in de charts betreft.

Popgroepjes lijken net als vorig jaar volledig verbannen uit de charts. Solo-artiesten als Robbie Williams en Justin Timberlake deden het wel uitstekend, maar maken inmiddels ook geen wegwerppop meer. Van de nieuwe pop/rock-lichting van vorig jaar boerden Pink, t.A.T.u. en Avril Lavigne ook in 2003 goed.

Vorig jaar steeg het aantal nieuwe artiesten in de lijst voor het eerst sinds lang boven 10%, maar dit jaar zitten we er weer onder. Weinig nieuwe namen betekent uiteraard dat er veel oude bekenden opduiken. Zo staan bijvoorbeeld Phil Collins, Madonna, Eros Ramazzotti, Sting en Simply Red weer genoteerd, terwijl Dido duidelijk bevestigde met ‘Life for rent’. Weinig nieuwe ‘best of’s’ zetten de lijst in vuur en vlam, met R.E.M. als belangrijkste uitzondering. Naast de nieuwe Franstalige popartiesten situeren de nieuwe namen zich vooral in de r&b; en hiphop met 50 Cent en Sean Paul als uitschieters. Eminem trok de kar al een paar jaar op gang en was ook dit jaar alom tegenwoordig.

Het ging al een paar jaar beter, maar dit jaar kon de rockmuziek de charts eindelijk nog eens domineren, zij het dan vooral met vertrouwde namen als Linkin Park, Massive Attack, Radiohead, Coldplay, Muse en Placebo die zelfs in de top 5 prijken. Evanescence was de enige nieuwe naam die de weg naar charts vond, terwijl the White Stripes definitief doorbraken. Dance valt er niet meer te bespeuren. Ten slotte is er nog het opmerkelijke succes van Norah Jones wiens crossover-jazz vorig jaar al opdook, maar dit jaar de grote doorbraak beleefde met een tweede plaats in de jaarlijst als resultaat.

Sam Jaspers