BLOG: Het Collectief Geheugen

1980: France Gall – Il Jouait Du Piano Debout

Precies 2 jaar geleden overleed de Franse zangeres France Gall op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Nadat ze in 1997 haar dochter Pauline verloor door mucoviscidose, leefde ze teruggetrokken, meestal in haar verblijf in Senegal. Vijf jaar voordien had France ook al afscheid moeten nemen van haar partner (zowel muzikaal als privé) Michel Berger.

Isabelle “France” Gall groeide op in Parijs in een muzikale familie. Vader Robert schreef teksten voor o.m. Edith Piaf en Charles Aznavour. Moeder Cécile zong ook en was de dochter van Paul Berthier, de oprichter van het koor Les Petits Chanteurs à la Croix de Bois. In 1963 ligt van France de debuutsingle ‘Ne Sois Pas Si Bête’ in de platenwinkel. Deze gaat in Frankrijk 200.000 keer over de toonbank. Serge Gainsbourg schreef haar tweede single en pende in 1965 ook voor France ‘Poupée De Cire, Poupée De Son’, het eerste winnende Eurovisie Songfestival-liedje met een uitgesproken uptempo ritme.

Hierna sputtert haar carrière in Frankrijk enigszins. Ze haalt wel regelmatig de pers met haar relaties met Julien Clerc en Claude François. Deze laatste schrijft na hun breuk ‘Comme D’Habitude’ voor haar, dat later als ‘My Way’ muziekgeschiedenis schrijft. France Gall kent wel opvallend veel succes in Duitsland, met Duitstalige schlagers (waaronder tamelijk bizarre titels als ‘Ein Bisschen Goethe, Ein Bisschen Bonaparte’ en ‘Computer Nr. 3’!).

Pas in 1973 keert het succes in haar thuisland weer wanneer de zangeres in zee gaat met Michel Berger. Op 22 juni 1976 volgt hun huwelijk. France en Michel zouden tot aan zijn dood in 1992 samen muziek maken. De grootste successen zijn de albums ‘Débranche’ (1984) en ‘Babacar’ (1987), dat met het titelnummer, ‘Ella Elle L’A’ en ‘Évidemment’ 3 klassiekers bevat.

In 1980 scoort France Gall een hitje in een duet met Elton John, ‘Les Aveux’, met op de B-kant ‘Donner Pour Donner’. Rond de jaarwisseling 1980/1981 staat ze in de hitlijsten met ‘Il Jouait Du Piano Debout’, dat refereert aan rock-’n-rollicoon Jerry Lee Lewis, erom bekend vaak rechtopstaand piano te spelen. De single doet het vooral goed in Nederland (n°26). Het chanson werd in het Nederlands gecoverd door zowel Dana Winner (‘Ik Wil Alles Van Je Weten’) als Eveline Cannoot (‘Die Eindeloze Zomers’).

1994: Paolo Conte – Via Con Me

De Italiaanse zanger Paolo Conte werd gisteren 83 jaar. Conte, een advocaat van beroep, begon zijn muzikale carrière als vibrafoonspeler in diverse jazzbands. Zijn eerste opnames maakte hij in 1962 met het Paolo Conte Quartet, echter zonder succes. Pas in 1974, op 37-jarige leeftijd, verscheen zijn titelloze solodebuut. In 1979 kende zijn single ‘Un Gelato Al Limone’ wereldwijd succes.

Paolo Conte is ook het creatieve brein achter de hits van Adriano Celentano en Patty Pravo. Veel van zijn nummers, o.a. ‘Gli Impermeabili’ en ‘Happy Feet’, duiken op in films en commercials. ‘Via Con Me’ is een van zijn meestgebruikte songs, o.a. in French Kiss, de romcom met Meg Ryan en Kevin Kline uit 1995. Het uit 1981 stammende liedje – toen op de lp ‘Paris Milonga’ – stond in het voorjaar van 1994 dankzij een tv-reclame in de Franse top 25.

In 1988 verscheen Conte’s grootste succes in de Benelux met de klassieker ‘Max’.

Ook protegé Adriano Celentano is vandaag overigens jarig. Hij is één jaartje jonger.

2012: The Black Keys – Lonely Boy

Het duo The Black Keys debuteert in 2001. Pas in 2010 breken Dan Auerbach en Patrick Carney wereldwijd door met het 6de album 'Brothers' en de single 'Tighten Up'.

Opvolger 'El Camino' doet het in 2011 nog beter. Op die plaat combineren ze handig rock-'n-roll, glamrock, rockabilly, surfrock en soul. Het is dan al de 3de samenwerking met producer Danger Mouse. The Black Keys kregen zowel voor het album als de single 'Lonely Boy' drie Grammy's.

De single kende het meeste succes in Australië (n°2) en Vlaanderen (n°13).

De opvallende videoclip, met een improviserende acteur/muzikant/securityagent Derrick T. Tuggle, werd in één take opgenomen en is een van de goedkoopste in de geschiedenis van de popmuziek. Aanvankelijk waren er twee versies opgenomen met een scenario en 40 figuranten, maar deze werd afgekeurd door de twee heren.

De clip wordt genomineerd voor een Grammy, maar verloor van Foo Fighters. Tuggle was later terug te zien in de videoclip van 'Happy', de wereldhit van Pharrell Williams.

Dan Auerbach is ondertussen ook succesvol als producer voor o.a. Cage The Elephant, Ray LaMontagne, Jake Bugg, Lana Del Rey, The Pretenders en de vorig jaar overleden Dr. John. Hij bracht ook al 2 soloalbums uit. Zowel in 2010 als 2019 werd hij genomineerd voor een Grammy als Producer Of The Year.

1968: The Rolling Stones – She’s A Rainbow

Bill Wyman stapt in de eerste week van januari 1992 na 30 jaar definitief uit The Rolling Stones. Hij had zijn vertrek op 9 december 1991 al aangekondigd. Daryl Jones, voordien bassist in de band van Miles Davis, Sting, Peter Gabriel en Madonna, is zijn vervanger.

In januari 1968 staan The Rolling Stones met 'She's A Rainbow', een van hun meest atypische songs, op n°2 in Nederland. Ook in Zwitserland (n°3), Oostenrijk (n°8), Canada (n°9) en Vlaanderen (n°13) kende de single veel succes. In de VS komen The Stones er niet hoger mee dan n°25 en in de UK is het nummer nooit op single uitgebracht.

Het strijkersarrangement is van de hand van John Paul Jones, later de bassist van Led Zeppelin, Nicky Hopkins speelde de pianopartijen in en Brian Jones bediende de mellotron, een elektromechanisch, polyfonisch keyboard dat op basis van tape werkte. O.a. The Beatles, The Moody Blues en Genesis maakten veelvuldig gebruik van het instrument. Later werkten ook OMD en XTC met de mellotron.

'She's A Rainbow' is afkomstig uit het 6de (Europese) album ‘Their Satanic Majesties Request’, dat in december 1967 werd uitgebracht.

De Nederlandse top 5 van 20 januari 1968

1     1     The Bee Gees – World

2     3     The Rolling Stones – She’s A Rainbow

3     2     The Beatles – Hello Goodbye

4     4     The Monkees – Daydream Believer

5     6     Dave Davies – Susannah’s Still Alive

2009/1969: The Stooges – I Wanna Be Your Dog

Ron Asheton, in 1967 grondlegger en gitarist van The Stooges, wordt op 6 januari 2009 levenloos aangetroffen in zijn huis in Ann Arbor, Michigan. Hij blijkt enkele dagen voordien te zijn bezweken aan een hartaanval. Asheton werd 60 jaar.

Ron richtte samen met zijn broer Scott, Dave Alexander en James Osterberg de band Psychedelic Stooges op. Ze werden vooral geïnspireerd door The Sonics, MC5 en The Doors. De groepsnaam wordt algauw ingekort tot The Stooges. Osterberg neemt van dan af de naam Iggy Pop aan.

The Stooges (soms ook geafficheerd als Iggy And The Stooges) waren een van de exponenten van de zogenaamde “proto-punk”. Tijdens hun bestaan tussen 1967 en 1974 kenden ze nauwelijks commercieel succes, maar gaandeweg kregen ze steeds meer erkenning. De band was destijds ook een van de meest spraakmakende liveacts, met Iggy Pop die soms zelfs tot zelfverminking overging. Hierdoor, en door zijn buitensporige heroïneverslaving, viel de groep uit elkaar. In 2010 kregen The Stooges een plaats in de Rock And Roll Hall Of Fame. In Rolling Stones lijst van “100 Greatest Artists Of All Time” staan ze op 78.

‘No Fun’ en ‘I Wanna Be Your Dog’ zijn de bekendste songs. Dit laatste nummer werd door Rolling Stone bedacht met een 438ste plaats in de “500 Greatest Songs Of All Time”. De pianoriedel (eigenlijk slechts 1 noot) werd gespeeld door producer John Cale van The Velvet Underground.

The Stooges brachten tussen 1969 en 1973 drie albums uit en nog twee in 2007 en 2013. In 2003 volgde de reünie, maar nadat ook Scott Asheton en saxofonist Steve Mackay in 2014 en 2015 overleden, kwam er definitief een einde aan The Stooges.

1986: Isley Jasper Isley – Caravan Of Love

Nadat het album ‘Between The Sheets’ in 1983 uitgegroeid was tot een millionseller, ontstonden er spanningen in The Isley Brothers. Financiële ruzies en creatieve disputen leidden tot het vertrek van Ernest “Ernie” en Marvin Isley en hun schoonbroer Chris Jasper. Zij gingen vanaf 1984 verder als Isley Jasper Isley met Jasper als leadzanger.

Eind 1985 wordt van het trio het tweede album ‘Caravan Of Love’ uitgebracht. Het titelnummer groeit uit tot hun grootste hit, n°1 in de Billboard R&B Chart. In de Hot 100 komen ze niet verder dan n°51. In Nederland (n°19) en Vlaanderen deed de single het in het voorjaar van 1986 veel beter.

Amper een jaar later wordt het een nog veel groter succes in de a-capellaversie van de Britse indieband The Housemartins. Zij scoren er een Britse n°1 mee en staan er ook in de rest van Europa mee in de top 5.

In 1988 gaan de groepsleden hun eigen weg. Marvin, de jongste van de broers Isley, overlijdt op 6 juni 2010 op 56-jarige leeftijd aan de gevolgen van diabetes. Chris Jasper vierde 30 december jongstleden zijn 68ste verjaardag.

1995: Kathy Sledge – Another Star

Kathy Sledge, samen met haar zussen in de 70s en 80s erg succesvol in Sister Sledge, wordt vandaag 61 jaar.  De vier domineedochters Debbie, Joni, Kim en Kathy Sledge zongen al in de kerk van hun vader alvorens in 1971 een groep te vormen. Pas in 1979 breken ze als Sister Sledge wereldwijd door met het album 'We Are Family', een productie van Nile Rodgers en Bernard Edwards van Chic. Het titelnummer, ‘He’s The Greatest Dancer’ en ‘Lost In Music’ groeien uit tot danceclassics. Voor ‘We Are Family’ (n°2 in de VS) krijgen ze een Grammy Award.

Nadien kent Sister Sledge meer succes in Europa dan in de VS met hits als ‘Thinking Of You’, ‘Got To Love Somebody’, ‘All American Girls’, ‘He’s Just A Runaway’, de remix van ‘Lost In Music’ (1984) en in de zomer van 1985 met hun grootste hit ‘Frankie’, een Britse n°1, top 5 in Vlaanderen en top 10 in Nederland.

Kathy Sledge ging in 1989 solo. Ze bracht in 1992 met ‘Heart’ haar enige soloalbum uit. Daarna verschenen er enkel singles van haar. In het voorjaar van 1995 werd haar Stevie Wonder-cover ‘Another Star’ een hitje in de UK en een radiohit in Nederland. Het was een van de eerste producties van dj/producer Roger Sanchez, die ruim 5 jaar later zelf een dancesmash scoort met de Britse n°1 ‘Another Chance’.

1975: Harry Chapin – Cat’s In The Cradle

'Cat's In The Cradle' van Harry Chapin veroverde eind december 1974 de n°1 in de Billboard Hot 100. De singer-songwriter rijft er een Grammy-nominatie mee binnen.

De tekst is gedeeltelijk gebaseerd op een gedicht van Harry's vrouw Sandra "Sandy" Gaston en gaat eigenlijk over de relatie tussen haar ex James Cashmore en diens vader John, destijds een bekend politicus in Brooklyn. Voor de muziek liet ze zich inspireren door een obscure countrysong. Harry Chapin droeg 'Cat’s In The Cradle' op aan zijn eigen zoon Josh.

Bij ons werd de single destijds geen succes. Zijn 'W.O.L.D. (The Morning DJ)' deed het in Europa, vooral in Nederland, iets beter. In 1993 werd het wél een Europese hit voor de rockband Ugly Kid Joe. Hun versie werd een Australische n°1-hit en top 10 in de VS, de Duitstalige landen, Scandinavië en de UK.

Harry Chapin verongelukte in juli 1981. In tegenstelling tot wat men vaak beweerde, was dit niet als gevolg van een hartaanval. Hij had deze wel gekregen door de ernstige verwondingen die hij had opgelopen. Harry Chapin was er pas 41. In 1986 en 2011 kreeg hij 2 postume Grammy Awards. Singer-songwriter Mary Chapin Carpenter is een nicht van Harry. Chapin was ook sociaal erg actief en zette zich in voor de minderbedeelden. Ondanks het feit dat hij al 4 jaar overleden was, vormde hij voor zijn voormalige manager Ken Kragen in 1985 de inspiratie om de projecten USA For Africa en Hands Across America op te richten.

De Amerikaanse top 5 van 3 januari 1975

1     3     Helen Reddy – Angie Baby

2     6     Elton John – Lucy In The Sky With Diamonds

3     5     Barry White – You’re The First, The Last, My Everything

4     2     Carl Douglas – Kung Fu Fighting

5     1     Harry Chapin – Cat’s In The Cradle